Πέθανε ο Αλέν Ντελόν

Σε ηλικία 88 ετών
O Αλέν Ντελόν στη Ρώμη το 1969
O Αλέν Ντελόν στη Ρώμη το 1969
via Associated Press

Ο Αλέν Ντελόν, ο θρύλος του παγκόσμιου κινηματογράφου, πέθανε σε ηλικία 88 ετών.

Άφησε την τελευταία του πνοή στο σπίτι του στο Ντουσί, όπως ανακοίνωσαν από τα τρία παιδιά του την Κυριακή 18 Αυγούστου.

«Ο Αλέν Φαμπιάν, η Ανούσκα, ο Αντονί, καθώς και ο (σκύλος του) Λούμπο, με απέραντη θλίψη ανακοινώνουν πως έφυγε ο πατέρας τους. Έσβησε ειρηνικά στο σπίτι του στο Ντουσί, έχοντας γύρω του τα τρία παιδιά του και τους δικούς του. (...) Η οικογένειά του σας παρακαλεί να σεβαστείτε τις ιδιωτικές στιγμές τους αυτή τη στιγμή του εξαιρετικά οδυνηρού πένθους», αναφέρεται στην ανακοίνωση.

Τα τελευταία χρόνια ο Αλέν Ντελόν αντιμετώπιζε προβλήματα υγείας και είχε απομονωθεί στην κατοικία του.

Η καριέρα του Γάλλου ηθοποιού με την αγγελική ομορφιά εκτοξεύθηκε τη δεκαετία του 1960 με τις ταινίες του Λουκίνο Βισκόντι «Ο Ρόκο και τα αδέλφια του» και «Ο Γατόπαρδος».

Από τη δεκαετία του 1990, οι εμφανίσεις του στον κινηματογράφο ήταν σπάνιες. Συνολικά, εμφανίστηκε σε περισσότερες από 90 ταινίες κατά τη διάρκεια της καριέρας του.

Ο Ντελόν γεννήθηκε στις 8 Νοεμβρίου 1935, στο Σω του Ιλ-ντε-Φρανς, ένα πλούσιο προάστιο του Παρισιού. Οι γονείς του, Εντίτ και Φαμπιάν Ντελόν, χώρισαν όταν ο Αλέν ήταν τεσσάρων ετών. Ξαναπαντρεύτηκαν και οι δύο και ο Αλέν απέκτησε μια ετεροθαλή αδερφή και δύο ετεροθαλείς αδελφούς.

Ο Ντελόν είχε δύσκολα παιδικά χρόνια. Φοίτησε σε καθολικό οικοτροφείο, αλλά αποβλήθηκε λόγω απείθαρχης συμπεριφοράς και τελικά εγκατέλειψε το σχολείο σε ηλικία 14 ετών και εργάστηκε για λίγο στο κρεοπωλείο του πατριού του.

Τρία χρόνια μετά, σε ηλικία 17 ετών, κατατάχθηκε στο Γαλλικό Ναυτικό και υπηρέτησε ως πεζοναύτης στον Πρώτο Πόλεμο της Ινδοκίνας, την περίοδο 1953-1954.

Αλέν Ντελόν - Ρόμι Σνάιντερ, 27 Σεπτεμβρίου 1968, στην ταινία «La Piscine». ('The Swimming Pool'). (Photo by Keystone/Getty Images)
Αλέν Ντελόν - Ρόμι Σνάιντερ, 27 Σεπτεμβρίου 1968, στην ταινία «La Piscine». ('The Swimming Pool'). (Photo by Keystone/Getty Images)
Keystone via Getty Images

Το 1956, μετά τη θητεία του, επέστρεψε στη Γαλλία και ξεκίνησε να εργάζεται ως σερβιτόρος, αχθοφόρος, γραμματέας και βοηθός πωλήσεων. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου έγινε φίλος με την ηθοποιό Μπριζίτ Ομπέρ, την οποία συνόδευσε σε ένα ταξίδι στο Φεστιβάλ των Καννών, απ’ όπου θα ξεκινούσε η κινηματογραφική του καριέρα.

Εκεί τον ανακάλυψε ο Αμερικανός παραγωγός Ντέιβιντ Ο. Σέλζνικ. Μετά από μια οντισιόν, ο Σέλζνικ του πρόσφερε συμβόλαιο, υπό την προϋπόθεση ότι θα μάθει αγγλικά. Ο Ντελόν επέστρεψε στο Παρίσι για να μάθει την γλώσσα, αλλά εκεί γνώρισε τον Γάλλο σκηνοθέτη Ιβ Αλεγκρέ, ο οποίος ήταν πεπεισμένος ότι έπρεπε να μείνει στη Γαλλία και να ξεκινήσει την καριέρα του. Ο Σέλζνικ επέτρεψε στον Ντελόν να ακυρώσει το συμβόλαιό του και ο Αλεγκρέ του έδωσε τον πρώτο κινηματογραφικό του ρόλο στην ταινία «Send a Woman When the Devil Fails» (1957).

Η εμφάνιση του Ντελόν ήταν διαβατήριο, εξού και πέρασε αμέσως στους πρωταγωνιστικούς ρόλους: Το 1958 έπαιξε μαζί με τη Ρόμι Σνάιντερ στο «Christine». Ο έρωτας τους που γεννήθηκε στα γυρίσματα της ταινίας απασχόλησε τα ΜΜΕ, επιβεβαιώνοντας παράλληλα ότι ο Ντελόν ήταν το νέο sex symbol.

