Σεισμό στα θεμέλια του τραπεζικού συστήματος προκαλεί η παρέμβαση της Ευρωπαίας Διαμεσολαβήτριας, Emily O’ Reilly η οποία θέτει ερωτήματα για τη συμμετοχή του Μάριο Ντράγκι στον τραπεζικό όμιλο G30 σε μια απόφαση που αμφισβητεί ανοιχτά τον τρόπο που δρα το τραπεζικό λόμπι και αναδεικνύει τη διαπλοκή που συχνά λαμβάνει χώρα εις βάρος των πολιτών.
Η Ευρωπαία Διαμεσολαβήτρια μέσα από επιστολή που απέστειλε στις 17 Ιανουαρίου επισημαίνει στον επικεφαλής της ΕΚΤ πως η παρουσία του στην «Ομάδα των 30» δεν συνάδει με τους κανόνες της κεντρικής τράπεζας, κάτι το οποίο ισοδυναμεί με κακοδιαχείριση. Μάλιστα επισημαίνει πως η συνέχεια της συμμετοχής του στη G30 θα απειλούσε την αξιοπιστία της ΕΚΤ, υπονομεύοντας την εμπιστοσύνη του κόσμου προς το πρόσωπό της. Η O ’Reilly απαιτεί την παύση της συμμετοχής του τονίζοντας πως δεν επιτρέπεται οι μελλοντικοί πρόεδροι της ΕΚΤ να συμμετέχουν παράλληλα στη G30.
Yπενθυμίζεται ότι η G30 αυτοπαρουσιάζεται στην ετήσια έκθεσή της που εκδόθηκε το 2008 ως «ιδιωτικό, μη-κερδοσκοπικό σώμα, αποτελούμενο από υψηλά ιστάμενους του ιδιωτικού, δημόσιου και ακαδημαϊκού τομέα. Σκοπός του είναι να εμβαθύνει την κατανόηση των διεθνών οικονομικών ζητημάτων, να εξερευνήσει τις διεθνείς συνέπειες των αποφάσεων που παίρνονται στον ιδιωτικό και δημόσιο τραπεζικό τομέα και να εξετάσει τις διαθέσιμες επιλογές για τους ανθρώπους των αγορών και αυτούς που διαμορφώνουν πολιτικές». Τη σημερινή G30 απαρτίζουν μεταξύ άλλων ο σύμβουλος της Τράπεζας της Αγγλίας, Mark Carney, ο επικεφαλής της UBS, Axel Weber και ο πρώην πρόεδρος της Federal Reserve, Ben Bernanke.
Η σύσταση της ομάδας έγινε πριν από σαράντα χρόνια με έδρα την Ουάσινγκτον από τις ισχυρότερες τράπεζες και εταιρείες του χρηματοπιστωτικού τομέα. Στη συνέχεια όμως δέχτηκε σοβαρές κατηγορίες πως παραβλέποντας το συμφέρον των πολιτών προωθούσε συστηματικά αυτά των ισχυρών παικτών των κεφαλαιαγορών και του τραπεζικού συστήματος.
Σύμφωνα με το corporateeurope.org, ο Μάριο Ντράγκι έγινε μέλος της G30 το 2005 όταν ακόμα εργαζόταν στη Goldman Sachs. Eκπρόσωπος της ΕΚΤ στη G30 ήταν ο Zαν Κλοντ-Τρισέ ο οποίος επίσης είχε διατελέσει πρόεδρος της ΕΚΤ. Ούτε αυτός όμως απομακρύνθηκε από την ομάδα των τραπεζιτών, όπως και πολλά ακόμα στελέχη της κεντρικής τράπεζας. Μάλιστα σύμφωνα με το ίδιο δημοσίευμα, τα τελευταία χρόνια η ΕΚΤ ενίσχυσε τη συμμετοχή της στην ομάδα.
«Η ΕΚΤ λαμβάνει αποφάσεις που επηρεάζουν άμεσα τη ζωή εκατομμυρίων πολιτών. Μετά τη χρηματοπιστωτική κρίση και λαμβάνοντας υπόψη τις πρόσθετες εξουσίες που έχουν δοθεί στην ΕΚΤ τα τελευταία χρόνια για την εποπτεία τραπεζών κρατών-μελών της ευρωζώνης -προς όφελος του δημοσίου συμφέροντος- είναι σημαντικό να αποδειχθεί στο κοινό ότι υπάρχει σαφής διαχωρισμός μεταξύ της ΕΚΤ ως εποπτικού φορέα και του χρηματοπιστωτικού κλάδου που επηρεάζεται από τις αποφάσεις του», είχε τονίσει η Ευρωπαία Διαμεσολαβήτρια στην επιστολή της.
Να σημειωθεί ωστόσο πως από την έρευνα που πραγματοποίησε η O’ Reilly για το θέμα δεν αποδείχθηκε κάποιο μεγάλο σκάνδαλο. Η ομάδα της G30 βέβαια ξέρει καλά να προστατεύει όλα όσα λαμβάνουν χώρα στα θεμέλιά της. Δεν είναι τυχαίο το γεγονός άλλωστε ότι ελάχιστες πληροφορίες από τις συνεδριάσεις της βλέπουν το φως της δημοσιότητας. Η Διαμεσολαβήτρια τονίζει πως οι οποιεσδήποτε συναντήσεις μεταξύ ΕΚΤ και G30, στο μέλλον, θα πρέπει να δημοσιοποιούνται και ότι θα πρέπει να παρέχονται περιλήψεις των συζητήσεων.
Η απόφαση της κρίνεται ιδιαίτερα σημαντική όχι μόνο γιατί ζητά ανοιχτά την απομάκρυνση του Μάριο Ντράγκι από τη G30 αλλά γιατί ουσιαστικά επαναφέρει το θέμα της απαγόρευσης της συμμετοχής του προσωπικού της ΕΚΤ και των μεγάλων τραπεζών όχι μόνο στο συγκεκριμένο όμιλο αλλά και σε οποιονδήποτε άλλο με παρόμοια δραστηριότητα. Η σχέση μεταξύ EKT και G30 θα έπρεπε «να είναι ευθυγραμμισμένη με κάποιους από τους κανόνες και τους κώδικες διακυβέρνησης της τράπεζας», υπογραμμίζει χαρακτηριστικά η O’ Reilly.
Υπενθυμίζεται πως ο Ντράγκι κατά τη διάρκεια της προεδρίας του στην ΕΚΤ,φέρεται να συμμετείχε (φανερά) σε 4 συναντήσεις του G30, το 2012, το 2013 και το 2015 δύο φορές.
*Mε πληροφορίες από Wall Street Journal, Guardian, FT Corporate Europe Observatory, Ombudsman.europa.eu