Μικρόβια τα οποία παράγουν μεθάνιο ενδεχομένως να ζουν ήδη στον Εγκέλαδο- ένα φεγγάρι του Δία το οποίο θεωρείται ως ένας από τους «δυνατούς» υποψηφίους του Ηλιακού Συστήματος για παρουσία ζωής, καθώς εκτιμάται ότι διαθέτει ωκεανούς με νερό σε υγρή μορφή κάτω από την παγωμένη του επιφάνεια (σαν την Ευρώπη, φεγγάρι του Δία) και παρουσιάζει επίσης περίεργους πίδακες νερού. Αυτό, όπως σημειώνεται σε δημοσίευμα του New Scientist, είναι και το επίκεντρο νέας έρευνας, η οποία δείχνει ότι ένας γήινος οργανισμός, ο οποίος επίσης παράγει μεθάνιο, θα μπορούσε να επιζήσει σε συνθήκες σαν του Εγκέλαδου, βάσει παρατηρήσεων από το διαστημόπλοιο Cassini- η αποστολή του οποίου έληξε πέρυσι.room
Απομονωμένος σε βαθιά ρήγματα βάθους περίπου 1.000 μέτρων στα ανοιχτά της Ιαπωνίας, ο Methanothermococcus okinawensis υποβλήθηκε σε πολύ σκληρές φυσικές και χημικές συνθήκες όπως αυτές που θεωρείται πως υπάρχουν στον Εγκέλαδο για πάνω από πέντε χρόνια.
Το μικρόβιο αυτό (μεθανογενές αρχαίο), επιζεί χωρίς οξυγόνο, συνδυάζοντας υδρογόνο με διοξείδιο του άνθρακα- και τα δύο εκ των οποίων έχουν παρατηρηθεί στην επιφάνεια του Εγκέλαδου- για να παράγει την ενέργεια που χρειάζεται, εκπέμποντας μεθάνιο ως απόβλητο. Το Cassini εντόπισε ίχνη μεθανίου στους πίδακες του Εγκέλαδου, και υπάρχει πιθανότητα κάποιο από αυτό να προέρχεται από μικρόβια τέτοιου τύπου.
«Οι συνθήκες που εξομοιώσαμε στο εργαστήριο είναι όσο το δυνατόν πιο κοντά σε αυτές που παρατηρήθηκαν από το Cassini στον Εγκέλαδο» είπε ο Σάιμον Ρίτμαν του Πανεπιστημίου της Βιέννης, ο οποίος ηγήθηκε της έρευνας.
Ο Ρίτμαν υπέβαλε το μικρόβιο σε διάφορους συνδυασμούς αερίων που υπάρχουν στον Εγκέλαδο, και βρήκε πως ήταν πάντα σε θέση να επιβιώνει όταν βρισκόταν στα επίπεδα υδρογόνου και διοξειδίου του άνθρακα που παρατηρούνται στο φεγγάρι του Κρόνου. Ήταν ικανό μάλιστα να επιζεί και να ευημερεί σε θερμοκρασίες και πιέσεις όπως αυτές που εκτιμάται ότι συναντώνται στους ωκεανούς του Εγκέλαδου: Από 0 έως 90 βαθμούς Κελσίου και μέχρι 50 ατμόσφαιρες.
Η ομάδα του Ρίτμαν επίσης υπολόγισε πόσο υδρογόνο θα παραγόταν από διάσπαση ορυκτών ολιβίνη- από τα οποία θεωρείται πως αποτελείται ο πυρήνας του φεγγαριού- υπό ένα εύρος γεωλογικών συνθηκών στον Εγκέλαδο. Όπως διαπιστώθηκε, αυτά τα ορυκτά μπορούσαν να διασπώνται χημικά και να παράγουν επαρκές υδρογόνο για να «ανθούν» τα μεθανογενή.
Το καλύτερο περιβάλλον για αυτά μάλλον είναι ο πυθμένας: «Εκεί έχεις επαφή με βράχους και ορυκτά, πιέσεις γύρω στις 50 ατμόσφαιρες και θερμοκρασίες μάλλον λίγο υψηλότερα από τους 0 βαθμούς Κελσίου» σημειώνει ο Ρίτμαν- ο οποίος ελπίζει ότι θα υπάρξουν μελλοντικές αποστολές στο φεγγάρι για έρευνες σχετικά με ίχνη ζωής.