Τον τελευταίο καιρό πληθαίνουν οι αναφορές του Τύπου στη δημόσια διπλωματία της ελληνικής κυβέρνησης. Οι αφορμές είναι δύο, οι αιτίες πολλαπλάσιες. Ως όρος η δημόσια διπλωματία θεωρείται κάτι νέο και ως εκ τούτου εικάζεται ότι θα ιντριγκάρει. Αφετέρου, φαντάζει επιδεκτική κάθε αοριστίας ή σκοπιμότητας.
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης διέθετε σαφές και συγκεκριμένο πρόγραμμα δημόσιας διπλωματίας προτού ακόμη αναλάβει την εξουσία στις 7 Ιουλίου του 2019. Γι′ αυτό και ένα από τα πρώτα ΦΕΚ της κυβέρνησής του, αν όχι το πρώτο, ήταν εκείνο της σύστασης Γενικής Γραμματείας Δημόσιας Διπλωματίας στο Υπουργείο Εξωτερικών και της μεταφοράς του κλάδου των Ακολούθων Τύπου σε αυτήν (νυν Γενική Γραμματεία Δημόσιας Διπλωματίας και Αποδήμου Ελληνισμού με γ.γ. τον Γιάννη Χρυσουλάκη).
Πέρα όμως από την αξιοποίηση των στελεχών της Δημόσιας Διπλωματίας στο φυσικό τους χώρο και την ενίσχυση ενός ενιαίου φορέα εξωστρέφειας, ο ίδιος ο Έλληνας πρωθυπουργός προβάλλει συστηματικά τη χώρα και τις θέσεις της στο διεθνές περιβάλλον για κάθε κρίσιμο ζήτημα. Το ζεύγος Μητσοτάκη με το ζεύγος Χανκς με τα ελληνικά διαβατήρια στο χέρι στην Αντίπαρο, το ζεύγος Μητσοτάκη την ίδια βραδιά στους Πέρσες στην Επίδαυρο. Ο Έλληνας πρωθυπουργός με φόντο το ηλιοβασίλεμα της Σαντορίνης μπροστά στους ανταποκριτές ξένου Τύπου, ή σε κοινή συνέντευξη Τύπου με τους επικεφαλής των ευρωπαϊκών θεσμών στα ευρωπαϊκά σύνορα στον Έβρο.
Στην ισχύ των παραπάνω εικόνων έρχεται να προστεθεί η πλημμυρίδα θετικών δημοσιευμάτων από τον διεθνή Τύπο το τελευταίο έτος όσον αφορά τους χειρισμούς της ελληνικής κυβέρνησης για την επανεκκίνηση της οικονομίας, τις μεταναστευτικές ροές στον Έβρο, την επέλαση του κορονοϊού, την ένταση στο νοτιοανατολικό Αιγαίο. Την ίδια στιγμή η κυβέρνηση συνάπτει συμμαχίες και κερδίζει την έμπρακτη στήριξη της ευρωπαϊκής και διεθνούς κοινότητας για την οικονομία και την τουρκική προκλητικότητα. Τα 72 δις από το Ταμείο Ανάπτυξης και το ΕΣΠΑ, οι φρεγάτες, τα ελικοπτεροφόρα και αεροπλανοφόρα Γαλλίας και ΗΠΑ στο Αιγαίο αυτό μαρτυρούν.
Η δημόσια διπλωματία μπορεί να είναι «δημόσια», αλλά δεν ασκείται εξ ολοκλήρου δημοσίως. Δημόσια διπλωματία είναι η τέχνη του αιτιατού, χωρίς να φαίνεται το αίτιο, είναι η τέχνη του αποτελέσματος, δίχως να γίνεται γνωστή η προσπάθεια. Όταν ο Εμανουέλ Μακρόν απευθύνει μήνυμα αλληλεγγύης σε Ελλάδα και Κύπρο στα ελληνικά στα social media, δεν το πράττει επειδή κοιμάται με τον Ηρόδοτο ή τον Θουκυδίδη στο προσκεφάλι του. Όσο πιο αθόρυβο και διακριτικό, τόσο πιο επιτυχές το έργο ενός δημόσιου διπλωμάτη.