Το 1960 γύρισε δύο ταινίες που είχαν αντίκτυπο διεθνώς: την γαλλόφωνη κινηματογραφική μεταφορά του μυθιστορήματος της Πατρίτσια Χάισμιθ «Ο ταλαντούχος κύριος Ρίπλεϊ», με τίτλο «Plein Soleil», που ανέδειξε τον Ντελόν σε σταρ πρώτου μεγέθους -ταινία η οποία τον έφερε στην τροχιά του Λουκίνο Βισκόντι- και «Ο Ρόκο και τα αδέλφια του», στην οποία πρωταγωνίστησε και η μοναδική Κατίνα Παξινού.

Ακολούθησε η συνεργασία του με έναν άλλο σπουδαίο Ιταλό auteur, τον Μικελάντζελο Αντονιόνι στην ταινία «L’Eclisse» (1962), ενώ τον επόμενο χρόνο δούλεψε ξανά με τον Βισκόντι στον «Γατόπαρδο».

Η φήμη του Ντελόν ήταν τέτοια ώστε άρχισε μια σοβαρή προσπάθεια να εισχωρήσει στις αγγλόφωνες ταινίες, ξεκινώντας με έναν μικρό ρόλο στην κωμωδία ανθολογίας «The Yellow Rolls-Royce». Εμφανίστηκε στο «Lost Command» και στο «Is Paris Burning?», με πρωταγωνιστή τον Κερκ Ντάγκλας, ωστόσο καμία από τις ταινίες αυτές δεν θεωρήθηκε αρκετά επιτυχημένη στο Χόλιγουντ ώστε να τον καθιερώσει, οπότε ο Ντελόν επέστρεψε στη Γαλλία.

Το 1967 έκανε το « Le Samouraï» με τον σκηνοθέτη Ζαν-Πιερ Μελβίλ, στο οποίο έπαιξε έναν hitman με αδιάβροχο. Είχε προηγηθεί η συνάντηση του με τον μεγάλο θρύλο του γαλλικού σινεμά Ζαν Γκαμπέν, αλλά και τον Λίνο Βεντούρα στη «Συμμορία των Σικελών», ενώ ακολούθησε το θρυλικό «Borsalino» (1970) με τον μοναδικό Ζαν-Πολ Μπελμοντό.

Τη δεκαετία του 1970 συνέχισε να γυρίζει ταινίες με σταθερό ρυθμό, χωρίς ωστόσο, την απήχηση των προηγούμενων δεκαετιών. Η ταινία «Monsieur Klein», στην οποία υποδύθηκε έναν έμπορο έργων τέχνης κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, κέρδισε το Σεζάρ Καλύτερης Ταινίας 1977 και το 1985, ο Ντελόν απέσπασε το Βραβείο Σεζάρ Α΄ Ανδρικού Ρόλου για την ερμηνεία του στο «Notre Histoire». Έκανε μια σειρά ταινιών με τη δική του εταιρεία παραγωγής, όπως και το σκηνοθετικό του ντεμπούτο το 1981, με το «Pour la Peau d’un Flic».

Μετά την ταινία «Nouvelle Vague» του Ζαν-Λυκ Γκοντάρ άρχισε να ρίχνει ρυθμούς και παρότι το 1997 ανακοίνωσε ότι αποσύρεται του από την υποκριτική, επέστρεψε στη μεγάλη οθόνη το 2008 για να υποδυθεί τον Ιούλιο Καίσαρα στη γαλλική live action ταινία «Ο Αστερίξ στους Ολυμπιακούς Αγώνες».

Η προσωπική ζωή του Αλέν Ντελόν υπήρξε ταραχώδης. Εκτός από τη σχέση του με τη Ρόμι Σνάιντερ, είχε πολυετή δεσμό με τη Μιρέιγ Νταρκ (από την οποία χώρισε το 1982 μετά από 15 χρόνια σχέσης).

Απέκτησε δύο παιδιά με την Ολλανδή καλλονή Ροζαλί Βαν Μπρίμεν, με την οποία χώρισε το 2002, παντρεύτηκε τη Ναταλί Ντελόν -ο γάμος τους κράτησε από το 1964 έως το 1968- με την οποία απέκτησε το 1964 τον γιο του, Άντονι Ντελόν.

Το 1962 είχε γίνει ακόμη μια φορά πατέρας, όταν η τραγουδίστρια και μοντέλο Nico γέννησε τον γιο τους Κριστιάν. Ο Ντελόν αρνήθηκε την πατρότητα αλλά το παιδί υιοθετήθηκε από τη μητέρα του Ντελόν.

Μακρόν για Αλέν Ντελόν: «Μνημείο της Γαλλίας»

Ο πρόεδρος της Γαλλίας Εμανουέλ Μακρόν απέτινε φόρο τιμής στο «μνημείο της Γαλλίας» Αλέν Ντελόν, χαιρετίζοντας τους «μυθικούς ρόλους» ενός ηθοποιού που «έκανε τον κόσμο να ονειρεύεται».

«Κύριος Κλάιν ή Ρόκο, ο Γατόπαρδος ή ο Δολοφόνος με το αγγελικό πρόσωπο, ο Αλέν Ντελόν ενσάρκωσε μυθικούς ρόλους και έκανε τον κόσμο να ονειρεύεται. Δίνοντας το αξέχαστο πρόσωπό του για να αναστατώσει τις ζωές μας», έγραψε στο X o Μακρόν. «Μελαγχολικός, δημοφιλής, κρυφός, ήταν περισσότερο από ένας σταρ: ένα μνημείο της Γαλλίας», πρόσθεσε.

Με πληροφορίες από Guardian

Δημοφιλή