Μπροστά σε ένα «εξαιρετικά αλλόκοτο και μυστηριώδες» θέαμα βρέθηκε η επιστημονική ομάδα δύο πανεπιστημίων των ΗΠΑ που πραγματοποιούν ανασκαφές στη Ρώμη και συγκεκριμένα στην τοποθεσία που αποκαλείται «La Necropoli dei Bambini» δηλαδή στη Νεκρόπολη των Παιδιών (του Λουγκάνο).
To έργο των αρχαιολόγων είναι φυσικά ούτως ή άλλως δύσκολο καθώς στο νεκροταφείο έχουν ανακαλυφθεί τα πτώματα πολλών βρεφών και μικρών παιδιών τα οποία κατά κύριο λόγο είχαν προσβληθεί από ελονοσία κατά τον 5ο αιώνα μΧ.
Το νέο τους εύρημα όμως δεν συγκρίνεται με τα προηγούμενα και όπως δηλώνει ο αρχαιολόγος του Πανεπιστημίου της Αριζόνα, Ντέιβιντ Σορεν «Δεν έχω δει ξανά κάτι τέτοιο. Είναι εξαιρετικά αλλόκοτο και μυστηριώδες».
Ο καθηγητής αναφέρεται στην ανακάλυψη της σορού ενός παιδιού, ηλικίας περίπου 10 ετών στο οποίο τελέστηκε μια πολύ περίεργη μορφή ταφής που φέρει την ονομασία «ταφή-βαμπίρ». Με αποτέλεσμα βέβαια τώρα να γίνεται λόγος για την ανακάλυψη του «παιδιού-βαμπίρ».
Συγκεκριμένα το παιδί, που εκτιμάται πως πέθανε από ελονοσία έφερε μέσα στο στόμα του μια πέτρα η οποία είχε τοποθετηθεί εκεί από τα άτομα που πραγματοποίησαν την ταφή.
Το ερώτημα βέβαια είναι γιατί;
Η επικρατούσα θεωρία είναι πως οι άνθρωποι που ζούσαν την συγκεκριμένη περίοδο (5ος αιώνας μΧ-Μεσαίωνας) στην περιοχή, πίστευαν πως οι νεκροί μπορεί να σηκωθούν από τον τάφο και να μολύνουν τους ζωντανούς. Μια πέτρα στο στόμα εκτιμάται πως σύμφωνα με τις δεισιδαιμονίες της εποχής, ήταν η ενδεδειγμένη λύση για να αποτραπεί μια τέτοια εξέλιξη.
«Δεδομένης της ηλικίας αυτού του παιδιού και της κατάστασης στην οποία βρέθηκε, με μια πέτρα στο στόμα, αυτή τη στιγμή αποτελεί μια ανωμαλία σε ένα ήδη μη συνηθισμένο νεκροταφείο» σχολίασε ο υπεύθυνος των ανασκαφών, Ντέιβιντ Πίκελ από το Πανεπιστήμιο του Στάνφορντ. Η ανακάλυψη αυτή, όπως πρόσθεσε «απλά αναδεικνύει ακόμη περισσότερο πόσο σημαντικό είναι το νεκροταφείο βρεφών-ή μάλλον παιδιών- στο Λουγκάνο».
Οι ανασκαφές που έχουν διεξαχθεί στο ίδιο νεκροταφείο έχουν φέρει στο φως και άλλες-δημοφιλείς προφανώς για την εποχή- πρακτικές που συνδέονται με δοξασίες, δεισιδαιμονίες και πρακτικές μαγείας. Για παράδειγμα βρέθηκαν σοροί παιδιών που έχουν ταφεί με κουτάβια τα οποία θυσιάστηκαν, με πόδια και κυρίως νύχια κορακιών ενώ τα χέρι και τα πόδια ενός κοριτσιού ήταν δεμένα με πέτρες κάτι που επίσης συνήθιζαν διάφοροι πολιτισμοί ανά τον κόσμο για να εμποδίσουν τους νεκρούς να επιστρέψουν σαν ζόμπι.
Μάλιστα το 2009 είχε ανακαλυφθεί μια ακόμη σορός, μιας γυναίκας-«βαμπίρ» στη Βενετία. Εκτιμάται πως είχε πέσει θύμα της πανώλης και προκειμένου να μην επιστρέψει στον κόσμο των ζωντανών είχαν τοποθετήσει στο στόμα της ένα τούβλο.
Σημειώνεται πως ανασκαφές στην Νεκρόπολη των Μωρών διεξάγονται από το 1975 και μέχρι σήμερα οι επιστήμονες θεωρούσαν πως στην συγκεκριμένη τοποθεσία, ένα παλιό ιταλικό χωρίο κοντά στη Ρώμη ενταφιάζονταν μόνο βρέφη και έμβρυα αλλά η ανακάλυψη της σορού του 10χρονου παιδιού αλλάζει τα δεδομένα. Μέχρι τώρα έχουν βρεθεί οι σοροί δεκάδων μωρών αλλά και το τρίχρονο κορίτσι που έφερε πέτρες στα χέρια και τα πόδια.