Οι τρύπες της Ιστορίας
Library of Congress via Getty Images

Ο ρόλος αυτής της στήλης μοιάζει εκπαιδευτικός, μου λένε οι αναγνώστες. Αυτό είναι για μένα το κίνητρο που οδηγεί τα βήματά μου στα εφήμερα κείμενα που γράφω, άλλοτε στο Βήμα, άλλοτε στην Ελευθεροτυπία και σήμερα στη HuffPost Greece. Δεν τολμούσα να πω την λέξη «εκπαιδευτικός» γιατί υπάρχουν και οι ειδήμονες. Οι οποίοι λένε ”τα ξέρουμε αυτά”. Αλλά δεν γράφω για τους ειδήμονες! Οι οποίοι θα έπρεπε άλλωστε να πληροφορούν πότε-πότε (δεν λέω να διδάξουν) και το ευρύτερο κοινό. Που δεν γνωρίζει γιατί έγινε ο Πρώτος Παγκόσμιος Πόλεμος, για παράδειγμα. Όχι πάντως για μια πολιτική δολοφονία. Που οδήγησε σε έναν πόλεμο με εκατομμύρια νεκρούς.

Γράφουμε για όσους δεν γνωρίζουν ότι ο Στάλιν αντί να βοηθήσει το ελληνικό αντάρτικο κατά τον Εμφύλιο προτίμησε να ενισχύσει τους Ισραηλίτες, στην Παλαιστίνη, που πολεμούσαν (τους Άγγλους και τους Άραβες) για να ιδρύσουν το κράτος του Ισραήλ. (Το σημειώνει στην ταινία μου Ο Ελληνικός Εμφύλιος Πόλεμος και ο Χαρίλαος Φλωράκης). Γράφουμε για ένα κοινό που δεν γνωρίζει - ο μέσος Έλλην τουλάχιστο - γιατί ξεκίνησε με ένοπλη αντίσταση το Κυπριακό και γιατί χάθηκε, (πράγμα που είχε προβλέψει, μετά την αναγνώριση της Λαϊκής Κίνας από την Μεγάλη Βρετανία, ο τ. Υπουργός Εξωτερικών της Πολωνίας και Καθηγητής μου στο μάθημα Εξωτερικών Σχέσεων).

Γράφουμε για ένα κοινό που δεν γνωρίζει - ο μέσος Έλλην τουλάχιστον - γιατί ακριβώς έγινε το Πραξικόπημα της 21ης Απριλίου 1967. Και γιατί ουδείς υποπτεύεται - σε παγκόσμια κλίμακα - γιατί έγινε ο περίεργος Πόλεμος του Γιομ Κιπούρ (εκτός από έναν Ισραηλινό κινηματογραφιστή, σε στρατιωτική θητεία στην Ασιατική όχθη της Διώρυγας του Σουέζ, ο οποίος μου εμπιστεύτηκε τις Πρώτες Πέντε Ώρες του Πολέμου που είχε ηχογραφήσει για να τις χρησιμοποιήσω στην ταινία μου Ισραήλ, Επιστροφή στις πηγές.

Γράφουμε γιατί τελικά κανείς Έλλην δεν γνωρίζει ότι η χώρα μας επεχείρησε να... καταλάβει την Αλβανία! Όχι μόνο το 1940 αλλά και το 1954! Να καταλάβει την Αλβανία, καθοδηγούμενη από τις Αμερικανικές μυστικές υπηρεσίας. Οι μισές από τις μονάδες του Ελληνικού στρατού εξοντώθηκαν, γιατί ο Εμβέρ Χότζα είχε ειδοποιηθεί για την ημέρα και την ώρα της επίθεσης! Το περίεργο είναι ότι οι Έλληνες το ακούν καχύποπτα, ενώ έχουμε τις δημοσιευμένες μαρτυρίες τόσο του Αμερικανού στελέχους της ΣΙΑ Howard Hunt που οργάνωσε την επίθεση όσο και του Kim Philby, γνωστού Βρετανού κατασκόπου υπέρ των Ρώσσων, ο οποίος και πληροφόρησε τους Αλβανούς.

