Τη δεκαετία του 1970, την εποχή που η μόδα επηρεαζόταν από τη μουσική και το φολκλόρ μπερδευόταν ευχάριστα με το ρετρό, το κιτς και το γκλίτερ, ο Μιχάλης Ασλάνης εγκαινίαζε το ατελιέ του παρουσιάζοντας έθνικ φορέματα. Ο Μάκης Τσέλιος παρέα με τον Βασίλη Κουρκουμέλη δημιουργούσαν τον οίκο BIlly Bo, που αργότερα οδήγησε την ελληνική μόδα εκτός συνόρων. Τα περιοδικά κυκλοφορούσαν με ευφάνταστα εντιτόριαλ και για πρώτη φορά συνεργάζονταν με μακιγιέζ και στυλίστες, προτείνοντας ψυχεδελικά εμπριμέ και λουλουδάτα σχέδια.
Κι ενώ όλα αυτά συνέβαιναν ο Δημήτρης Παρθένης, λάτρης του ενδυματολογικού μινιμαλισμού, της άνεσης και της υψηλής ποιότητας, παρουσίαζε τη δική του άποψη για τη μόδα, στο «Brigitte» όπως λεγόταν το κατάστημα του στο Σύνταγμα, στην καρδιά της Αθήνας… Αργότερα μαζί με τον Γιάννη Τσεκλένη έκαναν το μεγάλο άνοιγμα με σκοπό την εξαγωγή της ελληνικής μόδας στο εξωτερικό. Ήταν οι μόνοι που διέθεταν ατζέντη στην Αμερική. Ο Τσεκλένης εκπροσωπούσε τα εμπριμέ και ο Παρθένης τη μονοχρωμία σε συνδυασμό με τα ποιοτικά υφάσματα, φιλικά προς το σώμα, όπως το βαμβάκι… Λίγα χρόνια μετά η ρήση του Τζιόρτζιο Αρμάνι ήρθε σαν αχνή επιβεβαίωση των όσων ο Παρθένης πρέσβευε … «Η διαφορά ανάμεσα στο στυλ και στη μόδα είναι η ποιότητα.»
Στην οδό Δημοκρίτου, στο Κολωνάκι, το κατάστημα του οίκου Parthenis ξεχωρίζει από μακριά. Πολλά έχουν αλλάξει στο κέντρο, εκεί όπου κάποτε χτύπαγε η καρδιά της ελληνικής μόδας, αλλά ένα πράγμα παραμένει το ίδιο… Οι λιτές, απέριττες στυλιστικές γραμμές που όρισε ο Παρθένης συνεχίζουν να είναι άρρηκτα συνδεδεμένες με την ποιότητα. Η Ορσαλία Παρθένη, διάδοχος του γνωστού σχεδιαστή, ανέλαβε από πολύ νωρίς τα ηνία της επιχείρησης. Η ίδια μας μιλάει για τα προβλήματα του κλάδου ένδυσης, για τον ρόλο της ως πρόεδρος στην Ένωση Ελλήνων Σχεδιαστών Μόδας, για τη νέα της συλλογή, αλλά και για τη βιωσιμότητα των ρούχων.
- Αναλάβατε από πολύ νωρίς τον οίκο Parthenis. Ήταν απόφαση ανάγκης ή επιλογής;
Όταν ανέλαβα την επιχείρηση ήμουν μικρή και αρκετά μπερδεμένη … Είχα σπουδάσει ιστορικός τέχνης στο πανεπιστήμιο του Μπράουν στο Ρόουντ Άιλαντ στην Αμερική και ονειρευόμουν να γίνω έμπορος έργων τέχνης. Πήγα όμως στο Λονδίνο κι έκανα μεταπτυχιακό στο Κόρτολντ (Courtauld Institute) πάνω στην ιστορία της μόδας, που ουσιαστικά αφορούσε τη μουσειακή ενδυματολογία. Για ένα διάστημα εργάστηκα σε περιοδικό για νύφες (στο Brides) της Κόντε Ναστ και στη συνέχεια επέστρεψα Ελλάδα. Νομίζω η ενασχόληση μου με τον οίκο ήταν μονόδρομος…
- Αυτή η απόφαση σας στέρησε κάποια άλλη επαγγελματική πρόταση, δημιουργήθηκε κάποιο απωθημένο;
Στην Αμερική ο πατέρας μου είχε ανοίξει ένα κατάστημα στο Λος Αντζελες, το οποίο είχα κληθεί να αναλάβω. Κάποια στιγμή εκεί, μου πρότειναν έναν ρόλο στο Χόλιγουντ (γελάει). Η ειλικρινής απάντηση όμως στο ερώτημα σας για το αν έχω απωθημένο είναι ότι δεν πρόλαβα να το ανακαλύψω.
