Ο ισχυρός είναι αυτός που επιβιώνει. Και ισχυρός είναι ο ικανός να προσαρμόζεται στις αλλαγές του περιβάλλοντός του. Αυτός είναι ο πυρήνας της δαρβινικής εξελικτικής θεωρίας και αυτός είναι ο πυρήνας της εξαιρετικά ατυχούς και άστοχης δήλωσης του Υφυπουργού Εσωτερικών, Στέλιου Πέτσα, ότι «όποιο νοικοκυριό δεν προσαρμόζεται, δυστυχώς πεθαίνει».
Η δήλωση είναι ατυχής και άστοχη τόσο πολιτικά, όσο και επικοινωνιακά για το κυβερνών κόμμα, διότι είναι -καταρχήν- βαθιά αυτοϋπονομευτική του πολιτικού και θεσμικού ρόλου του ίδιου του Υπουργού ως μέλους της Κυβέρνησης, αλλά και γιατί συνιστά ένα επικοινωνιακό αυτογκόλ για το κόμμα της ΝΔ λίγους μήνες πριν την κάλπη.
Στην αντίληψη του Δαρβίνου οι νόμοι της ζούγκλας και της φύσης είναι μία σταθερά, την οποία οι οργανισμοί που συνθέτουν το ζωικό βασίλειο δεν μπορούν να ελέγξουν, κι επομένως η ικανότητα προσαρμογής του κάθε οργανισμού είναι αυτή που θα καθορίσει αν τελικά θα ζήσει ή θα πεθάνει.
Αυτός ακριβώς, άλλωστε, είναι και ένας λόγος που ως ανθρώπινο είδος έχουμε πολιτικά οργανωμένες -και δημοκρατικές- κοινωνίες: για να λύσουμε (και έχουμε λύσει ως ανθρωπότητα σε μεγάλο βαθμό) τέτοια ζητήματα επιβίωσης.
Επομένως, το να λέει ο έχων το πολιτικό και ηθικό βάρος της ορθής λήψης αποφάσεων στη διαχείριση των κρίσεων για τα νοικοκυριά ότι αυτά παραμένουν υπό καθεστώς απειλής, επί της ουσίας, υπονομεύει τον ίδιο του τον θεσμικό και κοινωνικοπολιτικά υπαρξιακό του ρόλο.
Σε όρους επικοινωνίας, βέβαια -αλλά με σημαντικές βαθιά πολιτικές προεκτάσεις- είναι σαφές πως ο αρχικός σκοπός της δήλωσης ήταν η παρότρυνση των πολιτών να προσαρμόσουν τις συνήθειές τους στα νέα δεδομένα της πραγματικότητας.
Ασχέτως των αρχικών προθέσεων, όμως, το νόημα που τελικά εκπέμφθηκε ήταν διαφορετικό, που εκτός από πολιτικά λάθος συνιστά βέλος στην ιδεολογική φαρέτρα των αντιπάλων και ταυτόχρονα πληγή στους στρατηγικούς επικοινωνιακούς στόχους της Νέας Δημοκρατίας.
Τη στιγμή που το μεγαλύτερο βάρος της επικοινωνιακής προσπάθειας, στην προεκλογική περίοδο που διανύουμε, εδράζεται στην ανάδειξη του θετικού κυβερνητικού έργου, η ρητορική αξιοποίηση της δαρβινικής θεωρίας για την εξέλιξη σχετικά με τον ενεργειακά δύσκολο χειμώνα που έρχεται ήταν με κάθε τρόπο ασύμβατη, υπνομνευτική και πλήρως αντίθετη προς τον στρατηγικό αυτό στόχο του κυβερνώντος κόμματος.
Σύμφωνα με τους «νόμους» της Πολιτικής Επικοινωνίας, για τη ΝΔ ως το κόμμα που συνδυάζει θεσμική θέση Κυβερνήσεως και -σταθερή- πρωτιά στις δημοσκοπήσεις, η θετική ατζέντα, η επικέντρωση στο θετικό κυβερνητικό έργο, και η προσδοκία για ένα ελπιδοφόρο μέλλον είναι μονόδρομος ως πολιτική επικοινωνιακή στρατηγική, κι αυτό ακριβώς εκπέμπει η κυβερνητική ρητορική μέχρι στιγμής.
Αυτός ήταν, άλλωστε, και ο λόγος που στην απολογητική ανάρτηση του Υπουργού μετά την επίμαχη δήλωση ζητάει συγνώμη από τους συναδέλφους του στην κυβέρνηση, πέρα από τη συγνώμη προς τους πολίτες.
Η χρονική περίοδος που διανύουμε είναι εξαιρετικά κρίσιμη τόσο κοινωνικά και οικονομικά, όσο και ευρύτερα πολιτικά και εκλογικά. Οι αλλεπάλληλες κρίσεις που βιώνουν οι πολίτες τα τελευταία τρία χρόνια καθώς και η στρατηγική επιλογή της ΝΔ να αναδείξει την επιτυχία της στη διαχείριση αυτών των κρίσεων για την διεκδίκηση της αυτοδυναμίας στις επόμενες εκλογές -με τον ισχύοντα εκλογικό νόμο της ενισχυμένης αναλογικής(!)- δεν αφήνουν τα παραμικρά περιθώρια για τέτοια ατοπήματα. Γιατί, ακριβώς, η πολιτική επιβίωση εξαρτάται από την ικανότητα προσαρμογής του συνόλου της πολιτικής δράσης και συμπεριφοράς του πολιτικού υποκειμένου στις επιταγές της κοινωνικής πραγματικότητας.