Πέθανε ο συγγραφέας και κριτικός λογοτεχνίας, Χάρολντ Μπλουμ

Σε ηλικία 89 ετών.
Χάρολντ Μπλουμ
Χάρολντ Μπλουμ
ASSOCIATED PRESS

Ο Χάρολντ Μπλουμ, συγγραφέας, κριτικός λογοτεχνίας και καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Yale, πέθανε την Δευτέρα σε ηλικία 89 ετών. Σύμφωνα με το Yale, ο συγγραφέας πέθανε σε νοσοκομείο του Κονέκτικατ.

Η σύζυγος του Μπλουμ, Τζιν, δήλωσε ότι η υγεία του δεν ήταν σε καλή κατάσταση, ωστόσο συνέχισε να γράφει βιβλία και να διδάσκει μέχρι και μια εβδομάδα πριν τον θάνατό του.

Γεννήθηκε στις 11 Ιουλίου 1930 στο Μπρονξ της Νέας Υόρκης. Ηταν ο μικρότερος από τα πέντε παιδιά της οικογένειας. Οι γονείς του ήταν Εβραίοι μετανάστες από τη Ρωσία αλλά κανένας από τους δυο δεν έμαθε να διαβάζει στην αγγλική γλώσσα. Το ταξίδι του Μπλουμ στην λογοτεχνία ξεκίνησε από την ποίηση στη διάλεκτο Γίντις, ενώ στη συνέχεια ανακάλυψε τα έργα των Χαρτ Κρέιν, Τ.Σ. Ελιοτ, Γουίλιαμ Μπλέικ και άλλων ποιητών. Το 1951 αποφοίτησε από το Πανεπιστήμιο Κορνέλ και συνέχισε τις σπουδές του με υποτροφία Fullbright, στο Κολέγιο Πεμπρόουκ, στο Κέιμπριτζ. Το 1955 έλαβε το διδακτορικό του από το Yale και εντάχθηκε στην ομάδα καθηγητών. Παντρεύτηκε την Τζιν το 1958 και απέκτησε δυο γιους. Το πρώτο του βιβλίου εκδόθηκε το 1959 και στη συνέχεια έγραψε περισσότερα από 40 βιβλία, συμπεριλαμβανομένων 20 βιβλίων κριτικής λογοτεχνίας, βιβλίων με θέμα τη θρησκεία και ένα μυθιστόρημα. Τα βιβλία του μεταφράστηκαν σε περισσότερες από 40 γλώσσες.

Ο Μπλουμ ήταν δημοφιλής -μεταξύ άλλων-για τα βιβλία του «Η αγωνία της επίδρασης» (“The Anxiety of Influence and Melancholy”), «Ο δυτικός κανόνας» (“The Western Canon”) και «Shakespeare: The Invention of the Human». Το δημοφιλές βιβλίο «Η αγωνία της επίδρασης» κυκλοφόρησε το 1973 και παρουσιάζει μια θεωρία της ποίησης μέσα από μια περιγραφή της ποιητικής επίδρασης και ιστορίας των ενδοποιητικών σχέσεων. Για τον «δυτικό κανόνα» που κυκλοφόρησε το 1994, ο Μπλουμ εμπνεύστηκε από την διαμάχη για την αξία ενός λογοτεχνικού κανόνα, την αξιολόγηση της λογοτεχνίας βάσει κανόνων κοινής αποδοχής. Ο συγγραφέας δέχθηκε πολλές και αρνητικές κριτικές για τον τόνο στη συγγραφή του βιβλίου.

Ηταν υπερήφανος για το γεγονός ότι μπορούσε να κάνει επιστημονικά θέματα, κατανοητά στους αναγνώστες που δεν είχαν τέτοιου είδους γνώσεις, αλλά συχνά παραπονιόταν για την παρακμή των λογοτεχνικών προτύπων.

Ο συγγραφέας υπήρξε μέλος της Αμερικανικής Ακαδημίας Γραμμάτων και Τεχνών, έλαβε τιμητικά βραβεία για το σύνολο της καριέρας του στην κριτική της λογοτεχνίας και διακρίθηκε με τον τίτλο του επίτιμου διδάκτορα από τα Πανεπιστήμια της Ρώμης και της Μπολόνια.

Πηγή: The Guardian

Δημοφιλή