Στον μισό πλανήτη είναι καλοκαίρι και αυτό σημαίνει ένα πράγμα: ο μισός κόσμος θέλει όσο τίποτα ένα Aperol Spritz. Το πολυπόθητο πορτοκαλί δροσιστικό ποτό είναι απλό - Aperol, prosecco, σόδα, μια φέτα πορτοκαλιού και πάγος - και για αυτό ίσως τόσο δημοφιλές τα τελευταία καλοκαίρια.
Ποιο είναι το μυστικό; Ζητήσαμε από τους ανθρώπους της βιομηχανίας ποτών να το αναλύσουν: τι χρειαζόμαστε για να φτιάξουμε το καλύτερο Aperol, πώς μπορούμε να αποφύγουμε τις εύκολες παγίδες, συν τις αγαπημένες συμβουλές και τα κόλπα των μετρ του είδους.
Tο Aperol Spritz δεν είναι νέα τάση
Αν και ήρθε πάλι στο προσκήνιο το 2016, το ποτό κυκλοφορεί πολύ περισσότερο. Το «Spritz» (ψεκάζω) είναι εμπνευσμένο από μια ιστορία που θέλει Αυστρο-Ούγγρους στρατιώτες να νερώνουν το ιταλικό κρασί επειδή το βρήκαν πολύ δυνατό. Το παρατσούκλι κόλλησε. Οτιδήποτε μπορεί να είναι ένα spritz! Βασικά σημαίνει ότι προσθέτουμε φυσαλίδες σε ένα ρόφημα ή το αντίστροφο, δηλαδή ποτό σε κάτι με φυσαλίδες.
Το Aperol δημιουργήθηκε από τους αδερφούς Μπαρμπιέρι το 1919. Στη βάση του είναι πικρό, με κύρια συστατικά του τη γεντιανή (ή αλλιώς αγριοπιπεριά), το ραβέντι και την κιγχόνη με γλυκόπικρη, εσπεριδοειδή γεύση. Στη δεκαετία του ’50, όταν κυκλοφόρησε το Aperol, το μόνο που χρειαζόταν για να απογειωθεί το ποτό ήταν μια τηλεοπτική διαφήμιση με τη συνταγή:
Υλικά που χρειαζόμαστε
Το υπέροχο με αυτό το κοκτέιλ είναι ότι τα συστατικά του είναι διαθέσιμα παντού. Πιθανότατα δεν χρειαζόμαστε ιδιαίτερες συμβουλές για το πως να διαχειριστούμε τα πορτοκάλια ή τη σόδα, αλλά ακολουθούν μερικές προτάσεις για το αλκοόλ.
Το Aperol διατίθεται σε μπουκάλια των 700ml, αρκετά για 12 spritzes και μερικά γευστικά σφηνάκια. Εάν έχουμε έναν περίεργο φίλο που θέλει να μάθει ποια είναι η γεύση του, δεν χρειάζεται μεγάλη ποσότητα. Το Aperol είναι έντονο και οι περισσότεροι άνθρωποι δεν ενδιαφέρονται για κάτι περισσότερο από μια μικρή γουλιά.
Με 13 έως 18 ευρώ ανά μπουκάλι, δεν θεωρείται ακριβό και το σπιτικό spritz μας θα είναι εξίσου καλό με αυτό του μπαρ (και πολύ οικονομικότερο).
Κι αν δε βρούμε Aperol, μπορούμε και πάλι να φτιάξουμε ένα Aperol-ish Spritz. Αν και δεν είναι ακριβώς το ίδιο, το Campari είναι μια εξαιρετική επιλογή. Το Luxardo Bitter και το Contratto λειτουργούν επίσης και είναι εύκολο να βρεθούν.
Θα χρειαστούμε επίσης prosecco, την ιταλική εκδοχή του αφρώδους οίνου. Είναι πιο φτηνό από τη σαμπάνια, χάρη στο ότι είναι φτιαγμένο με πιο αποτελεσματική μέθοδο και δεν χρειάζεται να παλαιωθεί τόσο πολύ.
Εάν δεν πίνουμε τόσο, Aperol κυκλοφορεί σε μικρότερα μπουκάλια σε εξάδες.
Πώς να φτιάξουμε ένα Aperol Spritz
«Η κλασική συνταγή μου για ένα Aperol Spritz είναι δύο μισές φέτες πορτοκάλι, 60 ml Aperol, 30 ml σόδα, 90 ml prosecco, τριμμένος πάγος και μια φρέσκια φλούδα πορτοκαλιού», εκμυστηρεύτηκε η διευθύντρια ποτών στην Αριζόνα, Κριστίνα Ντεμάς.
Το προτεινόμενο ποτήρι είναι ένα ποτήρι για λευκό κρασί, αλλά μπορούμε να παίξουμε με τα γυάλινα ποτήρια μας, φροντίζοντας απλώς να επιλέξουμε κάτι διαυγές για να απολαύσουμε την υπέροχη πορτοκαλί απόχρωση.
Γεμίζουμε τα 3/4 του ποτηριού με πάγο. Στη συνέχεια προσθέτουμε το Aperol, τη σόδα, το prosecco και τη γαρνιτούρα πορτοκαλιού. Αυτό είναι!
Ο Έλιοτ Πάσκο, επικεφαλής μπάρμαν στην οδό Χονγκ Κονγκ 28 της Σιγκαπούρης, μοιράστηκε ένα μυστικό που οι περισσότεροι δεν γνωρίζουμε: «Οι οδηγίες βρίσκονται κυριολεκτικά στο πίσω μέρος του μπουκαλιού – ακολουθήστε τις και προσθέστε μια ελιά», είπε ο Πάσκο.
Εάν η ελιά (αρκεί να βεβαιωθούμε ότι είναι πράσινη) μόλις μας έκανε να αναρωτηθούμε, δεν διαβάσαμε λάθος.
«Η ελιά και το πορτοκάλι είναι η παραδοσιακή γαρνιτούρα. Η άλμη από την ελιά σπάει τέλεια την καραμελέ γλυκύτητα του απεριτίφ», δήλωσε.
Συνηθισμένα λάθη και πώς να τα αποφύγουμε
Ενώ είναι εύκολο να διαχειριστούμε τα υλικά και την εκτέλεση, παραμένει πιθανό να κάνουμε λάθη κατά την ανάμειξη του ποτού. Σύμφωνα με τους ειδικούς τα εξής δύο λάθη είναι τα πιο συχνά:
Το πρώτο λάθος είναι η προσθήκη του prosecco πριν από το αναψυκτικό. Θα πρέπει πάντα να προσθέτουμε πρώτα τη σόδα. Επειδή το ποτό δεν το ανακατεύουμε έντονα – κάτι τέτοιο θα το ισοπέδωσε - θα γευτούμε τον αφρό και τη γεύση του prosecco και, στη συνέχεια, όταν το Aperol χτυπήσει τον ουρανίσκο μας, περνά από τη σόδα και το prosecco, κάτι που μειώνει την πίκρα του Aperol.
Το άλλο λάθος έχει να κάνει με την επιλογή του prosecco. Ας βεβαιωθούμε ότι χρησιμοποιούμε ένα πολύ ξηρό ή ξηρό prosecco, όχι ένα brut (η εντελώς ξηρή επιλογή). Χρειάζεται λίγη γλύκα για να συναντήσουμε το πικρό λικέρ.