Οι διαπροσωπικές σχέσεις παίζουν τεράστιο ρόλο στη ζωή μας- ο άνθρωπος, ως κοινωνικό ον, δεν μπορεί να επιβιώσει χωρίς έστω και λίγη ανθρώπινη επαφή. Επιπλέον, οι άνθρωποι που διατηρούν βαθιά ικανοποιητικές σχέσεις με τους συνανθρώπους τους τείνουν να είναι πιο υγιείς σωματικά και ψυχικά και να ζουν περισσότερο. Βάζοντας στην άκρη τις ερωτικές και οικογενειακές σχέσεις, οι οποίες αποτελούν ξεχωριστά κεφάλαια, οι φιλικές μας σχέσεις παίζουν πολύ σημαντικό ρόλο στην ευτυχία μας. Με του φίλους μας μπορούμε να γελάσουμε, να περάσουμε καλά αλλά και να μοιραστούμε τις δυσκολίες και τα προβλήματα της καθημερινότητας. Οι φίλοι αποτελούν διέξοδο και στήριξη.
Ωστόσο, είναι μαθηματικά βέβαιο ότι, κάποια στιγμή, οι φίλοι μας θα μας απογοητεύσουν, είτε με κάτι που θα πουν ή θα κάνουν, είτε με πράγματα που ΔΕ θα πουν ή κάτι που ΔΕ θα κάνουν για εμάς. Επειδή ακριβώς επενδύουμε τόσο συναισθηματικά στις φιλίες μας, όταν ένας φίλος δε μας φερθεί όπως περιμένουμε και επιθυμούμε, συχνά τα συναισθήματα απογοήτευσης και λύπης που νιώθουμε είναι έντονα και δεν ξεπερνιούνται εύκολα. Δεδομένου ότι έχουμε ήδη εκφράσει, με όμορφο αλλά ξεκάθαρο τρόπο (όπως πάντα είναι καλό να κάνουμε), την απογοήτευσή μας, και βλέπουμε ότι κάποιες συμπεριφορές παραμένουν ίδιες σε βάθος χρόνου, τι κάνουμε;
Οι επιλογές μας σε αυτή την περίπτωση είναι δύο: είτε α) να απομακρυνθούμε από τη φιλία αυτή είτε β) να αποδεχτούμε το φίλο μας όπως είναι. Το να απομακρυνθούμε από μία φιλία δεν είναι απαραίτητα κακό. Οι άνθρωποι εξελίσσονται και αλλάζουν με τα χρόνια, επομένως μία φιλία η οποία μας κάλυπτε όταν ήμασταν είκοσι ετών, μπορεί στα σαράντα πλέον να μας κάνει περισσότερο κακό παρά καλό. Σε αυτή την περίπτωση, και έχοντας πρώτα αξιολογήσει με ηρεμία και ψυχραιμία τα υπέρ και τα κατά μιας φιλίας, έχουμε την επιλογή και το δικαίωμα να την αφήσουμε απλά στην άκρη, πάντα με σεβασμό και χωρίς να υπάρχει ανάγκη να τσακωθούμε με τον άνθρωπο αυτό.
Εάν, από την άλλη πλευρά, θεωρούμε ότι έχουμε μία φιλία η οποία αξίζει να διατηρηθεί -παρά τις όποιες συμπεριφορές οι οποίες μας ενοχλούν και οι οποίες γνωρίζουμε εκ πείρας ότι δεν πρόκειται να αλλάξουν- η μόνη μας λύση είναι η Αποδοχή. Πρέπει να πάρουμε την απόφαση να αποδεχτούμε το φίλο μας όπως είναι, υπενθυμίζοντας συχνά στον εαυτό μας (μέχρι η απόφαση να μεστώσει μέσα μας) ότι όλοι οι άνθρωποι έχουν τα ελαττώματά τους. Βοηθητικό επίσης είναι να κάτσουμε να σκεφτούμε ποια είναι τα θετικά στοιχεία του φίλου μας τα οποία αγαπάμε σε αυτόν και να κάνουμε συνειδητή προσπάθεια να εστιάζουμε σε αυτά, περισσότερο από ότι στα αρνητικά του στοιχεία. Τέλος, καλό είναι να θυμόμαστε ότι δεν μπορούμε να περιμένουμε από τον εκάστοτε φίλο να μας καλύπτει σε όλα. Ένας φίλος μπορεί να έχει τα ίδια γούστα με εμάς όσον αφορά τις εξόδους, αλλά να μην είναι κατάλληλος για να του εκμυστηρευτούμε τα προβλήματά μας, ενώ ένας άλλος φίλος μπορεί να μας λέει πάντα όχι όταν του ζητάμε να βγει μαζί μας, αλλά να είναι πάντα εκεί όταν χρειαζόμαστε τη βοήθειά του και τη συμβουλή του. Τρίτος φίλος, πάλι, μπορεί να μην κάνει για καμία από τις δύο προηγούμενες καταστάσεις, αλλά να αποτελεί την ιδανική παρέα για σινεμά!
Όπως και τα περισσότερα πράγματα στη ζωή, οι φιλίες έχουν το συναισθηματικό μα και το πρακτικό τους κομμάτι. Εάν κατορθώσουμε να δούμε τις φιλίες μας ολιστικά, συνδυάζοντας το συναίσθημα με τη λογική, θα είμαστε σε θέση να τις εκτιμήσουμε περισσότερο και να βιώσουμε πολύ πιο ήπια την όποια απογοήτευση μας προκαλούν κατά καιρούς.
Δείτε περισσότερα στο www.kolonakipsychologist.com