Κράτος, μια έννοια, με βάση την οποία κατανέμεται η ανθρωπότητα σε διακριτές κυρίαρχες οντότητες. Για να υφίσταται καθεμιά από αυτές στην υφήλιο, πρέπει να διαθέτει πληθυσμό, σύνορα και εξουσία. Με άλλα λόγια, απαιτείται η ύπαρξη ατόμων, τα οποία θα διαβιούν σε καθορισμένη γεωγραφική περιοχή, όπου ασκείται διακυβέρνηση από μια κυβέρνηση. Ωστόσο, είναι αυτή η μόνη ταξινόμηση του πληθυσμού της γης, που παρατηρείται στον παγκόσμιο χάρτη;
Η απάντηση σε αυτό το ερώτημα είναι πολυδιάστατη. Είναι γεγονός πως, ο παγκόσμιος πληθυσμός δύναται να κατανεμηθεί, ανάλογα με το κράτος, του οποίου πολίτης είναι ένα άτομο.
Μια άλλη κατηγοριοποίηση μπορεί να είναι, ανάλογα με το έθνος που ανήκει κανείς, δηλαδή το σύνολο των κοινών του πολιτισμικών χαρακτηριστικών, όπως η γλώσσα επικοινωνίας, το θρήσκευμα του, τα ήθη - έθιμα. Βέβαια, συχνή είναι η ταξινόμηση των ανθρώπων σε μειονοτικές ομάδες εντός των κρατών.
Σε αυτές τις ομάδες, η κατανομή, δύναται να είναι με βάση το έθνος, το θρήσκευμα, το φύλο.
Παρόλα αυτά, στις παρακάτω γραμμές θα επικεντρωθούμε στην ομαδοποίηση του πληθυσμού της οικουμένης, σε σύνολα κρατών. Αυτό σημαίνει ότι, κάποιες χώρες εξετάζονται μαζί για την επίτευξη συγκεκριμένων στόχων.
Ένα ακόμα αξιοπερίεργο γνώρισμα αυτής της ομαδοποίησης, είναι η επιπρόσθετη δημιουργία υποκατηγοριών.
Αξίζει να σημειωθεί πως, κάθε σύνολο κρατών μπορεί να περιλαμβάνει λίγες χώρες, όπως η Ομάδα Βίσεγκραντ, όμως μπορεί να έχει και πάρα πολλά κράτη, όπως το ΝΑΤΟ.
Ως εκ τούτου, θα χρησιμοποιηθεί συγκεκριμένο παράδειγμα. Από τα 193 κράτη του πλανήτη, περίπου το 1/5, συνιστούν την «γηραιά» ήπειρο, την Ευρώπη. Προχωρώντας περαιτέρω, στην ήπειρό αυτή, υφίσταται ένας υπερεθνικός οργανισμός, μια ευρωπαϊκή «οικογένεια», ένας «ζωντανός» οργανισμός.
Ο λόγος για την Ευρωπαϊκή Ένωση (Ε.Ε), η οποία αριθμεί 27 κράτη-μέλη.
Η Ελλάδα, όπως και κάποια από τα κράτη της βαλκανικής χερσονήσου, έχουν ενταχθεί σε αυτή την ένωση «δημοκρατιών». Έτσι, όπως προκύπτει από τα παραπάνω, υφίστανται ομαδοποιήσεις κρατών εντός αυτής της ηπείρου.
Ένας άλλος διαχωρισμός των ευρωπαϊκών κρατών, γίνεται με βάση τη γεωγραφική τους θέση. Προς αυτή την κατεύθυνση, συχνά χρησιμοποιούνται οι όροι Βόρεια και Νότια Ευρώπη.
Επιπλέον, ιδιαίτερο ενδιαφέρον διαδραματίζει η γεωπολιτική «γειτονιά» της Ελλάδας, η περιοχή της Νοτιοανατολικής Ευρώπης.
Η περιοχή αυτή, τα τελευταία τρία έτη παρουσιάζει μια τάση.
Ειδικότερα, έξι κράτη της χερσονήσου του Αίμου, έχουν ομαδοποιηθεί με βάση την τοποθεσία τους, αλλά για πολιτικό σκοπό. Η αναφορά γίνεται για τα κράτη, γνωστά ως «Δυτικά Βαλκάνια». Αυτά είναι η Αλβανία, η Βοσνία-Ερζεγοβίνη, η Βόρεια Μακεδονία, το Κόσοβο, το Μαυροβούνιο και η Σερβία. Ποιο είναι όμως, το κοινό γνώρισμα τους;
Αρχικά να αναφερθεί πως, ενώ ήδη η χερσόνησος του Αίμου αποκαλείται στο δημόσιο λόγο ως «Νοτιοανατολική Ευρώπη», χωρίς δηλαδή τον φορτισμένο όρο «Βαλκάνια» από όλο και μεγαλύτερο ποσοστό των επιστημόνων, οι αξιωματούχοι της Ε.Ε αναφέρονται στην ομάδα των έξι παραπάνω κρατών με όνομα, που περιέχει την φορτισμένη έννοια «Βαλκάνια».
Η ονομασία αυτή σχετίζεται με την προοπτική ένταξης τους στην Ε.Ε, οπότε τοποθετήθηκαν σε μια ομάδα, ώστε να εξετάζονται ως σύνολο για λόγους ευκολίας.
Δεν είναι όμως μια ξεκάθαρη ονομασία, αφού στην ομάδα ανήκει η Σερβία, της οποίας η επικράτεια καλύπτει το κεντρικό τμήμα της χερσονήσου. Επιπρόσθετα, βόρεια από τα «Δυτικά Βαλκάνια» βρίσκονται δυο κράτη – μέλη της Ε.Ε, που ανήκαν ως τις αρχές της τελευταίας δεκαετίας του 20ου αιώνα στην Σοσιαλιστική Ομοσπονδιακή Δημοκρατία Γιουγκοσλαβίας (ΣΟΔΓ).
Πρόκειται για την Κροατία και την Σλοβενία, που έχουν παραπλήσια πολιτισμικά χαρακτηριστικά με το μεγαλύτερο τμήμα της περιοχής που καλείται σήμερα «Δυτικά Βαλκάνια».
Οι απόψεις για το αν ανήκουν στα Δυτικά Βαλκάνια, διίστανται. Ειδικά η Σλοβενία ισορροπεί μεταξύ «Δύσης» και Βαλκανίων.
Καταλήγοντας, είναι εμφανές πως, σε μια χρονική περίοδο, που ο βίος στην νοτιοανατολική Ευρώπη δοκιμάζεται από τον Covid- 19, είναι πολύ σπουδαίο το γεγονός πως, τα έξι κράτη των Δυτικών Βαλκανίων ομαδοποιήθηκαν, έστω και με αυτή την ονομασία για ένα συγκεκριμένο σκοπό, την είσοδο τους στην Ένωση.
Ο χρόνος όμως που θα συμβεί αυτό, δεν δύναται να εκτιμηθεί από τώρα, καθώς απαιτούνται ακόμη αρκετές μεταρρυθμίσεις σε αυτά, για να κατορθώσουν να ενταχθούν.