Τις προηγούμενες μέρες προκλήθηκε ντόρος για τις δηλώσεις του Αρχηγού ΓΕΕΘΑ και όσες ακολούθησαν από τον υπουργό Άμυνας. Επ’αυτών και του γενικότερου κλίματος που διαμορφώνεται θέλω να επισημάνω τα εξής:
Α. Ο ναύαρχος Αποστολάκης επανέλαβε σχετικά με την ισοπέδωση βραχονησίδας σε περίπτωση απόβασης Τούρκων στρατιωτών μία θέση που πρωτοεκφράστηκε τη νύχτα του επεισοδίου των Ιμίων. Μάλιστα, προ ολίγων μηνών κρίθηκε απαραίτητο αυτή η θέση να διαμηνυθεί (εκ νέου) στην Τουρκία μέσω τρίτων. Όμως την περασμένη Τετάρτη, ο Αρχηγός ΓΕΕΘΑ, μοιράστηκε τις σκέψεις του με τους διαπιστευμένους συντάκτες σε χαλαρό κλίμα, χωρίς απαραίτητα να υπήρχε αφορμή ή πληροφορίες που να τον υποχρέωσαν να στείλει την προειδοποιητική βολή στην άλλη πλευρά. Πάντως, σε κάποιους κυβερνητικούς κύκλους υπάρχει όντως ανησυχία για πρόκληση μίας θερμής κατάστασης στο σύμπλεγμα του Καστερολίζου.
Β. Από αυτά που είπε ο κύριος Αποστολάκης, το σημαντικότερο ήταν πως σε περίπτωση σύγκρουσης με την Τουρκία, είμαστε μόνοι μας. Πέραν το ορθού της διαπίστωσης, πιθανότατα να υποκρύπεται και κάτι άλλο: δεδομένου ότι μόλις λίγες μέρες πριν είχε ολοκληρωθεί ο πρώτος γύρος του στρατηγικού διαλόγου με τις ΗΠΑ (στις συνομιλίες συμμετείχε ο ΑΓΕΕΘΑ), οι Αμερικανοί πιθανότατα επανέλαβαν πως δεν είναι σε θέση ούτε να αποτρέψουν τυχόν ραγδαία κλιμάκωση της έντασης ανάμεσα σε Ελλάδα-Τουρκία, ούτε να παρέμβουν κατόπιν αποτελεσματικά για τη διευθέτησή της. Αυτό το αποδίδουν κυρίως στο ότι οι προσβάσεις και η επιρροή τους στον Ερντογάν διόλου εξασφαλισμένες δεν είναι.
Γ. Ο ναύαρχος Αποστολάκης είναι μετρημένος στα λόγια του. Και από τη θέση του ΑΓΕΕΘΑ, όποτε κρίνει μπορεί και πρέπει να ανυψώνει το ηθικό των ενόπλων δυνάμεων και να χαράσσει κόκκινες γραμμές έναντι της Τουρκίας. Είναι γνώστης του μέτρου και γνωρίζει ότι οι συνεχείς λεκτικοί βερμπαλισμοί της πολιτικής ηγεσίας, όχι μόνο συντηρούν μία ένταση η οποία οπωσδήποτε δεν ωφελεί την Ελλάδα (είναι διαφορετικά τα χαρακτηριστικά μας γνωρίσματα τα οποία μάλιστα αναδεικνύουμε εν σχέσει με την Τουρκία) αλλά ενδέχεται και να στείλουν το λάθος μήνυμα σε όσους από τις ένοπλες δυνάμεις αντιπαρατίθενται καθημερινά με τους Τούρκους. Να προκαλέσουν, δηλαδή, την επίδειξη υπερβάλοντα ζήλου εκ μέρους τους, κάτι που θα μπορούσε να επιφέρει λάθος υπολογισμό την πιο ακατάλληλη στιγμή, οδηγώντας μας εν συνεχεία σε καταστάσεις που αυτή τη στιγμή και οι δύο χώρες θέλουν να αποφύγουν.
Γ. Εντοπίζεται, πάντως, και μία αντίφαση σε όσους ασκούν κριτική στους κυβερνητικούς χειρισμούς και διατείνονται ότι εμφορούνται από πατριωτικές αντιλήψεις. Όταν η κυβέρνηση σιωπά, τότε κατηγορείται ότι υποχωρεί, έχοντας υιοθετήσει την πολιτική του κατευνασμού, με την οποία οι «πατριώτες» διαφωνούν και εξεγείρονται. Όταν η κυβέρνηση απαντά ή ο ΑΓΕΕΘΑ αισθάνεται την ανάγκη να υπερασπιστεί τη χώρα του (αν επαναλαμβάνω δεν επρόκειτο για μία αποστροφή που κάποιοι δημοσιογράφοι εν τη απειρία τους έσπευσαν να δημοσιοποιήσουν), τότε το πατριωτικό μπλοκ διαφωνεί και προτείνει μία κατευναστική πολιτική. Εξίσου, όταν οι «πατριώτες» προτείνουν την ανακήρυξη ΑΟΖ, όσοι δυσπιστούν κατατάσσονται στους φοβικά ενδοτικούς, όμως, όταν ο κύριος Καμμένος επαναλαμβάνει αυτή τη θέση τον κατηγορούν (και δικαίως) για μικροπολιτικές σκοπιμότητες! Δύσκολο να βγάλεις άκρη, ιδίως σε συνθήκες ακραίας πόλωσης, κατά τις οποίες αναζητείται η δέουσα σοβαρότητα και υπευθυνότητα.
Αναδημοσίευση από το Facebook του κ. Κωνσταντίνου Φίλη (με την άδεια του συγγραφέα)