Ας δεχτούμε λοιπόν τον βαρβαρισμό αυτού του όλως ανορθόδοξου ρηματικού τύπου. Μιας κι έχει εισβάλει ορμητικά στην τρέχουσα πολιτική και δημοσιογραφική αργκό. Ο Αλέξης Τσίπρας, λένε, «εργαλειοποιεί» την Συμφωνία των Πρεσπών, προκειμένου να πιστωθεί την λύση του Μακεδονικού. Προκειμένου να κερδίσει πόντους στον επικείμενο εκλογικόν αγώνα, κατά τον Κυριάκο Μητσοτάκη. Προκειμένου να διεμβολίσει και, εντέλει, να αλώσει την κεντροαριστερά, κατά την Φώφη Γεννηματά. Και είναι γι αυτό που, αν και επί της ουσίας συμφωνούν απολύτως χρόνια τώρα, με τα προβλεπόμενα στην συμφωνία, την πολέμησαν αμείλικτα μέχρι τέλους…
Εντάξει, ο Τσίπρας «εργαλειοποιεί» τις Πρέσπες. Αλλά πως ακριβώς το κάνει; Γιατί το ότι πιστώνεται πολιτικά την λύση τους Μακεδονικού δεν είναι παρά η απολύτως φυσική συνέπεια του πράγματος. Εκείνος το πετυχαίνει, εκείνος το πιστώνεται. Όσο για το αν θα τον βοηθήσει εκλογικά, για την ώρα μάλλον δεν είναι ορατό κάτι τέτοιο. Περισσότερο πιθανό φαίνεται το αντίθετο. Και είναι, ίσα-ίσα, προς τιμήν του σημερινού Πρωθυπουργού που, μπροστά σ’ εκείνο που ο ίδιος θεωρεί εθνικό του καθήκον, δεν λογαριάζει το πολιτικό κόστος.
Όσο για το ότι δια των Πρεσπών ο Τσίπρας διεμβολίζει την κεντροαριστερά, ας αναζητήσει η Πρόεδρος του ΚΙΝΑΛΛ στους δικούς της χειρισμούς την αιτία της τέτοιας εξέλιξης. Όταν έσυρε το κόμμα της σε μια στάση αντίθετη, απολύτως αντίθετη με ό, τι υποστήριζε και στήριζε χρόνια τώρα, ήταν φυσικό να της γυρίσουν την πλάτη οι επιφανέστεροι διανοητές του χώρου. Όπως εξ άλλου και σημαντική μερίδα του εκλογικού της ακροατηρίου. Γιατί το έκανε; Πρώτα-πρώτα επειδή είναι δέσμια της βούλησης και των επιλογών βαρόνων του κόμματος, εκείνων που προσβλέπουν στην αναβίωση της συγκυβέρνησης ΝΔ-ΠΑΣΟΚ. Κι επειδή έχει από καιρό προσανατολιστεί σε εφ’ όλη της ύλης συστράτευση με τον Κυριάκο Μητσοτάκη. Αλλά κι επειδή η δογματική προσκόλληση σε πολιτικές εμμονές (σε αντι-ΣΥΡΙΖΑ εμμονές εν προκειμένω) θολώνει συνήθως τη σκέψη. Μην επιτρέποντας να δεις, στο κάτω-κάτω, το στοιχειώδες κομματικό σου συμφέρον. Αν τώρα ο Τσίπρας διεμβολίζει ή και αλώνει την κεντροαριστερά με καταλύτη τη συμφωνία των Πρεσπών, μένει να το δούμε. Αν πάντως ισχύει, είναι η ηγεσία της που του προσφέρει την κεντροαριστερά στο πιάτο.
Και επί τέλους, είναι ο Τσίπρας που «εργαλειοποιεί» τις Πρέσπες ή μήπως οι άλλοι; Εκείνοι που απαρνήθηκαν τις πάγιες θέσεις τους επί του θέματος; Εκείνοι που παραμέρισαν την προφανή εθνική ανάγκη διευθέτησης του Μακεδονικού (με τους καλύτερους άλλωστε δυνατούς όρους), προτάσσοντας την επιδίωξη της ήττας του ΣΥΡΙΖΑ; Και για χάρη αυτής της –υπό άλλες συνθήκες εύλογης- επιδίωξης, ρίχνουν εν ψυχρώ το Μακεδονικό στον κουβά; Σε μια προσπάθεια αναστολής και, επί της ουσίας, οριστικής ακύρωσης της επίλυσής του;
Στην απάντηση που ο καθένας δίνει στο συγκεκριμένο ερώτημα, δοκιμάζεται η λογική. Η απλή λογική…