Την 1η Μαρτίου δύο Έλληνες στρατιωτικοί, ο ανθυπολοχαγός Μηχανικού Άγγελος Μητρετώδης και ο Λοχίας Μηχανικού Δημήτρης Κούκλατζης συνελήφθησαν από την Τουρκική στρατοχωροφυλακή στα σύνορα του Έβρου με την Τουρκία. Οι Τουρκικές Αρχές τους συνέλαβαν με την κατηγορία ότι εισήλθαν παράνομα σε απαγορευμένη στρατιωτική περιοχή και έκτοτε έχουν προφυλακιστεί στις φυλακές της Ανδριανούπολης χωρίς να τους έχει απαγγελθεί επισήμως το κατηγορητήριο και χωρίς να έχει οριστεί δικάσιμος.
Οι δικηγόροι των δύο Ελλήνων στρατιωτικών ζήτησαν την Δευτέρα 5 Μαρτίου να παραμείνουν ο ανθυπολοχαγός Μητρετώδης και ο λοχίας Κούκλατζης στο προξενείο της Ελλάδος στην Αδριανούπολη μέχρι να οριστεί η δικάσιμος. Ωστόσο, ο Τούρκος εισαγγελέας απέρριψε το αίτημα και διέταξε να συνεχιστεί η κράτηση των δύο Ελλήνων και μάλιστα σε φυλακές υψίστης ασφαλείας! Ο Τούρκος αντιπρόεδρος Μπεκίρ Μποζντάγ, μιλώντας μάλιστα σε δημοσιογράφους της γείτονος ανέφερε: «Αυτοί οι στρατιωτικοί συνελήφθησαν και ανακρίνονται με τις κατηγορίες της εισόδου σε απαγορευμένη στρατιωτική περιοχή και της στρατιωτικής κατασκοπείας, και κατόπιν αιτήματος του εισαγγελέα προφυλακίστηκαν με την κατηγορία της εισόδου σε στρατιωτικά απαγορευμένη περιοχή».
Για πρώτη φορά δηλαδή η Τουρκική κυβέρνηση δια στόματος του αντιπροέδρου της έβαλε στο τραπέζι την πολύ σοβαρή κατηγορία της στρατιωτικής κατασκοπείας. Η Τουρκική αυτή πρόκληση η οποία καταφανώς αποσκοπεί στην εθνική ταπείνωση της Ελλάδος είναι η τελευταία σε μία σειρά κλιμακούμενων προκλήσεων της Άγκυρας το τελευταίο διάστημα από τον εμβολισμό του σκάφους του Ελληνικού Λιμενικού στα Ίμια μέχρι την αμφισβήτηση των κυριαρχικών δικαιωμάτων της Κύπρου στην Κυπριακή ΑΟΖ.
Η αντίδραση της Ελληνικής κυβέρνησης σε αυτή την Τουρκική επιχείρηση ψυχολογικού πολέμου εις βάρος της χώρας μας υπήρξε υποτονική. Αντέδρασε με τον συνήθη τρόπο με τον οποίο μας έχουν συνηθίσει οι μεταπολιτευτικές κυβερνήσεις ότι η Τουρκία πρέπει να σεβαστεί το Διεθνές Δίκαιο και ότι η Ελλάδα θα προσπαθήσει να εκθέσει την Τουρκική προκλητικότητα στα διεθνή fora.
Δυστυχώς αυτό που δείχνει να μην κατανοεί η Ελληνική κυβέρνηση και η Ελληνική πολιτική τάξη γενικότερα είναι ότι η Τουρκία είναι μία αναθεωρητική δύναμη που θέλει την ανατροπή του status quo στην περιοχή και ως εκ τούτου είναι εσφαλμένη η στρατηγική του κατευνασμού με την οποία την αντιμετωπίζουμε. Η Τουρκία διαχρονικά και πολύ περισσότερο η Τουρκία του «σουλτάνου» Ερντογάν καταλαβαίνει μόνο από την εφαρμογή μίας συνεπούς πολιτικής αποτροπής και ισχύος.
