Ο Τζιανκάρλο Μετσανάτο, διευθύνων σύμβουλος της Eurofighter Jagdflugzeug GmbH (η εταιρεία που συντονίζει τον σχεδιασμό, παραγωγή και τις αναβαθμίσεις του μαχητικού Eurofighter Typhoon) επιβεβαίωσε πως η Τουρκία ενδιαφέρεται όντως να προμηθευτεί το μαχητικό, ωστόσο την πώληση μπλοκάρει η Γερμανία.
Τα σχετικά σχόλια είδαν το φως της δημοσιότητας την Κυριακή από το Euronews, λίγο παραπάνω από δύο εβδομάδες αφού ο Τούρκος πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν κάλεσε τον Γερμανό καγκελάριο Όλαφ Σολτς να σταματήσει να εμποδίζει την πώληση- κάτι που έχει προκαλέσει έντονη δυσαρέσκεια στην Άγκυρα. O Τούρκος πρόεδρος είχε πει ότι ο Σολτς δεν είχε «αρνητική στάση» για τα Eurofighter.
Υπενθυμίζεται πως η κατάσταση της τουρκικής πολεμικής αεροπορίας (ΤΗΚ) θεωρείται πως χειροτερεύει συνεχώς, λόγω προβλημάτων στη συντήρηση/ υποστήριξη των ηλικιωμένων F-16 που αποτελούν τον κορμό του στόλου της, στον απόηχο της επιδείνωσης των σχέσεων Τουρκίας- ΗΠΑ. Η Ουάσινγκτον έδωσε νωρίτερα φέτος «πράσινο φως» στην πώληση 40 νέων F-16 στην Τουρκία και κιτ εκσυγχρονισμού για άλλα 79 αφού η Άγκυρα ενέκρινε την ένταξη της Σουηδίας στο ΝΑΤΟ- ωστόσο η διαδικασία φαίνεται να προχωρά με βραδείς ρυθμούς. Σημειώνεται πως το Bloomberg μετέδωσε στα μέσα του Ιουλίου πως η Τουρκία μειώνει την κλίμακα της εν λόγω αγοράς, ύψους 23 δισ. δολαρίων, επιδιώκοντας εγχώρια παραγωγή κάποιων εξαρτημάτων και αγορά λιγότερων κιτ εκσυγχρονισμού και όπλων.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ:
Αυξάνονται οι «οχιές» στην Πολεμική Αεροπορία: Παραδόθηκε το 20ό εκσυγχρονισμένο F-16V (Viper)
F-35 για την Πολεμική Αεροπορία: Προς προμήθεια 20 μαχητικών- τι συνεπάγεται, πόσο θα κοστίσουν
«Ηνίοχος 2024»: Η ισχύς της ΠΑ «θα αυξηθεί»- το 2030 τα πρώτα ελληνικά F-35 στην Ανδραβίδα
Πολεμική Αεροπορία: Πώς θα επιτευχθεί ο στόχος για στόλο με 200 προηγμένα μαχητικά
Η Τουρκία έχει εκφράσει ενδιαφέρον για το δικινητήριο μαχητικό που κατασκευάζεται από μια ευρωπαϊκή κοινοπραξία (Γερμανία, Βρετανία, Ιταλία, Ισπανία- Airbus, BAE Systems, Leonardo). Τον Νοέμβριο είχε αναφερθεί πως ήταν σε συνομιλίες με τη Βρετανία και την Ισπανία για την αγορά 40 μαχητικών του τύπου, μα η Γερμανία αντιδρούσε. Ο Μετσανάτο επιβεβαίωσε ότι η Άγκυρα θα ήθελε να αγοράσει 40-50 μαχητικά, μα η Γερμανία βάζει εμπόδια, εκφράζοντας την άποψη πως αυτό θα μπορούσε να οφείλεται στις δραστηριότητες στην Τουρκίας στην ανατολική Μεσόγειο σχετικά με τις έρευνες για κοιτάσματα φυσικού αερίου.
Υπενθυμίζεται πως η Τουρκία ήταν στο πρόγραμμα του μαχητικού 5ης γενεάς F-35 της Lockheed Martin, (το οποίο πρόκειται να προμηθευτεί η Ελλάδα, μετά την απόκτηση και των γαλλικών Rafale και την αναβάθμιση μεγάλου αριθμού των ελληνικών F-16 στην έκδοση Viper) μα εκδιώχθηκε λόγω της αγοράς ρωσικών πυραύλων S-400. Παράλληλα, αναπτύσσει το δικό της εγχώριο μαχητικό, Kaan, για το οποίο όμως, παρά τις μεγαλόστομες εξαγγελίες από τουρκικής πλευράς περί αεροσκαφών «5ης» ή ακόμα και «6ης» γενεάς, υπάρχουν αμφιβολίες ως προς το πώς ακριβώς θα εξελιχθεί, δεδομένου πως προς το παρόν πετά με «δανεικούς» κινητήρες F-16 (στο μέλλον επιδιώκεται να χρησιμοποιείται εγχώριος κινητήρας υπό ανάπτυξη).
Γενικότερα μιλώντας, η Τουρκία θέλει να παρουσιάζει το Kaan ως «εφάμιλλο», αν όχι «καλύτερο», από το F-35, που, σημειωτέον αποτελεί προϊόν δουλειάς και τεχνογνωσίας δεκαετιών και η ανάπτυξή του χαρακτηρίστηκε από τεράστιο κόστος, και μάλιστα για τις ΗΠΑ, που έχουν τη μεγαλύτερη αμυντική βιομηχανία (και σχετική εμπειρία) στον πλανήτη.
Επίσης, ακόμα και αν θέλει να παρουσιάζεται ως «stealth», πρέπει εδώ να υπογραμμιστεί πως η ιδιαίτερη εμφάνιση των πραγματικά stealth αεροσκαφών αποτελεί αντικείμενο εξαντλητικής εργασίας προηγμένων υπολογιστών ώστε τα κύματα των ραντάρ να αντανακλώνται έτσι ώστε να διασφαλίζεται το μικρότερο δυνατό ίχνος του αεροσκάφους- κοινώς, ένα αεροπλάνο δεν αρκεί να «μοιάζει» με «stealth» για να είναι stealth. Σε κάθε περίπτωση, με το Kaan η Τουρκία επιδιώκει να μπει στο «κλαμπ» των χωρών που αναπτύσσουν και εξάγουν σύγχρονα μαχητικά, αναπτύσσοντας περαιτέρω την αμυντική βιομηχανία της, η οποία ήδη έχει σημειώσει σημαντική πρόοδο τις τελευταίες δεκαετίες- με χαρακτηριστικό παράδειγμα τον τομέα των μη επανδρωμένων αεροσκαφών (drones).
Σημειώνεται πως ο Τούρκος πρόεδρος, Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, έχει πει πως αν δεν πωληθούν Eurofighter στη χώρα του, «έχουμε και άλλες πόρτες να χτυπήσουμε», σε κάτι που θα μπορούσε να ερμηνευθεί και ως υπαινιγμός περί αγοράς ρωσικών μαχητικών. Μια τέτοια επιλογή, ωστόσο, θα μπορούσε να θεωρηθεί παρακινδυνευμένη, δεδομένου του τι συνέβη με την αγορά των S-400 και του «ψυχροπολεμικού» κλίματος στις σχέσεις Ρωσίας- Δύσης μετά την εισβολή στην Ουκρανία.