- Έχετε αναλάβει τη θέση της προέδρου στην Ένωση Ελλήνων Σχεδιαστών Μόδας. Πόσο δύσκολος και απαιτητικός είναι αυτός ο ρόλος;
Είναι πράγματι ένας δύσκολος ρόλος γιατί καλείται να ορίσει ένα κοινό όραμα που να ωφελεί τους πάντες. Δεν γίνεται όμως να μπουν όλοι οι σχεδιαστές στην ίδια κατηγορία, γιατί δεν έχουν όλοι ούτε το ίδιο στυλ, ούτε την ίδια εμπειρία. Ο κάθε δημιουργός είναι ξεχωριστός… Υπάρχουν νέοι σχεδιαστές που έρχονται και μου ζητούν τη χρυσή συνταγή για την επιτυχία. Χρυσή συνταγή δεν υπάρχει, υπάρχει μόνο θέληση κι όσοι την έχουν θα αναγνωριστούν και θα επιτύχουν και στο αναπτυξιακό κομμάτι όσο είναι δυνατόν…
- Υπάρχουν περιθώρια ανάπτυξης για την ελληνική μόδα;
Σαφέστατα υπάρχουν, αρκεί να της δώσουμε την εμπορική διάσταση που της αξίζει. Παγκοσμίως η μόδα είναι από τις πιο βαριές βιομηχανίες και οι κυβερνήσεις επενδύουν στον κλάδο της ένδυσης. Θα πρέπει λοιπόν και στην Ελλάδα να επενδύσουμε σε αυτόν τον χώρο που είναι πολλά υποσχόμενος, μια και έχουμε αξιόλογους σχεδιαστές. Νομίζω ότι το πρώτο βήμα που πρέπει να κάνουμε είναι να αναπτύξουμε τον τουρισμό μόδας, ώστε να προβληθεί το ελληνικό σχέδιο, όπως προβάλλονται άλλα ελληνικά προϊόντα, κρασί, τυριά και άλλα εδέσματα.
- Ποιες είναι οι προτάσεις σας για την ανάπτυξη του τουρισμού μόδας;
Αρχικά να προσκληθούν οι ενδιαφερόμενοι σε εκθέσεις και οργανώσεις του χώρου. Να παρακολουθήσουν τις δουλειές Ελλήνων δημιουργών και αντίστοιχα οι Έλληνες να έχουν τη δυνατότητα να δουν από κοντά τις δουλειές ξένων σχεδιαστών. Για να μπορέσει να εξελιχθεί το ελληνικό ρούχο σε σοβαρό εξαγώγιμο προϊόν θα πρέπει να επιδοτηθεί η προσπάθεια των Ελλήνων σχεδιαστών. Οι ξένοι σχεδιαστές πηγαίνουν σε εκθέσεις με επιδοτούμενα προγράμματα. Ενισχύονται για να μπορέσουν να παράξουν καλύτερο έργο στο μέλλον.
- Ποιά άλλα θέματα αντιμετωπίζει ο κλάδος;
Υπάρχει έλλειψη στο τεχνικό κομμάτι, δηλαδή στις ειδικότητες ραπτικής και κοπτικής, με αποτέλεσμα να δυσκολεύονται πολλοί σχεδιαστές για την υλοποίηση της δουλειάς τους. Δυστυχώς οι νέες γενιές δεν δείχνουν ενδιαφέρον για αυτές τις ειδικότητες οι οποίες είναι δυσεύρετες, αν και πληρώνονται πολύ καλά.