Είναι πιθανό η Τουρκία στην προκειμένη περίπτωση να παίζει ένα ύπουλο παιχνίδι διπλωματικής πίεσης ενδεχομένως και σε παρασκηνιακή συνεννόηση με τον Αμερικανικό παράγοντα έτσι ώστε να συμβιβαστεί η Ελλάδα στο Σκοπιανό και να ανοίξει ο δρόμος της ένταξης των Σκοπίων στο ΝΑΤΟ και σε αντάλλαγμα η Άγκυρα να εξασφαλίσει τον τερματισμό της υποστήριξης που παρέχουν οι ΗΠΑ στους Κούρδους της Συρίας. Αυτό φυσικά είναι μία εκτίμηση του γράφοντος και δεν είναι κάτι που μπορεί να ειπωθεί με βεβαιότητα. Σε κάθε περίπτωση και ανεξάρτητα από τα συμφέροντα και τους γεωπολιτικούς σχεδιασμούς φίλων και αντιπάλων η Ελλάδα δεν μπορεί να μείνει μόνο στη μεσολάβηση του Γενικού Γραμματέα του ΟΗΕ και στις δηλώσεις αλληλεγγύης των Ευρωπαίων εταίρων. Αυτό που χρειάζεται είναι να εφαρμόσει στην πράξη μία πολιτική ισχύος που είναι και η μόνη πολιτική που σέβεται η Άγκυρα.
Μία τέτοια πολιτική θα μπορούσε να ήταν το πάγωμα των περιουσιακών στοιχείων του Τουρκικού Δημοσίου, Τουρκικών επιχειρήσεων και Τούρκων ιδιωτών σε Ελληνικό έδαφος μέχρι να απελευθερώσουν οι Τούρκοι τους Έλληνες στρατιωτικούς από τις φυλακές της Ανδριανούπολης. Εξάλλου τα χρόνια της οικονομικής κρίσης οι Τουρκικές επιχειρήσεις έχουν επενδύσει μεγάλα ποσά στην Ελληνική επικράτεια και μία τέτοια κίνηση θα είχε σοβαρό αντίκτυπο στα συμφέροντά τους. Αν θέλουν λοιπόν να διασφαλίσουν τις επενδύσεις τους να πιέσουν τον «σουλτάνο» Ερντογάν (η «ανεξάρτητη» Τουρκική Δικαιοσύνη είναι το πιο σύντομο ανέκδοτο ειδικά όταν η Τουρκία βρίσκεται σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης από την επαύριο του αποτυχημένου πραξικοπήματος κατά του Ερντογάν τον Ιούλιο του 2016) να απελευθερώσει τους Έλληνες στρατιωτικούς για να «ξεπαγώσουν» τα περιουσιακά τους στοιχεία στην Ελλάδα.
Η πρακτική του παγώματος περιουσιακών στοιχείων κρατικών και όχι μόνο οντοτήτων είναι μία συνήθης πρακτική που εφαρμόζουν ισχυρά κράτη που σέβονται τον εαυτό τους με προεξάρχουσα τις ΗΠΑ όπου επανειλημμένα έχει επιβάλει το μέτρο αυτό όπως και την πολιτική των οικονομικών κυρώσεων γενικότερα (π.χ. Ρωσία, Ιράν) όταν κρίνει ότι θίγονται τα εθνικά και οικονομικά της συμφέροντα. Γιατί λοιπόν να μην την εφαρμόσει και η Ελλάδα εις βάρος της Τουρκίας προκειμένου να επιτύχει την απελευθέρωση των Ελλήνων στρατιωτικών; Ο Ελληνικός λαός έχει φτάσει στα όριά του και δεν μπορεί να ανεχθεί μία ακόμα εθνική ταπείνωση. Είναι καιρός πλέον να μιλήσει και η Ελλάδα με την γλώσσα της ισχύος και να βάλει στη θέση της την προκλητική Τουρκία του «σουλτάνου» Ερντογάν.