Τελικά, η υπόθεση της εκτεταμένης «δενδροκτονίας» στη Θεσσαλονίκη έχει (και θα έχει) συνέχεια. Όχι μόνον για τις αντιδράσεις που προκάλεσε η απόφαση του Δήμου Θεσσαλονίκης να προχωρήσει σε μαζική κοπή δένδρων, αλλά και για την ανάδειξη της απόλυτης δυσλειτουργίας του σύγχρονου ελληνικού κράτους. Καταρχάς, λόγω της αδυναμίας συνεννόησης με επιχειρήματα και τεκμηριωμένες θέσεις μεταξύ του Δήμου και των αντιδρώντων – πράγματι αποτελεί Ελληνική πρωτοτυπία να μαλώνουμε δίχως στοιχεία και μελέτες εκθέτοντας απλώς απόψεις και ιδέες – μια απλή διαφωνία (ως συνήθως) οδηγήθηκε στα δικαστήρια (οι δικαστές της Θεσσαλονίκη, οσονούπω θα αποκτήσουν και ειδικότητα στη … δασολογία), αφού πρώτα έγιναν οι απαράδεκτες συλλήψεις των διαμαρτυρομένων.
Διαβάστε σχετικά
Πόλεις, χωρίς δένδρο να … κρυφτείς
Στη συνέχεια, όμως, αναδείχθηκαν οι αντιφάσεις της ζώσας, ελληνικής πραγματικότητας σε υπερθετικό βαθμό! Το τμήμα Δασολογίας του ΑΠΘ με ομόφωνη απόφαση (!) της Γενικής Συνέλευσής του εξέφρασε την πλήρη αντίθεσή του στην εξελισσόμενη επιχείρηση κοπής των χιλιάδων δέντρων και καλεί τη διοίκηση του δήμου «να σταματήσει αμέσως όλες τις σχετικές εργασίες μέχρι την εκπόνηση ολοκληρωμένης μελέτης από ειδικούς δασολόγους επιστήμονες, οι οποίοι, λόγω γνωστικού αντικειμένου, είναι και οι μόνοι αρμόδιοι να αποφανθούν περί της φυτοϋγείας, της επικινδυνότητας, του τρόπου κλάδευσης και της ανάγκης αντικατάστασης των αστικών δένδρων». Το ερώτημα ενός απλού πολίτη συγκεκριμένο. Το δασαρχείο που εξέφρασε σύμφωνη γνώμη στελεχώνεται από ξυλοκόπους ή δασολόγους; Πόθεν προκύπτει η αρμοδιότητα ενός πανεπιστημιακού τμήματος να εκφράζει την αντίθεσή του σε μια απόφαση της αυτοδιοίκησης; Είναι ωσάν το τμήμα νομικής να εγκαλεί δικαστές και δικηγόρους για το πως θα χειριστούν μια απόφαση στο ακροατήριο του δικαστηρίου! Αυτή η νόσφιση εξουσίας αποτελεί ελληνικό φαινόμενο και δεν οδηγεί πουθενά.
Εξίσου αποκαλυπτική ήταν η παρέμβαση της Υπηρεσίας Νεωτέρων Μνημείων της Κεντρικής Μακεδονίας. Επειδή τα δένδρα βρίσκονται πλησίον «ιστορικού τόπου» θεωρεί ότι έπρεπε να δώσει άδεια για την κοπή των δένδρων, κατόπιν γνωμοδότησης του αρμόδιου Συμβουλίου Μνημείων του Υπουργείου Πολιτισμού, αφού κατατίθονταν ενώπιον του τοπογραφικά, μελέτες, τεχνικές εκθέσεις και φωτογραφικές απεικονίσεις των δένδρων που έπρεπε να κοπούν! Φαντάζομαι το ίδιο θα υποστήριζε εάν ασφαλτοστρώνονταν οι δρόμοι ή αλλάζαμε τις πλάκες των πεζοδρομίων! Σημειωτέον ότι με τους μαξιμαλιστικούς νόμους που ακρίτως ψηφίζουμε σε τούτη τη χώρα, «ιστορικός τόπος» έχει χαρακτηριστεί σχεδόν το σύνολο του κέντρου της Θεσσαλονίκης με αποτέλεσμα ο απλός πολίτης να βλασφημεί ακόμη και για μια απλή μεταβίβαση (προσοχή όχι οικοδόμηση ή ανακαίνιση!) ακινήτου. Η καθυστέρηση της ανωτέρω γραφειοκρατίας οδηγεί σε μεταβιβάσεις με καθυστέρηση 5-6 μηνών! Για άδειες που στερούνται αντικειμένου! Την ίδια ώρα οι προοδευτικοί πολίτες της πόλης αντί να αντιδρούν για το γραφειοκρατικό άγος που μας καταδυναστεύει επιχαίρουν διότι «απέδειξαν» την παρανομία του Δήμου!
