Ο ιός SARS-CoV-2, που προκαλεί την Covid-19, χρησιμοποιεί την πρωτεΐνη- ακίδα του για να προσκολλάται στα κύτταρά μας και να τα μολύνει. Το τελικό βήμα για να εισέλθει στα κύτταρά μας είναι να στρίβει μέρος της πρωτεΐνης- ακίδας με τέτοιο τρόπο που να αναγκάζει την εξώτερη μεμβράνη του κυττάρου να «συγχωνεύεται» με τον ιό.
Ο Κάιλου Γιανγκ, στο εργαστήριο του Άξελ Μπρούνγκερ, και ερευνητές στο Stanford University, στο University of California Berkeley, το Harvard Medical School και το Πανεπιστήμιο της Φινλανδίας, δημιούργησαν ένα μόριο που βασίζεται στο συνεστραμμένο μέρος της πρωτεΐνης (HR2), το οποίο προσκολλάται στον ιό και εμποδίζει την πρωτεΐνη να συστρέφεται. Η έρευνα δείχνει πως εμποδίζεται η μόλυνση κυττάρων ακόμα και με νέες παραλλαγές του κορονοϊού.
Η δουλειά του Γιανγκ δημοσιεύτηκε στο Proceedings of the National Academy of Sciences τον Οκτώβριο, και είχε προγραμματιστεί να παρουσιαστεί στις 21 Φεβρουαρίου στη 67thw Annual Biophysical Society Meeting στο Σαν Ντιέγκο της Καλιφόρνια.
Άλλες μέθοδοι/θεραπείες κατά της Covid-19 λειτουργούν κολλώντας στο εξωτερικό της πρωτεΐνης- ακίδας για να την εμποδίσουν να μολύνει κύτταρα, μα είχαν μειονεκτήματα. Για παράδειγμα, το bebtelovimab ήταν μια θεραπεία αντισωμάτων που στόχευε την πρωτεΐνη- ακίδα, ωστόσο δεν λειτουργούσε καλά απέναντι σε νέες παραλλαγές επειδή εκείνο το τμήμα της είχε μεταλλαχθεί στο πέρασμα του χρόνου. Ο Γιανγκ και ο Μπρούνγκερ ήλπιζαν πως το μόριό τους, το οποίο αποκαλούν longHR2_42 inhibitor, θα ανοίξει τον δρόμο για την ανάπτυξη ενός νέο τύπου αντιικής θεραπείας που θα εμποδίζει τις μολύνσεις, ακόμη και με νέες παραλλαγές.
Ο λόγος που το longHR2_42 inhibitor μπορεί να λειτουργεί απέναντι σε έναν εξελισσόμενο ιό είναι πως βασίζεται σε μέρος της πρωτεΐνης- ακίδας που δεν έχει αλλάξει ακόμα και αν άλλα τμήματα έχουν αλλάξει. «Στον ιό υπάρχουν δύο τμήματα της πρωτεΐνης- ακίδας που ενώνονται σχηματίζοντας αυτό το “πακέτο”. Οπότε απλά πήραμε ένα μικρό κομμάτι ενός τμήματος αυτού του “πακέτου”, και συνθέτοντας χημικά αυτό το κομμάτι, μπορεί να εισάγεται στην πρωτεΐνη- ακίδα και να εμποδίζει τον ιό να μολύνει κύτταρα» εξήγησε ο Μπρούνγκερ.
Προηγούμενες έρευνες από πριν την πανδημία επιδίωκαν τη δημιουργία ενός παρόμοιο μορίου που θα εμπόδιζε μολύνσεις του κορονοϊού SARS, μα δεν ήταν το ίδιο επιτυχείς.
Οι ερευνητές δοκιμάζουν το longHR2_42 inhibitor σε ποντίκια που είχαν μολυνθεί με SARs-CoV-2 και ελπίζουν ότι θα είναι σε θέση να το χορηγούν σε ανθρώπους μέσω εισπνοής.