Οι ερευνητές σε θεωρούν
χρήσιμη όπως είσαι
γιατί έχεις προδιαγραφές
του σύγχρονου ηγέτη:
Μεγάλο μπόϊ να φοβίζεις τους μικρούς,
μπροστά στον κίνδυνο στην άμμο χώνεις το κεφάλι
Θ. Φροντιστής, Προς στρουθοκάμηλο
Η “συμμαχία των εντίμων” θα μπορούσε να είναι μία ανεκδοτική πολιτική έκφραση. Το ίδιο ισχύει όταν κάποιος πολύχρωμος πολιτικός χρησιμοποιεί την Ιστορία για ν’αυτοθαυμαστεί, ότι τάχα έχει υιοθετήσει τις αξίες και τις αρετές των παραδειγματικών ηγετών εκείνης της αρχαίας εποχής. Ενώ λειτουργούν, ως άτομα και ως αξιωματούχοι μ’ εντελώς αντιδημοκρατικό [μέχρι αυταρχικό] τρόπο, στις δημόσιες τους δηλώσεις ορισμένοι τάσσονται αναφανδόν υπέρ της Δημοκρατίας, χωρίς βέβαια να εξηγούν αν μιλάνε για την οριζινάλ ή την αλά καρτ δική τους εκδοχή.
Δεν μας φτάνουν οι διάφοροι γεφυροποιοί και γυρολόγ(ι)οι πλακώσανε και οι πρώην- διατελέσαντες, οι οποίοι αντί να παρα-δεχτούν και ν’απολογηθούν για τα λάθη τους, μας κάνουν δημόσια μαθήματα ηθικής και Ιστορίας. Η Ελλάδα , εκτός από θεσμικές τρύπες, απέκτησε και τρωκτικά της εξουσίας, οι οποίοι μπαινοβγαίνουν στους υπόγειους υπο-νόμους αλλά μόλις “αποστρατευθούν” επιχειρούν να μας πείσουν ότι οι λάσπες στα χέρια τους είναι από το σκάψιμο στα βάθη της ελληνικής ιστορίας.
Πρέπει, για μιά έστω φορά, να συνεννοηθούμε: η εντιμότητα των ανθρώπων [πολύ μάλλον των πολιτικών] αποτυπώνεται στο δημόσιο λόγο μόνον εάν κι εφόσον συνάδει με το σύνολο της ζωής τους και της δράσης του και βέβαια ουδέποτε κρίνεται από τις – μετά την πτώση από την εξουσία - απόψεις τους. Το πραγματικό Ήθος αποδεικνύεται όταν μπορείς ν’ αντισταθείς και δεν το κάνεις. Τα μεταγενέστερα αποτελούν άχαρα κεφάλαια της αυτοβιογραφίας τους.
Και ο νοών, νοείτω...
ΥΓ.’’Απόψε είν’ η σιωπή μεγάλη
Λες κ’ η ίδια η ζωή αμφιβάλλει
αν ζούμε ή έστω αδιαφορεί’’ [Π.Κανελλόπουλος, Απόψε].