Όταν η Νικόλ, μια 33χρονη από την Καλιφόρνια άρχισε να αισθάνεται οξύ πόνο κατά τη διάρκεια της σεξουαλικής επαφής, πριν από σχεδόν μια δεκαετία, ήταν αποφασισμένη να βρει μια λύση. Μετά από επισκέψεις σε πολλούς ειδικούς, διαγνώστηκε με σύμμιση των χειλέων του αιδοίου, μια κατάσταση όπου τα μικρά εσωτερικά χείλη γύρω από την είσοδο του κόλπου σφραγίζονται μαζί. Έπειτα από μια εξειδικευμένη χειρουργική επέμβαση για τη διόρθωση του προβλήματος, η Νικόλ ανακουφίστηκε. Όμως ο πόνος επέστρεψε δριμύτερος έξι χρόνια αργότερα. Και αυτή τη φορά ο πόνος καταλάμβανε τη Νικόλ ήδη από τα αρχικά στάδια της διείσδυσης.
Η 33χρονη πάλευε επί τρία χρόνια να λάβει μια επίσημη διάγνωση, όμως μάταια. Και η Νικόλ δεν είναι μοναδική που υποφέρει. Σχεδόν 3 στις 4 γυναίκες θα βιώσουν επώδυνη σεξουαλική επαφή κάποια στιγμή στη ζωή τους, είτε πρόκειται για προσωρινό είτε για μακροχρόνιο πρόβλημα, σύμφωνα με το Αμερικανικό Κολέγιο Μαιευτήρων και Γυναικολόγων.
«Αλλά το σεξ δεν πρέπει ποτέ να είναι επώδυνο», τονίζει η Εύα Ντιλόν, σεξοθεραπεύτρια με έδρα τη Νέα Υόρκη. «Είναι κάτι που οι γυναίκες δεν πρέπει ποτέ να υπομείνουμε».
Τι είναι αυτό που προκαλεί πόνο κατά τη σεξουαλική επαφή
Η επώδυνη σεξουαλική επαφή μπορεί να προκληθεί από πολλά κοινά προβλήματα. Όσες βιώνουμε πυελικό πόνο ή πόνο κατά τη σεξουαλική δραστηριότητα, τις γυναικολογικές εξετάσεις ή τη χρήση ταμπόν ενδέχεται να έχουμε σφιγμένους μύες του πυελικού εδάφους.
Ο πυελικός πόνος, σύμφωνα με την Άνα Φέλτερ, φυσιοθεραπεύτρια που ειδικεύεται στη θεραπεία του πυελικού εδάφους στην κλινική του Κλίβελαντ, μπορεί επίσης να συνδεθεί με το σφίξιμο σε άλλες περιοχές του σώματος, συμπεριλαμβανομένου του λαιμού, της μέσης και των γοφών. Σημείων δηλαδή που δεν θεωρούμε άμεσα συνδεδεμένα με τη σεξουαλική δυσφορία. Κι όμως μας κάνουν μεγάλη ζημιά.
Φυσικά στους παράγοντες του πόνου έρχονται να προστεθούν το άγχος, οι προηγούμενες χειρουργικές επεμβάσεις και διάφορες τραυματικές εμπειρίες.
Επιπλέον, οι ορμονικές αλλαγές, όπως τα μειωμένα επίπεδα οιστρογόνων κατά την εμμηνόπαυση ή μετά τον τοκετό, ειδικά κατά τη διάρκεια του θηλασμού, μπορεί επίσης να οδηγήσουν σε κολπική ξηρότητα, η οποία κάνει τη σεξουαλική επαφή άβολη ή επώδυνη.
Τι μπορούμε να κάνουμε
1. Φυσικοθεραπεία
Αν αντιμετωπίζουμε ένταση των μυών του πυελικού εδάφους, η φυσικοθεραπεία που επικεντρώνεται στη συγκεκριμένη περιοχή, είναι μια αποτελεσματική μέθοδος για τη μείωση του πόνου και την πρόληψη του υπερβολικού σφιξίματος των μυών στο μέλλον. Η φυσικοθεραπεία του πυελικού εδάφους συνήθως περιλαμβάνει ασκήσεις που ασκούν πίεση στους σφιγμένους μύες για να τους βοηθήσει να χαλαρώσουν.
Ένας φυσιοθεραπευτής του πυελικού εδάφους εκτελεί αυτή τη μέθοδο κολπικά, φορώντας γάντια και χρησιμοποιώντας λιπαντικά προϊόντα για να να κάνει μασάζ στις συγκεκριμένες σφιχτές περιοχές, που δεν μας αφήνουν να χαλαρώσουμε και να απολαύσουμε τη συνεύρεση.
