Η ανθρώπινη γήρανση ενδεχομένως να επηρεάστηκε από εκατομμύρια χρόνια κυριαρχίας των δεινοσαύρων στη Γη, σύμφωνα με μια νέα θεωρία από κορυφαίο ειδικό στο θέμα της γήρανσης.
Η υπόθεση του «μποτιλιαρίσματος» στη μακροβιότητα (bottleneck hypothesis) προτείνεται από τον καθηγηγή Γιοάο Πέδρο ντε Μαγκαλχάες από το University of Nottingham στο πλαίσιο νέας μελέτης στο BioEssays. Η θεωρία αυτή συνδέει τον ρόλο που έπαιξαν οι δεινόσαυροι για πάνω από 100 εκατομμύρια χρόνια με τη διαδικασία γήρανσης των θηλαστικών.
Υπάρχουν κάποια ερπετά και αμφίβια που δεν δείχνουν σημαντικές ενδείξεις βιολογικής γήρανσης, ωστόσο όλα τα θηλαστικά, περιλαμβανομένων των ανθρώπων, δείχνουν ξεκάθαρα σημάδια γήρανσης.
Η υπόθεση του καθηγητή ντε Μαγκαλχάες είναι πως κατά τη Μεσοζωική Περίοδο τα θηλαστικά δέχονταν συνεχή πίεση για ταχεία αναπαραγωγή κατά την εποχή της κυριαρχίας των δεινοσαύρων, που, μέσα σε διάστημα άνω των 100 εκατομμυρίων ετών, οδήγησε στην απώλεια ή την απενεργοποίηση γονιδίων που σχετίζονταν με τη μεγάλη διάρκεια ζωής στα πρώιμα θηλαστικά.
Όπως είπε ο καθηγητής, η θεωρία αυτή «μπορεί να ρίξει φως σε δυνάμεις της εξέλιξης οι οποίες διαμόρφωσαν τον τρόπο που τα θηλαστικά γηράσκουν σε διάστημα εκατομμυρίων ετών. Ενώ βλέπουμε τους ανθρώπους μεταξύ διαφορετικών ειδών που είναι ανάμεσα στα μακροβιότερα ζώα, υπάρχουν πολλά ερπετά και άλλα ζώα που έχουν πολύ βραδύτερη διαδικασία γήρανσης και δείχνουν ελάχιστες ενδείξεις γήρανσης στις ζωές τους».
«Κάποια από τα πιο πρώιμα θηλαστικά αναγκάστηκαν να ζουν κοντά στον πάτο της τροφικής αλυσίδας, και πιθανότατα πέρασαν 100 εκατομμύρια χρόνια κατά την εποχή των δεινοσαύρων εξελισσόμενα έτσι ώστε να επιβιώνουν μέσω ταχείας αναπαραγωγής. Αυτή η μακρά περίοδος εξελικτικής πίεσης έχει, εκτιμώ, επίδραση στον τρόπο που γηράσκουμε εμείς οι άνθρωποι. Βλέπουμε παραδείγματα στο ζωικό βασίλειο με πραγματικά αξιοσημείωτες δυνατότητες επισκευής και αναγέννησης. Αυτές οι γενετικές πληροφορίες δεν θα ήταν απαραίτητες για τα πρώιμα θηλαστικά που ήταν τυχερά ώστε να μην καταλήγουν τροφή για τυραννόσαυρους. Ενώ τώρα έχουμε πληθώρα θηλαστικών, περιλαμβανομένων ανθρώπων, φαλαινών και ελεφάντων που μεγαλώνουν σε μέγεθος και ζουν για πολύ, εμείς και αυτά τα θηλαστικά ζούμε με τους γενετικούς περιορισμούς από τη Μεσοζωική και γηράσκουμε εκπληκτικά ταχύτερα από πολλά θηλαστικά.Αν και αυτή τη στιγμή είναι απλά θεωρία, υπάρχουν πολλές ενδιαφέρουσες γωνιές για να το λάβουμε αυτό, περιλαμβανομένης της προοπτικής ο καρκίνος να είναι πιο συχνός στα θηλαστικά από ό,τι σε άλλα είδη λόγω της ταχείας διαδικασίας γήρανσης».