Η γεμάτη έμπνευση και πάθος, σκηνοθέτις Ανιές Βαρντά πέθανε σε ηλικία 90 ετών, μετά από μάχη με τον καρκίνο του στήθους.
«Έφυγε» στο σπίτι της στο Παρίσι τα ξημερώματα της 29ης Μαρτίου, έχοντας στο πλευρό της την οικογένεια και τους φίλους της, σύμφωνα με ανακοίνωση της οικογένειας της.
Η μεγάλη κυρία του γαλλικού σινεμά, η «γιαγιά της Νουβέλ Βαγκ», όπως την αποκαλούσαν, άνοιξε τον δρόμο για το Νέο Ρεύμα και έγινε η πρώτη γυναίκα εκπρόσωπός του, πλάι σε εμβληματικούς σκηνοθέτες όπως ο Ζαν Λικ Γκοντάρ, ο Φρανσουά Τρυφώ, αλλά και ο σύζυγός της Ζακ Ντεμί (1931-1990), που έγινε διάσημος με τις «Ομπρέλες του Χερβούργου», με τον οποίον μοιράστηκαν μία ολόκληρη ζωή.
Η Βαρντά είχε γεννηθεί στις 30 Μαΐου του 1928 στις Βρυξέλλες και είχε ελληνική και γαλλική καταγωγή -ο πατέρας της Έλληνας και η μητέρα της Γαλλίδα.
Η πρώτη μεγάλου μήκους ταινία της ήταν το περίφημο φιλμ «Η Κλεό από τις 5 έως τις 7» (Cléo de 5 à 7) που βγήκε το 1962.
Από το 1954 σκηνοθετούσε ταινίες μικρού και μεσαίου μήκους, αλλά η μεγάλη της αγάπη ήταν τα ντοκιμαντέρ: Έπαιρνε την κάμερα στο χέρι, προσδίδοντας μια μοναδική αίσθηση ρεαλισμού.
Από τις πιο γνωστές και επιδραστικές ταινίες της ήταν οι «Δίχως στέγη, δίχως νόμο» (1985), «Les Glaneurs et la Glaneuse» (2000), «Οι παραλίες της ζωής μου» (2009) ή «Villages, villages» (2017).
Το τελευταίο της ντοκιμαντέρ, «Η Βαρντά από την Ανιές», είχε παρουσιασθεί τον Φεβρουάριο στο κινηματογραφικό Φεστιβάλ του Βερολίνου και είχε μεταδοθεί πρόσφατα από το γαλλογερμανικό τηλεοπτικό κανάλι Arte.
«Χάσαμε μία από τις μεγαλύτερες καλλιτέχνιδες της εποχής μας. Ανιές Βαρντά, έχετε τον σεβασμό μου, την αναγνώρισή μου, τον θαυμασμό μου», έγραψε στο Twitter ο υπουργός Πολιτισμού Φρανκ Ριστέ.
Ο Ανιές Βαρντά είχε τιμηθεί με Τιμητικό βραβείο Σεζάρ (1997), Τιμητικό Φοίνικα (Κάννες, 2015), Κάμερα της Μπερλινάλε (2019) και ήταν η πρώτη γυναίκα κινηματογραφίστρια που έλαβε το Τιμητικό Όσκαρ (2017).
Η κηδεία της θα γίνει την Τρίτη στο Παρίσι.
Αφιέρωμα στην Ανιές Βαρντά από το TV5 Monde
Αποχαιρετώντας την εμπνευσμένη κινηματογραφίστρια, φωτογράφο και εικαστικό, το TV5 Monde ανακοίνωσε αφιέρωμα στην Ανιές Βαρντά τις Κυριακές του Απριλίου, αρχής γενομένης από τις 7 Απριλίου.
Το αφιέρωμα έχεις ως εξής:
«Η ευτυχία» / Le Bonheur
Κυριακή 7 Απριλίου στις 22:00
Την αναζητάμε, τη βρίσκουμε, την πολλαπλασιάζουμε. Δεν κρατιέται όμως παρά από μια κλωστή…
Ένας μαραγκός ζει ευτυχισμένος με τη σύζυγό του και τα παιδιά τους. Μια μέρα γνωρίζει μία άλλη γυναίκα την οποία ερωτεύεται επίσης. Ο άπιστος σύζυγος δεν κρύβεται, θέλει να πιστεύει πως αυτή η άλλη ευτυχία θα προστεθεί στην προηγούμενη. Η γυναίκα του όμως δυσκολεύεται να τη δεχτεί...
Σκηνοθεσία: Agnès Varda (Γαλλία, 1964)
Διανομή: Jean-Claude Drouot, Claire Drouot
Αργυρή Άρκτος στο Φεστιβάλ Βερολίνου 1965, βραβείο David O’Selznick 1966.
Les Glaneurs et la Glaneuse
Κυριακή 14 Απριλίου στις 22:00
Ραντεβού με εκείνους που ζουν χωρίς να ξοδεύουν ούτε ένα ευρώ.
Ένα σύγχρονο ποίημα για τη σπατάλη και την υπερκατανάλωση.
«Glaner» σημαίνει μαζεύω τους σπόρους που ξέφυγαν από τους θεριστές. Η Ανιές Βαρντά, ταξίδεψε λίγο πολύ σε όλη τη Γαλλία για να συναντήσει τους «glaneurs» του 21ου αιώνα. Είτε από ανάγκη είτε από πεποίθηση, εκείνοι, συλλέγουν όσα δεν θέλουν οι υπόλοιποι : λαχανικά εκτός προτύπου, αντικείμενα προς επιδιόρθωση, απούλητα των σούπερ μάρκετ... Το σύμπαν τους είναι εκπληκτικό.
Σκηνοθεσία: Agnès Varda (Γαλλία, 2000)
Βραβεία: Εκτός Διαγωνισμού (Κάννες, 2000).
«Ο Ζακό της Νάντης» / Jacquot de Nantes
Κυριακή 21 Απριλίου στις 22:00
Ο Ζακ Ντεμί όπως τον διηγήθηκε η γυναίκα της ζωής του.
Η Ανιές Βαρντά επιστρέφει σε αναμνήσεις του Ζακ Ντεμί, από τα παιδικά του όνειρα μέχρι τα τραγούδια που ξεχώρισαν στη ζωή του. Το 1939 ο Ζακό είναι 8 ετών. Μεγαλωμένος μέσα σε ένα γκαράζ όπου όλοι λάτρευαν το τραγούδι, του αρέσουν οι μαριονέτες, οι οπερέτες και θέλει να ασχοληθεί με το σινεμά…
Σκηνοθεσία: Agnès Varda (Γαλλία, 1990)
Βραβεία: επίσημη επιλογή στο Φεστιβάλ Καννών (1991).