Τα περισσότερα από αυτά που δεν γνωρίζαμε, πριν από 40 ή 50 χρόνια, σήμερα αποδεικνύονται από τα αρχεία τα οποία βγαίνουν σιγά-σιγά στην δημοσιότητα. Ειδικά ο Hunt, ομολογεί σε δυο βίντεο στο Διαδίκτυο (το ένα από ειδική Επιτροπή της Κογκρέσου) τόσο τον ρόλο του στην αποτυχημένη επίθεση ελληνικών μονάδων για την κατάληψη της Αλβανίας όσο και ποιοί οργάνωσαν την δολοφονία του Κένεντυ. Στο 2ο αυτό βίντεο μιλάει ετοιμοθάνατος, άρρωστος από το κρεβάτι του, κινηματογραφημένος από τον γιο του. Μπορεί να δει κανείς και τα δύο στον διαδίκτυο. (Μόνο βέβαια στο διαδίκτυο, το οποίο δεν θεωρείται ακόμα «ένοχο δημοσίευμα»).

Έπρεπε να εκδοθεί το βιβλίο του William Shirer «Η Άνοδος και η Πτώση του Τρίτου Ράϊχ» (Τhe Rise and Fall of the Third Reich) για να μάθουμε την αληθινή ιστορία της πιο κρίσιμης περιόδου της Ευρώπης, μια περίοδο που έζησαν και υπέστησαν πολλοί από μας. Ο Shirer, διάσημος αμερικανός δημοσιογράφος και ιστοριογράφος, έστελνε ανταποκρίσειςε στο CBS από το Βερολίνο μέχρι που έζησε την έναρξη του πολέμου Αμερικής-Γερμανίας και αναγκάστηκε να εγκαταλείψει την Γερμανική πρωτεύουσα. Του πολέμου που δεν κήρυξε η Αμερική στην Γερμανία αλλά ο Χίτλερ στην Αμερική! Πέντε μέρες μετά την Ιαπωνική επίθεση στο Πέρλ Χάρμπορ (7-12- 1941). Μάλλον για να συγκινήσει τον ασιάτη σύμμαχό της. Περιμένοντας ότι και η Ιαπωνία θα τον ανταμείψει κηρύσσοντας τον πόλεμο στην Σοβιετική Ένωση. Πράγμα που οι Ιάπωνες δεν θα κάνουν ποτέ!.

Δεν είναι σίγουρο ότι η Αμερική θα έπαιρνε μέρος στον πόλεμο που άρχισε στην Ευρώπη. Βρήκα έναν προπολεμικό λόγο του Ρούσβελτ στον οποίο δήλωνε ότι ποτέ η Αμερική δεν θα ανακατευτεί σ’ αυτόν τον πόλεμο. Τόσο τα ΜΜΕ όσο και ο μέσος Αμερικανός ήταν ευχαριστημένοι από την άνοδο το Ναζισμού στην Γερμανία. Το θεωρούσαν μια προστασία απέναντι στον σοβαρό κίνδυνο διάδοσης σοβιετικών επαναστάσεων στην Ευρωπαϊκή Ήπειρο. Η Λαϊκή Κίνα του Μάο Τσετούνγκ και τα Λαϊκά Μέτωπα το 1936 στη Γαλλία και στην Ισπανία είχαν τρομάξει το Αμερικανικό κατεστημένο. Έτσι κι΄αλλιώς μέγα μέρος του κοινού και της Κοινής Γνώμης ήταν επίσης αντισημίτες. Οι μεγάλες κοινωνικές λέσχες δεν δέχονταν μέλη Μαύρους και Εβραίους. Το έγραφε και το καταστατικό τους. Το είδα με τα μάτια μου όταν σπούδαζα στην Αμερική. Για να κατευνάσει ο Ρούσβελτ τον μέσο Αμερικανό, όταν τελικά σύρθηκε στο πόλεμο από το Χίτλερ, παρήγγειλε φιλορωσικές ταινίες στο Χόλιγουντ!

Όταν τελικά νικήθηκε η Γερμανία, ο William Shirer έσπευσε να επιστρέψει στο Βερολίνο, το οποίο είχαν καταλάβει οι Ρώσοι, για να δει τα αρχεία του γερμανικού Υπουργείου Εξωτερικών, πολλά από τα οποία θα εντάξει στο βιβλίο του. Και μαθαίνουμε ότι μετά τον διαμελισμό της Πολωνίας, από την Γερμανία και την Ρωσία, το Σύμφωνο Ρίμπεντροπ-Μολότοφ επέτρεψε την ανταλλαγή στρατηγικών προϊόντων ανάμεσα στις δύο χώρες. Τα φορτηγά τρένα πηγαινοέρχονταν. Οι Ρώσοι έστελναν καουτσούκ και πετρέλαιο στην Γερμανία και οι Γερμανοί τανκς και αερεοπλάνα στη Ρωσιά!