- Μιλήστε μας για τη νέα σας συλλογή… τι θα δούμε αυτόν τον χειμώνα;
Θα δείτε την Winterlude. Μια συλλογή με πολλά μάλλινα πλεκτά, χυτά σατέν και βελούδινα. Στα σχέδια υπάρχουν πολλά τζιν σύνολα, μαλακά φουσκωτά τζάκετ, χαλαρά παντελόνια και βελούδινα κομμάτια σε αθλέιζουρ αισθητική (athlux/athleisure) Η χρωματική μας παλέτα παίζει στις αποχρώσεις βαθύ πράσινο, σκονισμένο ροζ, χειμωνιάτικο μπεζ και φυσικά τα σκούρα μπλε και μαύρα, τα οποία κάθε σεζόν είναι αναπόσπαστα κομμάτια κάθε σειράς του οίκου Parthenis.
- Πως βλέπετε το ελληνικό αγοραστικό κοινό;
Το βλέπω μέσα σε ένα τρένο υπερκαταναλωτισμού. Υπάρχει η τάση να αγοράζουμε περισσότερα από όσα χρειαζόμαστε κάνοντας εκπτώσεις στην ποιότητα των υφασμάτων. Θα πρέπει να μπούμε στη φιλοσοφία του να αγοράζουμε πέντε καλά κομμάτια, αντί για δέκα αμφιβόλου ποιότητας.
- Ποια η φιλοσοφία του οίκου Parthenis;
Η φιλοσοφία της ποιότητας στα υφάσματα υπήρχε από την αρχή της δημιουργίας του οίκου. Κάνοντας μια αναδρομή από το παρελθόν μέχρι σήμερα είμαι ικανοποιημένη από τις κολεξιόν που έχουμε βγάλει στην αγορά. Προσωπικά, βρίσκομαι σε ένα σημείο που, όλο και περισσότερο, αναζητώ την εξειδίκευση. Με ενδιαφέρει πολύ να εστιάσω στο βαμβάκι. Η Ελλάδα είναι κύρια βαμβακοπαραγωγός χώρα κατέχοντας το 80% της ευρωπαϊκής βαμβακοκαλλιέργειας. Δυστυχώς μεγάλο μέρος του βαμβακιού πηγαίνει στην Τουρκία και αναμειγνύεται με άλλα βαμβάκια, δεύτερης ποιότητας, για να γίνει οικονομικότερο. Αρνούμαι να δεχτώ αυτή την ποιοτική υποβάθμιση. Με ενδιαφέρει περισσότερο η βιωσιμότητα του ρούχου και προς αυτή την κατεύθυνση θα συνεχίσω να κινούμαι.
- Αισθάνεστε ικανοποίηση από τη δουλειά σας;
Θα ήμουν αγνώμων εάν έλεγα ότι δεν είμαι ευχαριστημένη. Χαίρομαι και παίρνω μεγάλη ικανοποίηση όταν βλέπω μια κυρία με δύσκολο σώμα να δείχνει ευτυχισμένη φορώντας ένα από τα φορέματα μου. Από την άλλη όμως δεν σας κρύβω ότι η δουλειά αυτή έχει κάτι ματαιόδοξο…
- Τι σας αρέσει να κάνετε στον ελεύθερο χρόνο σας;
Κάνω γιόγκα. Η σωματική άσκηση είναι πολλή σημαντική για εμένα. Επίσης μου αρέσει να διαβάζω βιβλία… κυρίως κατασκοπευτικά.
- Ένα βιβλίο που διαβάσατε τελευταία;
Τον τουρίστα του Ολεν Σταινχάουερ
- Ένα βιβλίο που σας κέρδισε για πάντα;
Η ασκητική του Καζαντζάκη.
- Έχετε θέσει κάποιο στόχο για το μέλλον;
Θέλω μέσα στην επόμενη δεκαετία να αναπτύξω τον οίκο Parthenis με τέτοιο τρόπο, ώστε να δημιουργήσω γερές επιχειρησιακές βάσεις για την επόμενη γενιά.