Τον Μάρτιο του 1889, λίγες εβδομάδες μετά τον ακρωτηριασμό του αυτιού του, ο Βίνσεντ Βαν Γκογκ εισάγεται στο ψυχιατρικό κέντρο του μοναστηριού του Αγίου Παύλου στον Σαιν Ρεμύ, όπου και παραμένει συνολικά για ένα περίπου χρόνο. Κάποια στιγμή αντιλαμβάνεται ότι έχει τελειώσει το χαρτί αλληλογραφίας και χρησιμοποιεί για να γράψει τον φάκελο από μία επιστολή που του είχε στείλει όταν ήταν ακόμη στην Αρλ ο αγαπημένος αδελφός του, Τεό. Έχοντας φτάσει στο κάτω μέρος του φακέλου και καθώς συμπιέζει τα γράμματα για να χωρέσουν, καταλήγει με τα εξής λόγια: «Ίσως είναι ένα είδος καραντίνας αυτό που με έχουν βάλει. Τι μπορώ να ξέρω εγώ;»
Μετά το περιστατικό -για το οποίο έχουν κυκλοφορήσει πλείστες όσες θεωρίες που επιχειρούν να εξηγήσουν για ποιόν λόγο έκοψε το αυτί του-, ο Βαν Γκογκ απομονώθηκε από τους γείτονες του.
Θεωρήθηκε, εντελώς άδικα, επικίνδυνος, η αστυνομία διέταξε την εισαγωγή του σε νοσοκομείο και ο Βίνσεντ αναγκάστηκε να εγκαταλείψει το αγαπημένο του Κίτρινο Σπίτι, στην πλατεία Λαμαρτέν της Αρλ.
Όπως έγραφε στον Τεό: «Είμαι εδώ, κλεισμένος ατελείωτες μέρες, κλειδωμένος και φρουρούμενος, στο κελί της απομόνωσης», επιμένοντας «όχι σαν τρελός, αλλά ο αδελφός που ξέρεις».
Το ασυνήθιστο αυτό σημείωμα περιλαμβάνεται στην νέα έκθεση του Μουσείου Βαν Γκογκ στο Άμστερνταμ «Your Loving Vincent’: Van Gogh’s Greatest Letters» στην οποία παρουσιάζονται 40 από τις πιο ενδιαφέρουσες επιστολές του κορυφαίου ζωγράφου μαζί με σχέδια.
Η αλληλογραφία του Βαν Γκογκ είναι εξαιρετικά ενδιαφέρουσα. Από τις συνολικά 825 σωζόμενες επιστολές, οι 789 βρίσκονται στο Μουσείο Βαν Γκογκ, ωστόσο εκτίθενται πολύ σπάνια, για λόγους προστασίας.
Η πρώτη επιστολή χρονολογείται το 1872, όταν ο νεαρός Βίνσεντ ασχολήθηκε για ένα διάστημα με το εμπόριο τέχνης στη Χάγη και η τελευταία είναι γραμμένη τέσσερις ημέρες πριν αυτοπυροβοληθεί το 1890.
Η έκθεση θα διαρκέσει έως τις 10 Ιανουαρίου 2021.
Πηγή: theartnewspaper.com