Η ”επιστροφή” των ΗΠΑ στη Συμφωνία του Παρισίου, όσο και εάν αποτελεί μια θετική εξέλιξη, δεν σημαίνει κιόλας ότι ο κόσμος ξαφνικά βρίσκεται σε μια πορεία προς ένα καλύτερο ”κλιματικό μέλλον”.
Η συμφωνία του 2015, με την οποία οι υπογράφοντες δεσμεύτηκαν να περιορίσουν το φαινόμενο της υπερθέρμανση μειώνοντας την παγκόσμια θερμοκρασία «πολύ κάτω» των 2 ° C (πάνω από τα προ-βιομηχανικά επίπεδα), είναι μόνο το πρώτο βήμα.
Τα κράτη μέλη πρέπει ακόμη να υιοθετήσουν (και να εφαρμόσουν) φιλόδοξα σχέδια για τη μείωση των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα, που είναι γνωστά ως εθνικά καθορισμένες συνεισφορές (NDCs), και με το τρέχον επίπεδο δεσμεύσεων ο πλανήτης βρίσκεται σε μια τροχιά παγκόσμιας αύξηση της θερμοκρασίας άνω των 2,5 ° C.
Ωστόσο, μια μελέτη που δημοσιεύθηκε σε ένα ειδικό τεύχος του περιοδικού The Lancet Planetary Health μπορεί αποτελέσει ένα κίνητρο για να ενθαρρύνει τις απρόθυμες κυβερνήσεις να επιταχύνουν τη μείωση των εκπομπών.
Η νέα έρευνα από το The Lancet Countdown για την Υγεία και την Κλιματική Αλλαγή δείχνει ότι εκατομμύρια ζωές θα μπορούσαν να σωθούν ετησίως έως το 2040 εάν οι χώρες είναι πιο φιλόδοξες σε ό,τι αφορά την επίτευξη των στόχων της Συμφωνίας του Παρισιού.
Υιοθετώντας κλιματικά σχέδια σε επίπεδο Παρισιού και θέτοντας ως προτεραιότητα την υγεία, οι εννέα χώρες που αναφέρονται στην έρευνα (Βραζιλία, Κίνα, Γερμανία, Ινδία, Ινδονησία, Νιγηρία, Νότια Αφρική, Ηνωμένο Βασίλειο και Ηνωμένες Πολιτείες) θα μπορούσαν να σώζουν κάθε χρόνο 6,4 εκατ. ζωές με τη βελτίωση της διατροφής, 1,6 εκατ. ζωές εάν ο αέρας ήταν καθαρότερος και 2,1 εκατ. ζωές με την αύξηση της σωματικής άσκησης.
Αυτές οι εννέα χώρες ”φιλοξενούν′ τον μισό παγκόσμιο πληθυσμό του πλανήτη και τους αναλογεί το 70% των παγκόσμιων εκπομπών.
Όπως αναφέρει το Time, η αναθεώρηση των δεσμεύσεων που έχουν αναλάβει θα μπορούσαν να κάνουν μια τεράστια διαφορά, τόσο για το σύνολο του πλανήτη όσο και όσο και για τους δικούς τους πληθυσμούς.
«Η έκθεσή μας επικεντρώνεται σε ένα κρίσιμο κίνητρο για την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής, που όμως συχνά παραβλέπεται», λέει ο επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης Ιάν Χάμιλτον, που είναι και Εκτελεστικός Διευθυντής του The Lancet Countdown on Health and Climate Change.
«Η τήρηση των συμφωνηθέντων στο Παρίσι όχι μόνο αποτρέπει τον πρόωρο θάνατο εκατομμυρίων ανθρώπων κάθε χρόνο, αλλά και η ποιότητα ζωής επίσης εκατομμυρίων ανθρώπων θα βελτιωθεί αφού θα έχουν καλύτερη υγεία».
Οι ερευνητές εξέτασαν τις εκπομπές που παράγονται από κλάδους όπως η ενέργεια, η γεωργία και οι μεταφορές καθώς και τους ετήσιους θανάτους που οφείλονται στην ατμοσφαιρική ρύπανση, τους παράγοντες κινδύνου που σχετίζονται με τη διατροφή και τη σωματική αδράνεια και στη συνέχεια υπολόγισαν το κόστος σε ανθρώπινες ζωές έως το 2040, βάσει τριών διαφορετικών σενάρια για τις εκπομπές.
Το «βασικό» σενάριο βασίζεται τις τρέχουσες (NDCs).
Το σενάριο «βιώσιμα μονοπάτια» ενσωμάτωσε τις πολιτικές NDC σύμφωνα με τη συμφωνία του Παρισιού και το τρίτο σενάριο «υγεία σε όλες τις πολιτικές για το κλίμα» περιελάμβανε σαφείς στόχους για την υγεία.
Ακόμη και το σενάριο της Συμφωνίας του Παρισιού έδειξε σημαντική αύξηση της ποιότητας ζωής, με 5,8 εκατ. ζωές το χρόνο να σώζονται μέσω καλύτερης διατροφής, 1,2 εκατ. με τον καθαρότερο αέρα και 1,2 εκατ. λόγω αυξημένης άσκησης. (Δεδομένου ότι είναι δύσκολο να απομονωθούν τα αποτελέσματα του καθαρότερου αέρα από, για παράδειγμα, την αυξημένη άσκηση, οι αριθμοί πρέπει να εξεταστούν ξεχωριστά και δεν μπορούν να προστεθούν μόνο μαζί).
Δεν προκαλεί έκπληξη φυσικά ότι μια καλύτερη διατροφή - με έμφαση στην αυξημένη κατανάλωση φρούτων, λαχανικών και λαχανικών και στη μείωση του κόκκινου κρέατος και των μεταποιημένων τροφίμων - είναι καλή τόσο για την υγεία του ανθρώπου όσο και για τον πλανήτη.
Μόνο η βιομηχανία παραγωγή κρέατος και γαλακτοκομικών προϊόντων αντιπροσωπεύει το 14,5% των παγκόσμιων εκπομπών άνθρακα, σύμφωνα με τον Οργανισμό Τροφίμων και Γεωργίας των Ηνωμένων Εθνών.
Ακόμη και μια μικρή μείωση στην παγκόσμια κατανάλωση κρέατος θα μπορούσε να έχει μεγάλες αποδόσεις για το κλίμα και την υγεία.