Η ευθύνη του Δήμου, όπως υποστηρίξαμε σε παλαιότερη αρθρογραφία μας είναι πολιτική και όχι νομική. Οι άνθρωποι λειτουργούν ωσάν να βρίσκονται σε παιδική χαρά. Δίχως όραμα και σχεδιασμό. Εάν πραγματικά είχαν περιβαλλοντική πολιτική θα έπρεπε ταυτόχρονα ή πριν την κοπή των άρρωστων δένδρων να είχαν φυτέψει με δένδρα τις χιλιάδες δενδροδόχους που παραμένουν επί πολλά χρόνια άδειες σε διάφορα σημεία της πόλης. Να είχαν φροντίσει να ενισχύσουν το ισοζύγιο πρασίνου πριν προβούν στις μαζικές δενδροκτονίες.
Μέσα στο ανωτέρω ανερμάτιστο πλαίσιο, ως όαση μπορεί να χαρακτηριστούν δύο ειδήσεις. Η φύτεψη στην είσοδο της πόλης του Καρπενησίου 57 ορθόκλαδων κυπαρισσίων, στη μνήμη των θυμάτων του δυστυχήματος στα Τέμπη, με πρωτοβουλία του τμήματος Δασολογίας και Διαχείρισης Φυσικού Περιβάλλοντος (Καρπενήσι) του Γεωπονικού πανεπιστημίου της Αθήνας (αλήθεια το αντίστοιχο της Θεσσαλονίκης μόνον ψηφίσματα εκδίδει;) και η συναφής πρωτοβουλία της «Ομάδας για τη Θεσσαλονίκη» του υποψήφιου δήμαρχου Στέλιου Αγγελούδη για τη φύτευση της νησίδας στην Εγνατία οδό, στο ύψος του σταθμού Μετρό «ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ», στη μνήμη, επίσης, των θυμάτων του σιδηροδρομικού δυστυχήματος στα Τέμπη. Η δωρεά αφορά στον εξωραϊσμό της νησίδας με δενδρύλλια καλλωπιστικής δαμασκηνιάς και έτυχε της θετικής αποδοχής της αρμόδιας Διεύθυνσης Πρασίνου και Περιβάλλοντος του δήμου Θεσσαλονίκης,
Ενόψει των επερχόμενων εκλογών, στο ανωτέρω πλαίσιο, μια καλή ιδέα θα ήταν όλοι οι υποψήφιοι όλων των κομμάτων, σε όλες τις πόλεις της χώρας (περίπου 3000 άτομα), σε συνεννόηση με τους τοπικούς δήμους να αναλάβουν την «υιοθέτηση» (φύτευση και φροντίδα) ενός τουλάχιστον δένδρου στην πόλη που πολιτεύονται. Θα είναι μια έμπρακτη απόδειξη συνεισφοράς. Οι νομαρχιακές οργανώσεις όλων των κομμάτων ας συνεννοηθούν. Θα είναι ένα θετικό μήνυμα στην κοινωνία που έχει απηυδήσει από προσωπικές κοκοραμαχίες…
***
Του Αργύρη Αργυριάδη
Δικηγόρου