«Τι μου συνέβη;». Αυτές ήταν οι τελευταίες λέξεις που βγήκαν από τα χείλη της θρυλικής πριγκίπισσας Σίσσυ, την οποία μαχαίρωσε θανάσιμα στην καρδιά ο Ιταλός αναρχικός Λουίτζι Λουκένι τον Σεπτέμβρη του 1898 στη Γενεύη. Η αυτοκράτειρα ήταν πολιτικό θύμα των αναρχικών, στην προσπάθειά τους να κεντρίσουν την προσοχή, στο πλαίσιο των γενικότερων πολιτικών αναταράξεων της εποχής.
To «Σίσσυ: Η Δολοφονία μίας Αυτοκράτειρας» είναι μια νέα σειρά ντοκιμαντέρ βασισμένη σε έγγραφα αρχείου, μανιφέστα, σημειώσεις του Λουκένι, αλληλογραφία μεταξύ της πριγκίπισσας και του συζύγου της, Φραγκίσκου Ιωσήφ Α’. Για πρώτη φορά παρουσιάζονται και τα αρχεία της αυτοκρατορικής οικογένειας, με τη σειρά να κάνει πρεμιέρα την Παρασκευή, 30 Αυγούστου, στις 22:00, στο Viasat History.
Η Ελισάβετ της Αυστρίας, ευρέως γνωστή ως Σίσσυ, γεννήθηκε στις 24 Δεκεμβρίου 1837 και ανήκε στον βασιλικό οίκο των Βίττελσμπαχ της Βαυαρίας. Ως το τέταρτο παιδί του Δούκα Μαξιμιλιανού Ιωσήφ και της Λουδοβίκας της Βαυαρίας, θα περίμενε κανείς ότι η αριστοκρατική της καταγωγή θα αντικατοπτριζόταν και στη συμπεριφορά της.
Ωστόσο, η ανατροφή της ήταν τόσο φιλελεύθερη ώστε δεν ταίριαζε με τα πρότυπα της κοινωνικής της τάξης.
Στις 10 Σεπτεμβρίου 1898 βρισκόταν στη Γενεύη, περιμένοντας το πλοίο για το Μοντρέ. Καθόταν ήρεμη με την κυρία επί των τιμών της, όταν ξαφνικά δέχθηκε επίθεση από τον Ιταλό αναρχικό Λουίτζι Λουκένι, ο οποίος την μαχαίρωσε. Αργότερα αποκαλύφθηκε ότι ο Λουκένι δεν είχε συγκεκριμένα στόχο τη Σίσσυ. Η επίθεσή του είχε στόχο να πλήξει την αριστοκρατία της εποχής, ώστε να συλληφθεί και να καταδικαστεί σε θάνατο, ελπίζοντας να χρησιμοποιήσει τη δίκη του ως μέσο για να εξηγήσει τις πολιτικές του απόψεις και να επηρεάσει την κοινή γνώμη, κάτι που τελικά δεν συνέβη.
Το ντοκιμαντέρ αποκαλύπτει οκτώ γεγονότα που δεν είναι ευρέως γνωστά για τη δολοφονία της πριγκίπισσας Σίσσυ.
Η Σίσσυ ταξίδεψε στη Γενεύη για να «θεραπευθεί». Η αυτοκράτειρα πάντα αγαπούσε τη λίμνη της Γενεύης και το καλοκαίρι του 1898 ήρθε για πέμπτη φορά, αυτή τη φορά υποφέροντας ακόμα από το θάνατο της αδερφής της, η οποία είχε σκοτωθεί σε μια πυρκαγιά στο Παρίσι. Φανατική λάτρης της άσκησης, η Ελισάβετ δυσκολεύτηκε επίσης να συμβιβαστεί με το γεγονός ότι έπρεπε να εγκαταλείψει την ιππασία λόγω της ηλικίας της.
Παρά το γεγονός ότι ήταν ινκόγκνιτο, όλοι ήξεραν ότι ήταν εκεί. Επέλεξε τη Γενεύη για τη γαλήνη και την ησυχία της, δεν ήθελε φασαρία, γι′ αυτό μπήκε στο κατάλυμά της με ψευδώνυμο, αλλά οι τοπικές εφημερίδες ανέφεραν ότι «Ναι, η αυτοκράτειρα Ελισάβετ, γνωστή με το όνομα Κόμισσα ντε Χόενεμς, επέστρεψε». Όλοι γνώριζαν πού βρισκόταν η Σίσσυ.