2. Ασκήσεις επιμήκυνσης του πυελικού εδάφους
Αυτές μας τις υποδεικνύει και πάλι ο εξειδικευμένος φυσιοθεραπευτής. Και είναι απλές, ενώ συμβάλλουν και στον σχηματισμό σφιχτών γλουτών. Οπότε; Κέρδος από κάθε άποψη.
Ορισμένες πασίγνωστες στάσεις και διατάσεις γιόγκα, όπως η στάση του παιδιού, το τέντωμα της πεταλούδας και το βαθύ κάθισμα συμβάλλουν στην απελευθέρωση της πυελικής έντασης. Στην επιμήκυνση του πυελικού εδάφους βοηθούν και οι 8 διατάσεις που είχαμε αναφέρει σε προηγούμενο άρθρο:
3. Τσεκάρουμε το σώμα μας διαρκώς
Ειδικά κατά τη διάρκεια δραστηριοτήτων όπως το βούρτσισμα των δοντιών ή το κάθισμα στον καναπέ. Αυτό για το οποίο πρέπει να βεβαιωθούμε είναι ότι δεν τεντώνουμε ασυναίσθητα τους πυελικούς μύες τους. Ωστόσο, η αναζήτηση εξατομικευμένης θεραπείας είναι πάντα η καλύτερη προσέγγιση.
Και αν ο/η σύντροφός μας είναι αυτός που υποφέρει;
Εάν ο/η σύντροφός μας αισθάνεται πόνο κατά τη διάρκεια του σεξ, υπάρχουν τρόποι να του/της να παρέχουμε υποστήριξη.
1. Το πρώτο και το πιο σημαντικό, εάν το ταίρι μας παραπονεθεί ότι πονάει είναι να διακόψουμε τη συνεύρεση
Διότι η συνέχιση της συνουσίας παρά την ενόχληση μπορεί να δημιουργήσει αρνητικές συσχετίσεις μεταξύ του σεξ και του πόνου, καθιστώντας τις μελλοντικές συναντήσεις ακόμη πιο δύσκολες.
«Στο τέλος κάθε σεξουαλικής επαφής, το ιδανικό είναι να ανυπομονούμε για την επόμενη φορά με προσμονή και χαρά», τονίζει η Ντιλόν. «Όμως αν το σεξ είναι επώδυνο, πιθανότατα θα αρχίσουμε να φοβόμαστε για την επόμενη φορά και αυτό δημιουργεί έναν φαύλο κύκλο που καθόλου καλό δεν θα μας κάνει», προσθέτει η ίδια.
2. Είμαστε ανοιχτοί και επικοινωνούμε
Η επικοινωνία είναι βασική και είναι ζωτικής σημασίας οι σύντροφοι να είναι ανοιχτοί και να κατανοούν τον πόνο, συνοδεύοντας το ταίρι τους στο ταξίδι προς τη θεραπεία. Για να βοηθήσουμε όμως, πρέπει να γνωρίζουμε πως εκτυλίσσεται μια θεραπεία του πυελικού εδάφους ή τι περίπου κάνει ο άνθρωπός μας όταν πηγαίνει στον γιατρό. Έτσι μπορούμε να συμπάσχουμε ουσιαστικά.
3. Παραμένουμε σωματικά συνδεδεμένοι, ακόμα κι αν αδυνατούμε να κάνουμε σεξ για μια μικρή περίοδο
Για όσους αδυνατούμε προσωρινά να κάνουμε σεξ, υπάρχουν πολλοί άλλοι τρόποι να παραμείνουμε σωματικά συνδεδεμένοι. Η Ντιλόν συνιστά να δοκιμάσουμε μη διεισδυτικές σεξουαλικές δραστηριότητες όπως η χειρωνακτική διέγερση ή το στοματικό σεξ.
Εάν οποιαδήποτε μορφή σεξουαλικής δραστηριότητας είναι εκτός τραπεζιού, απλές πράξεις όπως ένα ουσιαστικό φιλί ή μια στοργική αγκαλιά επίσης ενισχύουν τον συναισθηματικό δεσμό μεταξύ των συντρόφων. Επειδή καθιστούν σαφές στο νευρικό μας σύστημα ότι είμαστε ασφαλείς και δεν είμαστε μόνοι.
Αν αγαπιόμαστε πραγματικά και θέλουμε ο ένας τον άλλο, τα κορμιά θα βρουν τον τρόπο να έρθουν κοντά. Αυτό είναι το μόνο σίγουρο.
(Mε πληροφορίες από CNN).