Το ποσοστό της ανεργίας κατά μέσο όρο στην Ευρώπη βρίσκεται πλέον στο χαμηλότερο σημείο από την αρχή της οικονομικής κρίσης που έπληξε πολλές χώρες της ηπείρου. Ωστόσο, η υψηλή ανεργία εξακολουθεί να αποτελεί πρόβλημα μεμονωμένα σε πολλά κράτη της ΕΕ, ενώ ένα μεγάλο ποσοστό νέων θέσεων εργασίας αφορά μερική απασχόληση ή αυτοαπασχόληση.
Αυτά τουλάχιστον επισημαίνει η νέα έρευνα που έδωσε στη δημοσιότητα το Ινστιτούτο Pew Research, διαπιστώνοντας παράλληλα πως οι Ευρωπαίοι που ζουν στα κράτη με την υψηλότερη ανεργία τείνουν να εκφράζουν μεγαλύτερη απαισιοδοξία για τις μελλοντικές προοπτικές απασχόλησης στη χώρα τους.
Η ανεργία σε αντιστοιχία με την κρίση
Η ανάλυση επίσης διαπιστώνει πως τα ποσοστά ανεργίας των νέων, καθώς και οι μεταβολές στο ακαθάριστο εγχώριο προϊόν μιας χώρας, συνδέονται με την οικονομική τάση των κρατών μελών της ΕΕ.
Από τα συμπεράσματα που προκύπτουν, είναι χαρακτηριστικό πως το 54% των ενηλίκων από τα 14 κράτη μέλη της ΕΕ που εξετάστηκαν, δηλώνει πως είναι απαισιόδοξο για τις προοπτικές του μέλλοντος και τη διαθεσιμότητα θέσεων εργασίας στη χώρα του. Το 28% μόνο των πολιτών στη Σουηδία πιστεύει κάτι τέτοιο, ενώ το ποσοστό εκτοξεύεται στην Ισπανία (76%) και την Ελλάδα (80%).
Αναφέρεται πως το ποσοστό ανεργίας στην Ελλάδα διαμορφώθηκε στο 19,3% το 2018 -πρόκειται για το υψηλότερο ποσοστό στην ΕΕ- αν και μειώθηκε από το ανώτατο όριο του 27,5% το 2013. Στην Ισπανία το ποσοστό της ανεργίας διαμορφώθηκε στο 15,3% το 2018.
Συγκριτικά, το ποσοστό της ανεργίας είναι ιδιαίτερα χαμηλό στη Σουηδία (6,3%), κάτι το οποίο ίσως εξηγεί γιατί οι Σουηδοί είναι και οι λιγότερο απαισιόδοξοι για το μέλλον της χώρας τους.
Και η σύγκριση με τις άλλες γενιές
Ένας άλλος παράγοντας που καταγράφεται όσον αφορά την οικονομία σχετίζεται με τις απόψεις των νέων για το αν σήμερα ζουν καλύτερα από το πώς ζούσαν οι γονείς τους. Είναι χαρακτηριστικό ότι σε χώρες όπως η Ιταλία, η Ισπανία και η Ελλάδα, οι νέοι τείνουν να είναι πιο απαισιόδοξοι για το οικονομικό μέλλον της επόμενης γενιάς, το ίδιο όμως συμβαίνει και στη Γαλλία και τη Βρετανία όπου το ποσοστό της ανεργίας των νέων είναι 10-20 ποσοστιαίες μονάδες χαμηλότερο.
Οι Γάλλοι και οι Βρετανοί βέβαια γενικότερα φημίζονται για το ότι είναι λιγότερο αισιόδοξοι από τους πολίτες άλλων χωρών που παρουσιάζουν τα ίδια ποσοστά ανεργίας. Μόνο σε τρεις χώρες (Λιθουανία, Πολωνία και Τσεχία), το ήμισυ των πολιτών θεωρεί πως τα παιδιά του σήμερα στο μέλλον θα είναι σε καλύτερη οικονομική κατάσταση από τους γονείς τους.
Η ανάλυση του Ινστιτούτου διαπιστώνει παράλληλα πως η στάση απέναντι στις προοπτικές της εθνικής οικονομίας και το πραγματικό ποσοστό της ανεργίας για ολόκληρο τον πληθυσμό που βρίσκεται σε εργάσιμη ηλικία έχουν στενή σχέση.
Οι άνθρωποι στη Γερμανία και την Ολλανδία, λόγου χάρη, είναι λιγότερο πιθανό να σκεφτούν ότι οι οικονομίες των κρατών τους είναι σε κακή κατάσταση, αφού τα ποσοστά ανεργίας εκεί κυμαίνονται στο 3,4% και 3,8% αντίστοιχα. Στον αντίποδα βρίσκεται η Ελλάδα, όπου το 85% των ενηλίκων επισημαίνει πως η εθνική οικονομία δεν είναι σε καλή κατάσταση, αφού σχεδόν ένας στους πέντε πολίτες είναι άνεργος.
Η ίδια τάση καταγράφεται και στις χώρες που τα τελευταία 15 χρόνια έχουν σημειώσει στασιμότητα στην ετήσια αύξηση του ΑΕΠ. Στα εν λόγω κράτη είναι πιο πιθανό οι άνθρωποι να είναι πιο απαισιόδοξοι για τη ζωή της επόμενης γενιάς. Το αντίθετο ισχύει για τις χώρες στις οποίες καταγράφεται έντονη αύξηση του ΑΕΠ.
Στην Ελλάδα, όπου ανάμεσα στο 2003 και 2018, οι ρυθμοί του ΑΕΠ κινήθηκαν με αρνητικό πρόσημο, η πλειοψηφία των ενηλίκων -το 61%- πιστεύει πως τα παιδιά του στο μέλλον θα ζουν χειρότερα από τους γονείς τους.
Αντίθετα, στις Πολωνία, Σλοβακία και Λιθουανία που κατόρθωσαν να διατηρήσουν κατά μέσο όρο σταθερή την αύξηση του ΑΕΠ τους, περίπου 3 στα 10 άτομα υποστηρίζουν πως τα παιδιά τους θα είναι σε δυσμενέστερη οικονομική θέση από τους γονείς τους.