Οι ουκρανικές ένοπλες δυνάμεις πρόσφατα πραγματοποίησαν άσκηση όπου επιδείκνυαν σειρά από αντιαρματικές δυνατότητες που διαθέτουν- περιλαμβανομένων αντιαρματικών πυροβόλων ΜΤ-12R των 100 χιλιοστών, της εποχής του Ψυχρού Πολέμου.
Όπως αναφέρεται σε σχετικό δημοσίευμα του The Warzone (The Drive), τα όπλα αυτά, αν και παλιά, έχουν μια ιδιαιτερότητα: Διαθέτουν ένα μικρό ραντάρ για να μπορούν τα πληρώματά τους να βρίσκουν στόχους σε πεδία μάχης με πυκνούς καπνούς, σκόνη κ.α.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ:
Μακρόν: Ο Πούτιν είπε ότι δεν θα κλιμακώσει στην Ουκρανία, μα ίσως χρειαστούν μήνες για επίλυση της κρίσης
Γενικότερα μιλώντας, οι περισσότεροι σύγχρονοι στρατοί του κόσμου έχουν σταματήσει ή μειώσει σημαντικά εδώ και δεκαετίες τη χρήση αντιαρματικών πυροβόλων, αντικαθιστώντας τα σε αυτόν τον ρόλο με αντιαρματικούς πυραύλους (αν και το Σύμφωνο της Βαρσοβίας συνέχισε να τα κατασκευάζει και χρησιμοποιεί για πολύ καιρό μετά συγκριτικά με τους στρατούς της Δύσης, μια «κληρονομιά» που συνεχίστηκε στις χώρες του και μετά τη διάλυσή του). Ο λόγος είναι πως ένα αντιαρματικό πυροβόλο είναι πολύ εύκολος (δυσκίνητος και εκτεθειμένος άπαξ και ανοίξει πυρ αποκαλύπτοντας τη θέση του) στόχος αφ‘ενός και πιο δύσκολο να πετύχει τον στόχο του αφ’ετέρου σε σχέση με ένα όχημα ή μια ομάδα πεζικαρίων που διαθέτουν εκτοξευτές κατευθυνόμενων αντιαρματικών πυραύλων και μπορούν να ανοίξουν αποτελεσματικό πυρ και να αλλάξουν θέση πριν ο αντίπαλος ανταποδώσει τα πυρά.
Στην περίπτωση των ουκρανικών ΜΤ-12R πάντως, όπως αναφέρεται στο δημοσίευμα, θα μπορούσαν να είναι, παρά την ηλικία τους, χρήσιμα σε περίπτωση μιας γενικευμένης ρωσικής εισβολής, όπου θα γινόταν ευρεία χρήση αρμάτων μάχης και άλλων τεθωρακισμένων οχημάτων.
Σε βίντεο που αναρτήθηκε από τις ουκρανικές ένοπλες δυνάμεις στο YouTube φαίνονται να χρησιμοποιούν άρματα μάχης Τ-80 ή Τ-64, καθώς και οχήματα Shturm-S, που είναι παραλλαγές του οχήματος MT-LB με αντιαρματικούς πυραύλους AT-6 Spiral. Επίσης, φαίνεται και ένα ναρκοθετικό PMZ-4.
Όσον αφορά στα ΜΤ-12R, γνωστά επίσης ως 2Α29R ή «Ruta», είναι ενδιαφέρον το τι δείχνουν ως προς τα ουκρανικά σχέδια αντιμετώπισης των ρωσικών τεθωρακισμένων σε περίπτωση σύγκρουσης. Γενικότερα μιλώντας, κατά κανόνα το ενδιαφέρον εστιάζεται στους αντιαρματικούς πυραύλους που διαθέτουν οι Ουκρανοί, που έχουν ήδη παραλάβει σημαντικό αριθμό αμερικανικών πυραύλων Javelin και αναμένεται να παραλάβουν κι άλλους. Επίσης, το Ηνωμένο Βασίλειο έχει στείλει και αυτό NLAWs (Next Generation Light Anti-tank Weapons), άλλο ένα είδος αντιαρματικού κατευθυνόμενου βλήματος. Συγκριτικά με αυτά τα όπλα (ειδικά με τους Javelin, που εδώ και χρόνια προωθούνται ως σημαντική ενίσχυση των ουκρανικών δυνάμεων) το MT-12R είναι απαρχαιωμένο: Το αρχικό πυροβόλο (Τ-12) είχε τεθεί σε υπηρεσία στις σοβιετικές ένοπλες δυνάμεις το 1961, και ακολούθησε ανάπτυξη βελτιωμένων εκδόσεων, MT-12, μεταξύ των οποίων και το MT-12R, τα πρώτα εκ των οποίων τέθηκαν σε υπηρεσία στις αρχές της δεκαετίας του 1980. Σημειώνεται πως διάφορες εκδόσεις του Τ-12 και του ΜΤ-12 είναι σε υπηρεσία και στον ρωσικό στρατό.
