Έφυγε από τη ζωή ο ηθοποιός, Μιχάλης Γούναρης, ηθοποιός με μακρόχρονη και αξιόλογη πορεία στο θέατρο, στον κινηματογράφο, στην τηλεόραση, σε ραδιοφωνικές εκπομπές.
Σε ανακοίνωσή του το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος - θεσμός με τον οποίο ο Μιχάλης Γούναρης είχε μακρόχρονη συνεργασία - εξέφρασε την θλίψη του για την απώλεια ενός άξιου ηθοποιού της γενιάς του, ο οποίος κατά τη μακρόχρονη καλλιτεχνική του πορεία υπηρέτησε την τέχνη του με σεμνότητα και αξιοπρέπεια και διακρίθηκε για το ταλέντο, το ήθος και το χιούμορ του.
Υπήρξε ένας από τους πρωτεργάτες του «Θεατρικού Εργαστηρίου της Τέχνης», μίας από τις πιο σημαντικές θεατρικές σκηνές της Θεσσαλονίκης με μεγάλη συμβολή στην θεατρική διαδρομή της πόλης.
Με το ΚΘΒΕ συνεργάστηκε από το 1975 σε μια παραγωγή και στη συνέχεια από το 1999 έως το 2015 σε τριάντα δύο παραγωγές:
- «Ο θάνατος του Διγενή» του Άγγελου Σικελιανού. Σκηνοθεσία: Απόστολος Κανέλλος (1975)
- «Ο κατά φαντασίαν ασθενής» του Μολιέρου. Σκηνοθεσία: Θέμης Μουμουλίδης (1999)
- «Ο γενικός γραμματεύς» του Ηλία Καπετανάκη. Σκηνοθεσία: Έρση Βασιλικιώτη (1999)
- «Ο συνταγματάρχης πουλί» του Χρίστο Μπόιτσεφ. Σκηνοθεσία: Διαγόρας Χρονόπουλος (2000)
- «Σαμία» του Μενάνδρου. Σκηνοθεσία: Εύης Γαβριηλίδης (2000)
- «Άγριες διαθέσεις» του Τζων Τομπίας Τζων. Σκηνοθεσία: Γιώργος Κιουρτσίδης (2001)
- «Καραγκιόζης ο μέγας» του Φώτου Πολίτη. Σκηνοθεσία: Γιάννης Ρήγας (2000)
- «Φυγή» του Μιχαήλ Μπουλγκάκοφ. Σκηνοθεσία: Νικίτα Μιλιβόγεβιτς ( 2002)
- «Ο καλός άνθρωπος του Σετσουάν» του Μπέρτολτ Μπρεχτ. Σκηνοθεσία: Πέτρος Ζηβανός (2002)
- «Το αθάνατο νερό» του Τάσου Ράτζου. Σκηνοθεσία: Τάσος Ράτζος (2003)
- «Πλατόνοφ» του Αντόν Τσέχωφ. Σκηνοθεσία: Νικήτα Μιλιβόγιεβιτς (2003)
- «Εφτά λογικές απαντήσεις» του Λεωνίδα Προυσαλίδη. Σκηνοθεσία: Πέτρος Ζηβανός. (2004)
- «Ουζερί Τσιτσάνης, Παύλου Μελά 22» του Γιώργου Σκαμπαρδώνη. Σκηνοθεσία: Σωτήρης Χατζάκης (2005)
- «Ευτυχώς τρελάθηκα» του Γιώργου Ρούσσου. Σκημοθεσία: Νίκος Αρμάος (2006)
- «Μια κωμωδία» του Ιάκωβου Καμπανέλλη. Σκηνοθεσία: Γιώργος Ρεμούνδος (2007)
- «Άντε ψυχούλα μου, σκότωσέ με» του Ασίζ Νεσίν. Σκηνοθεσία: Γιώργος Κιουρτσίδης (2008)
- «ΑριστοFUNης, στη χώρα της ουτοπίας» του Αριστοφάνη. Σκηνοθεσία: Νίκος Διαμαντής (2008)
- «2η ευκαιρία» του Γιώργου Ηλιόπουλου. Σκηνοθεσία: Τάκης Τζαμαργιάς (2009)
- «Ο προεστώς του χωριού» του Σπυρίδωνος Περεσιάδη. Σκηνοθεσία: Γιώργος Κιουρτσίδης (2009)
- «Το κορίτσι με τα μαύρα» του Μιχάλη Κακογιάννη. Σκηνοθεσία: Γρηγόρης Καραντινάκης (2009)
- «Λωξάντρα» της Μαρίας Ιορδανίδου. Σκηνοθεσία: Σωτήρης Χατζάκης (2010)
- «Και το δικό μου τέλος ας συνοδεύει Μουσική…» της Τζένης Αρσένη. Σκηνοθεσία: Τζένη Αρσένη (2011)
«Οι Γερμανοί ξανάρχονται» των Αλέκου Σακελλάριου και Χρήστου Γιαννακόπουλου. Σκηνοθεσία: Γιάννης Ρήγας (2012) - «Το μεγάλο μας τσίρκο» του Ιάκωβου Καμπανέλλη. Σκηνοθεσία: Σωτήρης Χατζάκης (2012)
- «Ο μπαμπάς εκπαιδεύεται» του Σπύρου Μελά. Σκηνοθεσία: Γιώργος Κωνσταντίνου (2013)
- «Ειρήνη» του Αριστοφάνη. Σκηνοθεσία: Σωτήρης Χατζάκης (2013)
- «Η μικρή μας πόλη» του Θόρντον Ουάιλντερ. Σκηνοθεσία: Γιάννης Βούρος (2014)
- «Δώδεκα...» του Βασίλη Ισσόπουλου. Σκηνοθεσία: Βασίλης Ισσόπουλος (2014)
- «Η κωμωδία του Αυτόχειρα» του Νικολάι Έρντμαν. Σκηνοθεσία: Γιάννης Ρήγας (2015)
- «ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ - Ανασκαφή 2 – Θεσσαλονίκη» (2016)
- «Ο αγαπητικός της βοσκοπούλας» του Δημητρίου Κορομηλά. Σκηνοθεσία: Σταμάτης Φασουλής (2016)
Την δυσάρεστη είδηση έκανε πρώτα γνωστή ο o συνάδελφός του Γιάννης Αναστασάκης μέσα από το λογαριασμό του στο Facebook.