Μία γυναίκα, 28 ετών, από το Basankusu του Κονγκό, που συνήθιζε να τρώει κρέας κροκόδειλου διαγνώστηκε με μία σπάνια λοίμωξη από παράσιτο, το οποίο είναι γνωστό ότι μεταδίδεται από τα ερπετά στους ανθρώπους.
Η περίπτωσή της είναι η πρώτη που καταγράφεται στην ιατρική βιβλιογραφία. Οι λεπτομέρειες δημοσιεύονται στην ιατρική επιθεώρηση JAMA Ophthalmology.
Επιστήμονες από το Βέλγιο και τη Γερμανία, εξέτασαν τη γυναίκα το 2021 στη διάρκεια μιας ανθρωπιστικής αποστολής στο Κονγκό. Η γυναίκα είχε μία εμφανή μάζα κάτω από την επιφάνεια (επιπεφυκότα) του αριστερού της ματιού, αναφέρει το Live Science.
Όπως τους είπε, την είχε παρουσιάσει δύο χρόνια νωρίτερα και σταδιακά μεγάλωνε. Η ασθενής δεν είχε άλλα συμπτώματα, ούτε ιστορικό τραυματισμού στο μάτι. Δήλωσε επίσης ότι ουδέποτε είχε φάει ή έρθει σε επαφή με φίδια. Έτρωγε όμως κρέας κροκόδειλου.
Οι γιατροί της έκαναν μια μικρή τομή στον επιπεφυκότα απ’ όπου αφαίρεσαν μία προνύμφη μεγέθους 10 χιλιοστών. Για να εξακριβώσουν τι ήταν, την έστειλαν για αναλύσεις στο Εθνικό Κέντρο Αναφοράς Τροπικών Παθογόνων στη Γερμανία. Εκεί διαπιστώθηκε ότι ήταν προνύμφη του παρασίτου Armillifer grandis.
Το παράσιτο αυτό ανήκει στα πενταστομίδια και είναι γνωστό ότι μερικές φορές μολύνει ανθρώπους στην Αφρική. Όπως γράφουν οι γιατροί στο άρθρο τους, οι λοιμώξεις από αυτό το παράσιτο συνήθως αναφέρονται σε ανθρώπους που τρώνε κρέας φιδιών. Αναφέρονται επίσης μετά την κατανάλωση τροφής ή νερού μολυσμένου με περιττώματα φιδιών.
Η ασθενής τους δεν είχε έρθει ποτέ σε επαφή με φίδια. Έτρωγε όμως τακτικά κρέας κροκόδειλου. Αν και ουδέποτε στο παρελθόν έχει δημοσιευθεί ανάλογο περιστατικό, είναι γνωστό ότι οι κροκόδειλοι μπορεί να είναι μολυσμένοι με πενταστομίδια.
Με βάση αυτό το γεγονός οι γιατροί κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι η 28χρονη είχε μολυνθεί όταν κατανάλωσε κρέας κροκόδειλου μολυσμένο με αυγά του παρασίτου.
«Οι οφθαλμίατροι θα πρέπει να εξετάσουν τη διάγνωση σε ασθενείς που προέρχονται από ενδημικές χώρες», όπου είναι γνωστό ότι εμφανίζεται αυτή η σπάνια ασθένεια, έγραψαν οι γιατροί. «Η υψηλότερη ευαισθητοποίηση για αυτή τη σπάνια αλλά μερικές φορές βαριά συμπτωματική ασθένεια φαίνεται δικαιολογημένη».