Από την ημέρα που οι Βρετανοί ψήφισαν «ναι» στο δημοψήφισμα του Brexit, ένας αυξανόμενος αριθμός Βρετανών που ζουν την Ολλανδία κάνει αίτηση για να λάβει την ολλανδική υπηκοότητα. Πριν το Brexit, σχεδόν κανείς δεν έκανε κάτι τέτοιο. Στις περισσότερες περιπτώσεις, επίσης, ο ολλανδικός νόμος δεν επιτρέπει τη διπλή υπηκοότητα, με αποτέλεσμα να πρέπει να αποκηρύξουν την Βρετανική υπηκοότητα.
«Όταν αποκήρυξα την βρετανική ου υπηκοότητα, έπρεπε να στείλω το διαβατήριό μου. Και δεν μου το επέστρεψαν ποτέ. Ήταν πιο περίεργο το συναίσθημα από όσο νόμιζα, να πατήσω το κουμπί και να πω ”ναι, θέλω να αποκηρύξω την υπηκοότητά μου”. Δεν περίμενα ότι να με επηρεάσει τόσο, γιατί είχα κουραστεί με όλη αυτή την κατάσταση (σ.σ. του Brexit)», λέει η Άννα στο BBC.
Όπως λέει, ο λόγος που την έκανε να πάρει μια τέτοια απόφαση ήταν εν μέρη μια συναισθηματική αντίδραση στο δημοψήφισμα. «Αισθάνομαι 100% Ευρωπαία. Και αν αυτό θέλει η Βρετανία, τότε δεν είμαι πια Βρετανίδα», λέει. «Αλλά τώρα νιώθω ότι μου έφυγε ένα βάρος, να ξεμπερδεύω με όλο τον χαμό και να ξέρω ότι ό,τι και να γίνει στο Γουέστμιστερ, δεν μας επηρεάζει».
Όπως λέει η Άννα, δεν αισθάνεται ότι είναι πιστή στην Βρετανική της καταγωγή. «Δεν ήταν το διαβατήριο που με καθόριζε ως Βρετανίδα. Πάντα θα βάζω γάλα στο τσάι μου, ακόμα πρέπει να ενσωματωθώ (σ.σ. στην Ολλανδία) αλλά είναι μια απίστευτα φιλόξενη χώρα. Είναι μια θετική απόφαση».
«Συναισθηματικά, νομίζω ότι είχαμε κάποιες ωραίες στιγμές μαζί -νομίζω θα μου φύγει ένα δάκρυ. Γνωρίζουμε για το Brexit εδώ και κάποιο καιρό, αλλά οι κανόνες του παιχνιδιού συνέχεια αλλάζουν. Οπότε για εμένα, το να αλλάξω το διαβατήριό μου είναι η τελευταία λύση», λέει ο Τζακ. «Από τη μια, το διαβατήριο είναι απλά ένα χαρτί, που σου επιτρέπει να ζεις, να εργάζεσαι και να ταξιδεύεις σε συγκεκριμένα μέρη. Από την άλλη, υπάρχει και ένα συναισθηματικό δέσιμο. Το να δώσω το διαβατήριό μου και την βρετανική μου υπηκοότητα, ήταν μια μεγάλη θυσία. Η οικογένεια μου είναι Βρετανοί από πάντα, όσο πάει πίσω το γενεαλογικό δέντρο. Είμαι πολύ υπερήφανος Βρετανός. Το σπίτι μου και οι φίλοι μου είναι εδώ τώρα (σ.σ. στην Ολλανδία) και έχω μια φανταστική δουλειά και δεν θέλω να βρεθώ σε μια κατάσταση όπου ο εργοδότης μου θα μου πει: ”Ωραία, ευχαριστώ για τις υπηρεσίες σου, τώρα σε παρακαλώ φύγε από τη χώρα”. Δεν θέλεις να το κάνεις αυτό συναισθηματικά, αλλά αν τα πράγματα γίνουν πολύ δύσκολα, τότε δεν υπάρχει άλλη επιλογή.
«Θα ήθελα να μπορώ να κρατήσω και τις δύο υπηκοότητες, γιατί στην καρδιά μου είμαι ακόμα Βρετανίδα, αλλά με το ολλανδικό διαβατήριο μπορώ να είμαι το ίδιο με τα παιδιά μου», λέει η Σαμάνθα. «Δεν ήθελα να βρεθώ αντιμέτωπη με το ρίσκο να αναγκαστώ να επιστρέψω στην Βρετανία και να αφήσω πίσω μου τα παιδιά μου. Όταν είμαι μόνη μου με πιάνουν τα κλάματα».
Πηγή: BBC