Παραδοσιακά, τα στάδια στίβου στους διάφορους αγώνες και τα πρωταθλήματα είναι κόκκινα.
Ωστόσο, στους Θερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες του 2024, ο στίβος είναι μοβ, για να ταιριάζει με τα χρώματα της διοργάνωσης που επέλεξε η οργανωτική επιτροπή του Paris 2024.
Υπάρχει όμως και μια άλλη διαφορά: Το στάδιο είναι κατασκευασμένο με ανακυκλωμένα κοχύλια που παράγονται από την αλιευτική βιομηχανία, στο πλαίσιο της δέσμευσης των Ολυμπιακών Αγώνων του 2024 για βιωσιμότητα.
Τα ελαστικά δάπεδα, όπως τα δάπεδα για τις πίστες τρεξίματος, κατασκευάζονται με ανθρακικό ασβέστιο, για το οποίο συνήθως χρειάζονται διάφορες εξορύξεις.
Σε αυτή την περίπτωση, ωστόσο, η Mondo, η εταιρεία που ανέλαβε τη σχεδίαση και την κατασκευή του μοβ σταδίου, συνεργάστηκε με έναν αλιευτικό συνεταιρισμό για να συγκεντρώσει όστρακα δίθυρων μαλακίων από τη Μεσόγειο Θάλασσα, όπως μύδια και αχιβάδες, τα οποία είναι πλούσια σε αυτό το υλικό. Διαφορετικά, τα κελύφη θα πήγαιναν χαμένα.
Ένα νέο, ανθεκτικό και βιώσιμο δάπεδο
Ο στίβος αυτός είναι λειτουργικά άψογος, καθώς δεν υστερεί σε τίποτα συγκριτικά με τους παραδοσιακούς που έχουμε συνηθίσει, όμως πλέον η εταιρεία ανοίγει τον δρόμο ώστε να εδραιωθεί η δημιουργία ενός νέου, ανθεκτικού και βιώσιμου αθλητικού δαπέδου.
Η Mondo συνεργάστηκε με τον Nieddittas, έναν ιταλικό αλιευτικό συνεταιρισμό που ειδικεύεται στα μαλάκια, για να προμηθευτεί τα υλικά που χρειαζόταν.
Ψαράδες καθάρισαν και αποξήραναν τα άχρηστα κελύφη από τα μύδια και τις αχιβάδες που είχαν συλλεχθεί, τα άλεσαν ώστε να προκύψει λεπτή σκόνη και έστειλαν το υλικό στην εταιρεία για την κατασκευή του σταδίου. Οι επιστήμονες που ήταν υπεύθυνοι για το έργο εργάστηκαν για την τελειοποίηση της τεχνικής επί τρία χρόνια.
Περιορίζοντας τον οικολογικό αντίκτυπο
Η αθλητική βιομηχανία μπορεί να μειώσει τον οικολογικό της αντίκτυπο χρησιμοποιώντας τα όστρακα με αυτόν τον τρόπο. Η εξόρυξη ασβεστόλιθου και μαρμάρου για τη συλλογή ανθρακικού ασβεστίου παράγει εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα (CO2), καθώς και απόβλητα εξόρυξης.
Σύμφωνα με τη Mondo, η κατασκευή μιας αθλητικής πίστας με χρήση βιογενούς ανθρακικού ασβεστίου αντισταθμίζει τις εκπομπές ενός πετρελαιοκίνητου οχήματος Euro 4 που διανύει 60.000 χιλιόμετρα.
«Το έργο χρησιμεύει ως ένα προοδευτικό παράδειγμα μακροπρόθεσμης δέσμευσης για τη βιωσιμότητα και τις τοπικές κοινότητες», δήλωσαν εκπρόσωποι του Nieddittas σε δελτίο Τύπου.
Ο νέος στίβος έχει διαστάσεις 17.000 τετραγωνικών μέτρων, κόστισε περίπου 3 εκατομμύρια ευρώ και έχει διάρκεια ζωής 10 ετών.
Η Mondo έχει πλέον σχεδιάσει πίστες για 12 συνολικά διοργανώσεις Ολυμπιακών Αγώνων, συμπεριλαμβανομένης της κόκκινης για το Τόκιο το 2020.
Στο Τόκιο, το πάνω μέρος της πίστας αποτελούνταν από τρισδιάστατους κόκκους καουτσούκ με ένα σύστημα πολυμερών που τοποθετούνταν στο ανώτερο στρώμα.
Με αυτό, οι αθλητές αναμενόταν να επιτύχουν μεγαλύτερη ταχύτητα - και πράγματι, αυτό ήταν το στάδιο στο οποίο η Τζαμαϊκανή αθλήτρια του στίβου Elaine Thompson-Herah κέρδισε το χρυσό στο αγώνισμα των 100 μέτρων γυναικών με χρόνο 10,61 δευτερόλεπτα και έγινε η δεύτερη ταχύτερη γυναίκα στην ιστορία. Συνολικά, οκτώ ολυμπιακά ρεκόρ στίβου καταρρίφθηκαν στους αγώνες του 2020.
Η Mondo λέει ότι έκτοτε έχει τελειοποιήσει περαιτέρω την τεχνολογία, πράγμα που σημαίνει ότι στον στίβο του Παρισιού θα μπορούσαν να επιτευχθούν ακόμη περισσότερα ρεκόρ. Αναμένουμε…
Πηγή: Wired