Η διαχρονική συμπεριφορά της Τουρκίας (Κύπρος 1974, Συρία, Λιβύη, Ιράκ, Κουρδικό) καταδεικνύει ότι επιτίθεται στρατιωτικά όταν απέναντί της έχει ένα εντελώς αδύνατο θύμα. Μια στρατιωτική της αποτυχία, θα έχει αλυσιδωτές επιπτώσεις για την επιβίωση του τουρκικού καθεστώτος εξουσίας καθώς και για τη συνοχή της χώρας την επόμενη μέρα. Στην κορύφωση της πορείας σύγκρουσης Ελλάδας-Τουρκίας το 2020, αυτό επιβεβαιώθηκε ξανά ότι η Τουρκία αποφεύγει την γενική σύρραξη, επιδιώκοντας όμως να ακυρώσει τους ελληνικούς σχεδιασμούς στο Αιγαίο και στην Ανατ. Μεσόγειο και να μετατρέψει τις τουρκικές παρανομίες σε «διμερείς διαφορές». Η δύναμη ισχύος της Ελλάδας σε συνδυασμό με την αποφασιστικότητα για προάσπιση της κυριαρχίας και των εθνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων, εν ανάγκη με γενική κι ασύμμετρη ανταπόδοση, απέτρεψε τον πόλεμο. Άλλωστε, αφορμές δόθηκαν πολλές στην Τουρκία και που θα μπορούσε να δημιουργήσει άλλες τόσες αν επιθυμούσε γενική σύρραξη.
Σε ευρωπαϊκό επίπεδο και όχι μόνο, υπήρξαν έντονες καταδίκες των τουρκικών παρανομιών. Λόγω και της ευρύτερης αντιδυτικής συμπεριφοράς της Τουρκίας, διάφορα κράτη (ΗΠΑ, Γερμανία, Σουηδία, Νορβηγία κ.ά.) πάγωσαν την πώληση υπερσύγχρονων αεροσκαφών, υποβρυχίων, πυραύλων... Το ευνοϊκό περιβάλλον για τα εθνικά δίκαια απέναντι στον τουρκικό νέο-οθωμανισμό ήταν τέτοιο που ως διαπραγματευτής της Πολιτικής μου Ομάδας στην έκθεση του Ευρωκοινοβουλίου για την Άμυνα και Ασφάλεια της ΕΕ, συμπεριέλαβα πρόνοια για πρώτη φορά που έλαβε συντριπτική στήριξη, για καταδίκη των τουρκικών παρανομιών με απαγόρευση πώλησης όπλων στην Τουρκία.
Έκτοτε, υπήρξε μια μετάλλαξη της Αθήνας που παραμένει ανεξήγητη και δυστυχώς ζημιογόνα. Καταρχάς, ο αξιόπιστος ΥΠΕΞ και προασπιστής των κυριαρχικών δικαιωμάτων στη βάση του Διεθνούς Δικαίου Ν. Δένδιας, αντικαταστάθηκε από τον Γ. Γεραπετρίτη, εμμονικό οπαδό του κατευνασμού, που για χάριν δήθεν της … ειρήνης «εξαφάνισε» τα κυριαρχικά δικαιώματα. Μάλιστα, στην Τουρκία, απέναντι στον Γεραπετρίτη ανέλαβε ο αιμοβόρος Φιντάν, πρώην επικεφαλής των Τουρκικών Μυστικών Υπηρεσιών με σωρεία φονικών εγκλημάτων στις … επιδόσεις του!
Σήμερα, οι τουρκικές παρανομίες παραμένουν αναλλοίωτες: με το Τουρκολιβυκό μνημόνιο στην Ανατ. Μεσόγειο ανάμεσα σε Ελλάδα-Κύπρο, με διεκδικήσεις για ΑΟΖ ως η Κυπριακή Δημοκρατία να μην υπάρχει, με διακηρυγμένη απειλή για «αιτία πολέμου» στο Αιγαίο κ.ά. Σε πολιτικό επίπεδο, με πρωτοβουλία της Αθήνας, που σύρει και τη Λευκωσία, ο νέο-οθωμανικός επεκτατισμός πλασάρεται ως μια «διμερής διαφορά» στο πλαίσιο της ... κανονικότητας, ενώ οι υψηλής τεχνολογίας εξοπλισμοί στην Τουρκία ξεκίνησαν «κανονικά» και αυξάνονται ραγδαία με στόχο την Ανατ. Μεσόγειο. Παρεμπιπτόντως, σε ξένο ειδησεογραφικό ιστοχώρο περιγράφονταν οι τουρκικοί εξοπλισμοί και επιδιώξεις, ενώ δίπλα υπήρχε η δήλωση του Γ. Γεραπετρίτη για «επαρκές επίπεδο εμπιστοσύνης» με την Τουρκία!
Για τις ΗΠΑ, υπέρτατο συμφέρον για την περιοχή μας, ήταν και παραμένει η αντιμετώπιση των απειλών μέσω του ΝΑΤΟ. Σήμερα, με πόλεμο στην Ουκρανία κι άλλο ένα στη Μέση Ανατολή, θα διακινδυνεύσουν οι ΗΠΑ άλλο ένα που θα τινάξει στον αέρα το ΝΑΤΟ; Κι όμως, στο ελληνικό Υπουργείο Εξωτερικών και στο ΕΛΙΑΜΕΠ έμειναν εγκλωβισμένοι στις φοβίες τους αναζητώντας νέες υποχωρήσεις για αποφυγή … Ελληνοτουρκικού πολέμου! Στην πραγματικότητα, ενώπιον της πλέον ευνοϊκής συγκυρίας δεκαετιών, προωθείται πολιτική αποδοχής του νεο-οθωμανισμού ως «κανονικότητας».
Κώστας Μαυρίδης, Ευρωβουλευτής ΔΗΚΟ- S&D