Μαθαίνουμε ότι ο Τσόρτσιλ, ανήσυχος από την ξαφνική επίσκεψη του Μολότοφ στο Βερολίνο τον Νοέμβριο του 1940, σοφίστηκε να συντάξει μια δήθεν μυστική συμφωνία Αγγλο-ρωσικής συνεργασίας ή συμμαχίας, που θα πιέσει τους Γερμανούς να ανοίξουν Δεύτερο Μέτωπο, στη Ρωσία. Έβαλαν έγγραφα αποδεικτικά της «συμφωνίας» στην τσέπη ενός άγγλου πράκτορα και τον άφησαν να συλληφθεί από τους Γερμανούς! Ο Ρίμπεντροφ, υπουργός εξωτερικών, μετέβη πάραυτα στη Μόσχα να διαμαρτυρηθεί στον Στάλιν, οποίος φυσικά το αρνήθηκε γιατί η «συμφωνία» ήταν ανύπαρκτη. Αλλά, κατά τον Shirer, το επεισόδιο επέσπευσε την επίθεση του Χίτλερ στην Σοβιετική Ένωση, πράγμα που του άνοιξε τον δρόμο διάπλατο για τα πετρέλαια του Μπακού.

Και, για να επιστρέψουμε στα δικά μας, από τον Shirer μαθαίνουμε ακόμα ότι μετά την επίθεση του Μουσολίνι στην Ελλάδα, ο Χίτλερ είχε αποφασίσει να τον μιμηθεί. Η Συμφωνία Χίτλερ -Μεταξά περί ουδετερότητας της Ελλάδας ήταν άλλη μία κατασκευή του Χίτλερ, θύμα της οποίας υπήρξε ο Μεταξάς. Πολλοί ιστορικοί υποπτεύονται τον ξαφνικό θάνατό του. Άλλωστε το αφήνει να εννοηθεί ο ίδιος ο Τσόρτσιλ, στα Απομνημονεύματά του. Ο Μεταξάς, ως γνωστόν, για να σεβαστεί την συμφωνία περί ουδετερότητας της Ελλάδας είχε αρνηθεί το επίμονο αίτημα του Τσόρτσιλ: να εγκαταστήσει στην Ελλάδα ένα στράτευμα 40.000 Άγγλων.Το ίδιο είχε αρνηθεί και ο Παπάγος («στρατηγός της νίκης στην Αλβανία» και είναι ο λόγος που οι Άγγλοι αρνήθηκαν να πάρουν μαζί τους τον Παπάγο στην υποχώρηση στην Κρήτη και εν συνεχεία στην Αίγυπτο. Με αποτέλεσμα την σύλληψη τελικά του Παπάγου από τους Γερμανούς και την αποστολή του στο στρατόπεδο του Νταχάου. (Μαζί με τον Ζαχαριάδη!). Η συνέχεια ήταν η παραμονή του Παπάγου στην Αμερική, μετά την απελευθέρωσή του, με πρωτοβουλία του Αϊζενχάουζερ. Άλλο ένα επεισόδιο, άγνωστο νομζω, το οποίο έφερε η τύχη να μου το αφηγηθούν, στην Αμερική, αυτοί που τον φιλοξένησαν για ένα διάστημα. Αργότερα θα γίνει αντιληπτή η προώθησή του στην ελληνική πολιτική σκηνή.

Το βρετανικό στράτευμα ήρθε και εγκαταστάθηκε, τελικά μετά τον θάνατο του Μεταξά. Με την άδεια του βασιλιά Γεωργίου Β΄ ο οποίος όταν απελαθείς ζούσε στο Λονδίνο ανήκε στην ίδια Μασονική Στοά με τον Τσόρτσιλ! Το τελευταίο το μαθαίνουμε απο τα – δημοσιευμένα - αρχεία του Μανιαδάκη, υπουργού
Δημοσίας Ασφαλείας του Μεταξά.

(Βλ. και «Ο Κόσμος κατ΄ εμέ» Εκδ. Γαβριηλίδης)

Δημοφιλή