Η Μαρία Κονινόβα έχει πολλές περγαμηνές στην Ψυχολογία. Πτυχία από Χάρβαρντ, διδακτορικό από το Κολούμπια. Είναι συγγραφέας και έχει υπάρξει και τηλεοπτική παραγωγός. Για έναν άνθρωπο που δεν είναι και τόσο καλή στα Μαθηματικά, και που μέχρι πρότινος δεν είχε ιδέα πόσα φύλλα έχει μια τράπουλα, τώρα έχει γίνει γνωστή και για κάτι που δεν περίμενε ποτέ ότι θα συμβεί: πρωταθλήτρια στο πόκερ.
Άρχισε να την ενδιαφέρει το πόκερ όταν διάβασε το έργο του Τζον Βον Νιούμαν για τη θεωρία παίγνιων. Το περιέγραψε ως έναν τρόπο εξέτασης των απαντήσεων του μυαλού σε συνθήκες που περιλαμβάνουν τόσο τη δεξιότητα όσο και την τύχη. Και έτσι αποφάσισε να γράψει ένα βιβλίο θα εξερευνήσει «... το πόκερ ως μεταφορά για τη ζωή γενικά», όπως έχει πει.
Στο πλαίσιο της έρευνας της για το βιβλίο, ήρθε σε επαφή με τον Έρικ Σαϊντέλ, που έχει μπει στο Poker Hall of Fame, ο οποίος της επέτρεψε να τον παρακολουθεί όσο έπαιζε. Το ίδιο έκαναν και άλλοι παίκτες.
Η Κονινόβα, αφού έμαθε πολλά από τους «δασκάλους» της, άρχισε να παίζει σε τουρνουά των 20 και 40 δολαρίων, αλλά γρήγορα ανέβηκε στα μεγαλύτερα στοιχήματα. Πλέον παίζει πόκερ επαγγελματικά και πρέσβειρα του Poker League of Nations. Το Πρωτάθλημα PokerStars Caribbean Adventure No-Limit Hold’em, όπου κατέλαβε την 42η θέση από τους 582 συμμετέχοντες, ήταν ένα προσωπικό σημείο καμπής για αυτήν.
Και ενώ όλα αυτά έγιναν για το βιβλίο της, το 2018 αποφάσισε να καθυστερήσει την έκδοσή του για να λάβει μέρος σε περισσότερα τουρνουά πόκερ με υψηλότερα στοιχήματα. Τότε βρέθηκε στο Μόντε Κάρλο όπου με την καθοδήγηση του Σαϊντέλ παίρνει μέρος στο τουρνουά Poker Stars. Παρά το γεγονός ότι έχει κερδίσει περισσότερα από 200.000 δολάρια στο τραπέζι του πόκερ, λέει ότι δεν θα σταματήσει να γράφει: «Ποτέ δεν θα σταματήσω να είμαι συγγραφέας. Γιατί δεν μπορώ να κάνω και τα δύο; Λατρεύω το πόκερ. Γιατί να σταματήσω».
Και το έκανε. Το βιβλίο της «Η Μεγαλύτερη Μπλόφα» (The Biggest Bluff) εκδόθηκε τελικά και εκεί αναλύει τι έμαθε από αυτό της το ταξίδι στα τραπέζια του πόκερ. Εκεί αναλύει όσα της έμαθε ο Σαϊντέλ («λιγότερη βεβαιότητα, περισσότερη έρευνα», «το πόκερ είναι σαν την τζαζ. Όλα έχουν να κάνουν με το τι κάνουν οι άλλοι και πώς μπορώ να αντιδράσω σε αυτό. Πρέπει να είσαι ελεύθερος στοχαστής»).
Για την ίδια, το πόκερ είναι περισσότερο μια δοκιμασία της φιλοσοφίας της ζωής όσο και οτιδήποτε άλλο. Η ποιοτική πλευρά των πραγμάτων έναντι του μετρήσιμου. Ο άνθρωπος έναντι του αλγορίθμου. Τα βασικά στο τραπέζι είναι η προσοχή, παρουσία, ροή, αντικειμενικότητα πάνω από τον συναισθηματισμό, να διαβάζεις σωστά τους αντιπάλους της, ενώ κρύβεις τα δικά σου «λόγια», ή τις χειρονομίες που θα μπορούσαν να δώσουν το χέρι σου. Παρακολουθεί επίσης τα χέρια των παικτών - όχι τα πρόσωπά τους- προσπαθώντας να κερδίσει κάποιο πλεονέκτημα στο τραπέζι. Και αν είσαι γυναίκα, έχεις ένα ακόμα ατού. Ως ανδροκρατούμενο σπορ, συχνά οι αντίπαλοι σε υποτιμούν. Και εκεί τους κερδίζεις.
Πηγές: New York Times, WikiPedia.