Παράταιρο. Να μιλάς για νίκες τέτοιες εποχές. Τέτοιες περιόδους. Που οι λαοί στην περιοχή και στον κόσμο απειλούνται με μακελέματα. Που οι εργάτες της χώρας , του κόσμου, ζουν την πιο άγρια ταξική σκλαβιά και εκμετάλλευση. Με το λαό μας βυθισμένο στη φτώχεια και σε συνθήκες κοινωνικού μεσαίωνα , τόσο ώστε να είναι «προοδευτική» η πολιτική της ελεημοσύνης. Με την εργαζόμενη να απαγορεύεται να γίνει μητέρα, με την ένταση της καταπίεσης και της βίας ενάντια σε γυναίκες και αδύναμους. Με τη νεολαία εξόριστη. Από το μέλλον, από δικαιώματα , από ελπίδα για τη ζωή.
Άστοχο. Να μιλάς για νίκες σε μια τέτοια προεκλογική περίοδο. Που η «πολιτική αλλαγή» είναι να μην παρουσιάζεται το μαύρο ως άσπρο όπως έκανε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ. Αλλά να παρουσιάζεται το μαύρο ως μαύρο , ως αναγκαίο και επιθυμητό, όπως θέλει να πείσει το λαό η ΝΔ. «Πολιτική αλλαγή» με το ΠΑΣΟΚ/ΚΙΝΑΛ να θέλει να βάλει τις εγγυήσεις του! «Πολιτική αλλαγή» με δυνάμεις εφεδρείας τις φασίζουσες και τις φασιστικές! Αυθεντικά δημιουργήματα της πολιτικής της φασιστικοποίησης που εφαρμόζει το «συνταγματικό τόξο»!
Απέναντι. Από τα κηρύγματα της αιώνιας υποταγής στο σύστημα είναι το ΚΚΕ(μ-λ). Ναι, το μέλλον έχει νίκες. Δεν χωράνε οι λαοί και οι εργάτες στον καπιταλιστικό μονόδρομο. Στη βαρβαρότητα. Στον παραλογισμό ενός συστήματος που η υπερπαραγωγή και η υπερσυσσώρευση πλούτου φέρνει εξαθλίωση και σφαγές. Οι λαοί και οι εργάτες χρειάζονται τη δικιά τους κοινωνία. Τη δικιά τους εξουσία. Ναι το μέλλον έχει ανεξαρτησία και σοσιαλισμό. Αυτό είναι κοινωνική και πολιτική αλλαγή.
Σήμερα. Πρέπει να μιλήσουμε για το σήμερα. Ποιες νίκες μπορούμε να έχουμε σήμερα. Νίκες για το δικό μας δρόμο. Για να πάμε στις νίκες του μέλλοντος μας. Ποιες νίκες δεν είναι δικές μας αλλά του αντιπάλου. Ποιες νίκες είναι ψεύτικες , μασκαρεμένες -και πιο επώδυνες- ήττες.
Ξέφτια. Μείνανε κάμποσα από τις ήττες. Από την υποχώρηση και τις ανατροπές των προηγούμενων δεκαετιών. Λένε για τις ανάγκες του λαού. Και θέλουν να πείσουν το λαό ότι θα νικήσουν τον αντίπαλο με κόλπα. Με τα εργαλεία και τα όργανα του συστήματος. Με κάλπες. Δεν ξέρουν , δεν θέλουν να είναι απέναντι. Γι αυτό φτιάχνουν γέφυρες. Στον αέρα. Γκρεμίζονται αλλά τις ξαναστήνουν. Ακόμα πιο μετέωρες. Σε ποιον χρησιμεύουν;
Κρίσιμο. Να δούμε τι πραγματικά λείπει από το λαό και τους εργάτες. Όχι από αυτά, τα ψεύτικα και τα αντιδραστικά, που μας τάζουν. Από αυτά που εμείς μπορούμε να κερδίσουμε. Από αυτά που μπορούν να ψηλώσουν λίγο το μπόι μας. Να μας φέρουν ξανά αισιοδοξία και δύναμη. Σήμερα.
Στόχοι. Μια επιτροπή αγώνα. Σε μια γειτονιά. Σε ένα εργοστάσιο. Σε μια επιχείρηση. Σε ένα σύλλογο. Μια μαζική συνέλευση. Μια μαχητική κινητοποίηση. Αγώνας σε ένα κλάδο. Για συλλογική σύμβαση. Για να μην περάσουν απολύσεις. Για να έχουμε περίθαλψη, νοσοκομείο. Δωρεάν σπουδές. Ένα συλλαλητήριο. Να φωνάζει για ειρήνη. Για συναδέλφωση των λαών. Να φωνάζει ενάντια στον πόλεμο. Να φωνάζει ενάντια στους φονιάδες των λαών.
Βήματα. Αυτά είναι βήματα. Αληθινά. Δικά μας. Δεν θα μας τα χαρίσει κανείς. Μόνο εμείς, ο λαός, οι εργάτες , η νεολαία, μπορούμε να τα κάνουμε. Χρειάζεται πάλη. Για να γίνουν. Για να τα κρατήσουμε δικά μας. Για να τα συνδέσουμε και να τα δέσουμε. Να τα κάνουμε Μέτωπο. Αντίστασης και Διεκδίκησης.
Δρόμος. Αυτός είναι ο δρόμος του λαού. Σε αυτό το δρόμο αλλάζει το σήμερα. Σε αυτόν το δρόμο το μέλλον έχει νίκες. Αυτό τον δρόμο πρέπει να ανοίξουμε. Από την «αρχή».
ΚΚΕ(μ-λ). Και όταν όλα έδειχναν «αλλιώς» δεν θαμπωθήκαμε. Μείναμε απέναντι. Δεν διαλέξαμε κόλπα για να μεγαλώσουμε το μπόι μας. Παλεύουμε μέσα στο λαό και στη νεολαία. Οι πρωτοβουλίες μας, η κοινή δράση που προωθούμε, το δικό τους δρόμο υπηρετεί. Εκεί, στην ταξική πάλη, θέλουμε να κρίνεται και να δυναμώνει ο ρόλος μας.
Εκλογές. Μας ζητάνε να ψηφίσουμε στην κάλπη ότι ηττηθήκαμε. Μας ζητάνε να επικυρώσουμε την υποταγή με την ψήφο μας. Ακόμα και οι παραλλαγές που μας δίνει η αστική δημοκρατία τους είναι περισσότερο από ποτέ κοντά στην κυρίαρχη επιλογή. Αρνούμαστε –και στην κάλπη- την υποταγή! Υπερασπίζουμε το δρόμο του λαού. Στηρίζουμε –ψηφίζουμε ΚΚΕ(μ-λ)