Την προειδοποίησαν για την απειλή της δολοφονίας. Στις 5 Σεπτεμβρίου, ο αρχηγός της αστυνομίας της Γενεύης επισκέφτηκε τη Σίσσυ για να την προειδοποιήσει τους αναρχικούς και τους κινδύνους που συνεπάγεται η παρουσία τους. Μόνο εκείνη τη χρονιά εκδιώχθηκαν 36 από τη χώρα. Ο αρχηγός πρόσφερε την προστασία της αστυνομίας, αλλά η Σίσσυ αρνήθηκε λέγοντας «πάντα θέλουν να με κυνηγούν σαν κρατούμενη».
Δεν ήταν ο αρχικός στόχος του Λουκένι. Τον Σεπτέμβριο του 1898, ο πρίγκιπας Ερρίκος του Ορελάν, διάδοχος του γαλλικού θρόνου, αναμενόταν στη Γενεύη. Ο Λουκένι, ο οποίος προερχόταν από κακές συνθήκες και είχε παρασυρθεί από αναρχικές ιδέες σε πολύ νεαρή ηλικία, τον είχε βάλει στο στόχαστρο. Ο Ερρίκος τελικά ακύρωσε την επίσκεψη, αλλά ο Λουκένι απογοητεύτηκε μόνο για μια στιγμή, καθώς η αυτοκράτειρα ήταν αρκετή για να καλύψει το κενό, όπως είχε πει ο αναρχικός Κροπότκιν: «Ο δρόμος για την επανάσταση περνάει από το βασιλικό σεντούκι».
Στην αρχή η συνοδεία της πίστεψε πως απλά την έσπρωξαν. Το βράδυ της 9ης Σεπτεμβρίου, συνοδευόμενη από τους αυλικούς της, η Ελισάβετ πήγαινε βιαστικά προς το σημείο που ήταν αγκυροβολημένα τα σκάφη, όταν ο Λουκένι όρμησε πάνω της. Η Βασίλισσα έπεσε, αλλά μετά σηκώθηκε και συνήλθε γρήγορα. Η Ελισάβετ ήταν σκληραγωγημένη, αλλά ίσως εν μέρει λόγω του σοκ, συνέχισε αμέσως την πορεία της προς το πλοίο.
Ήταν ήδη στο πλοίο όταν η κατάσταση της χειροτέρεψε ραγδαία. Στο σκάφος η κυρία της αυλής είδε την Ελίζαμπεθ να χλωμιάζει και θέλησε να της δώσει λίγη ζάχαρη για να νιώσει καλύτερα. Η ανάσα της γινόταν όλο και πιο δύσκολη, κι έτσι άνοιξαν τον κορσέ της: μετά ήρθαν αντιμέτωποι με τη μικροσκοπική πληγή που έκανε η ακονισμένη λίμα του Λουτσένι. Το πλοίο γύρισε αμέσως στο λιμάνι, αλλά χωρίς αποτέλεσμα. Η Σίσσυ έχασε τις αισθήσεις της και οι γιατροί που την περίμεναν μπορούσαν μόνο να δηλώσουν την ώρα θανάτου.
Η ζωή της μάλλον δεν θα μπορούσε να σωθεί ούτε υπό τις σημερινές συνθήκες. Η λίμα του Λουκένι τρύπησε το τέταρτο πλευρό της Ελισάβετ, προκαλώντας εσωτερική αιμορραγία. Μεγάλη ποσότητα υγρού συσσωρεύτηκε γύρω από την καρδιά της, η οποία δεν μπορούσε να αντιμετωπίσει την πίεση και σταμάτησε να χτυπά. Ακόμα και αν ένα ασθενοφόρο είχε σπεύσει για να βοηθήσει τον Σίσσυ, πιθανότατα θα ήταν πολύ αργά.
Στην κηδεία της σχεδιάστηκε άλλη μια απόπειρα δολοφονίας. Η κηδεία της Σίσσυ έγινε στη Βιέννη στις 17 Σεπτεμβρίου 1898 και ένα κωδικοποιημένο τηλεγράφημα αποκάλυψε αργότερα ότι δύο αναρχικοί είχαν ταξιδέψει εκεί για να επιχειρήσουν να δολοφονήσουν τον πρίγκιπα της Νάπολης. Ωστόσο, οι αρχές είχαν ακριβή περιγραφή των δύο ατόμων και κατάφεραν να τα συλλάβουν έγκαιρα.
Ενώ όλοι στη μοναρχία ήταν σε πένθος, ο Λουκένι δεν μετάνιωσε. «Αυτό είναι μόνο η αρχή», είπε, αλλά στο τέλος δεν κατάφερε να εκπληρώσει τον στόχο του. Δεν έγινε μάρτυς, αλλά ο θρύλος της Σίσσυ -πιθανώς και λόγω της ταινίας του 1955 με πρωταγωνίστρια την καλλονή Ρόμι Σνάιντερ- αντέχει μέχρι σήμερα.