Στα χαρακτηριστικά του ΜΤ-12R περιλαμβάνεται μια προστατευτική ασπίδα για το πλήρωμα με ένα ραντάρ RLPK-1 στην αριστερή πλευρά. Το ραντάρ επιτρέπει τη στόχευση εχθρικών αρμάτων και άλλων οχημάτων που μπορεί να κρύβονται από καπνούς και σκόνη κατά τη διάρκεια μιας μάχης- εναλλακτικά, η σκόπευση γίνεται οπτικά (όπως στον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο). Αν και το ραντάρ αυτό είναι σίγουρα πλεονέκτημα, είναι άγνωστο ποιο είναι το επίπεδο ακριβείας και η εμβέλειά του. Το μέγιστο βεληνεκές του πυροβόλου, με χρήση διατρητικών πυρομαχικών, είναι γύρω στα 3.000 μέτρα: Συγκριτικά το δραστικό βεληνεκές του Javelin είναι γύρω στα 4.000 μέτρα.
Με αυτά τα δεδομένα, πόσο χρήσιμα θα μπορούσαν να είναι αυτά τα όπλα; Η χρησιμότητά τους έγκειται κυρίως στη χρήση τους για αντιαρματική άμυνα στατικών θέσεων, αποδεσμεύοντας έτσι τους πιο εξελιγμένους Javelin, NLAWs και άλλα αντιαρματικά όπλα, για χρήση εναντίον σημαντικών εχθρικών στόχων. Επίσης, δεδομένης της ρωσικής υπεροπλίας, οποιαδήποτε επιπλέον αντιαρματική δυνατότητα είναι ευπρόσδεκτη- και Ουκρανοί στρατιώτες, μέλη σωμάτων ασφαλείας, έφεδροι, εθελοντές κ.α. έχουν παρατηρηθεί να εκπαιδεύονται στη χρήση παλαιότερων όπλων προφανώς για παρόμοιους λόγους. Πάντως είναι άγνωστο πόσο αποτελεσματικό θα ήταν το συγκεκριμένο πυροβόλο των 100 χιλιοστών απέναντι στα ρωσικά άρματα μάχης, ειδικά στα πιο σύγχρονα (αν και θα μπορούσε να είναι αποτελεσματικό σε παλαιότερα ρωσικά οχήματα, ενώ επίσης θα μπορούσε να χρησιμοποιήσει και μη αντιαρματικά πυρομαχικά, εναντίον μη θωρακισμένων στόχων, όπως πεζικό).
Σε κάθε περίπτωση, όπως υπογραμμίζεται στο δημοσίευμα, η εμφάνιση των ΜΤ-12R στην άσκηση φαίνεται να υποδεικνύει, αν μη τι άλλο, πως ο ουκρανικός στρατός δεν φαίνεται να έχει παραλάβει επαρκείς αριθμούς Javelin ή άλλων αντιαρματικών πυραύλων για να είναι σε θέση να αποσύρει τα αντιαρματικά του πυροβόλα πλήρως. Επίσης, είναι άλλο ένα παράδειγμα των δυσκολιών που θα αντιμετώπιζε ο ουκρανικός στρατός σε μια μεγάλης κλίμακας σύγκρουσης με τις ρωσικές ένοπλες δυνάμεις.