Ο κατά συρροήν δολοφόνος Σάμουελ Λιτλ θα μπορούσε να είχε καταδικαστεί σε ισόβια κάθειρξη εδώ και δεκαετίες. Τα θύματά του, όμως, ήταν κυρίως μαύρες γυναίκες και ιερόδουλες. Δεν ήταν λευκές αστές. Το σύστημα τον άφηνε να δρα ελεύθερα, καθώς η κοινωνία είχε αποφασίσει ήδη για την τύχη αυτών των κοινωνικών ομάδων. Τις είχαν ήδη περιθωριοποιήσει.
Τον Ιανουάριο του 2013, ο εν λόγω serial killer καταδικάστηκε για τη δολοφονία τριών γυναικών στο Λος Άντζελες στα τέλη της δεκαετίας του ’80. Πριν από αυτό, είχε ήδη κατηγορηθεί και συλληφθεί για την απαγωγή και τον ξυλοδαρμό άλλων γυναικών. Ακόμη, είχε κατηγορηθεί για δολοφονία στο Μισισιπή το 1982, αλλά οι δικαστικές αρχές τον άφησαν ελεύθερο. Το 1984 στη Φλόριντα, αθωώθηκε και για μια άλλη υπόθεση δολοφονίας. Αν δεν μιλούσε ο ίδιος για αυτές τις δολοφονίες, οι αρχές δεν επρόκειτο να τις θυμόντουσαν ποτέ.
Για να μεταφερθεί από τις φυλακές που βρισκόταν μέχρι πέρυσι, ο Λιτλ άρχισε να μιλά και να αποκαλύπτει γεγονότα και καταστάσεις. Σχεδίασε σε ένα χαρτί τα προτρέτα τους, όπως τα θυμόταν και ομολόγησε ότι σκότωσε 93 άτομα σε 16 πολιτείες μεταξύ του 1970 και του 2005, όλες μαύρες γυναίκες. Πενήντα από αυτές τις δολοφονίες επιβεβαιώθηκαν πρόσφατα από το FBI. Μάλιστα, οι αρχές τον αποκάλεσαν ως «τον πιο παραγωγικό serial killer στην ιστορία των ΗΠΑ».
Ακούγεται αντιφατικό. Πώς ένας δολοφόνος είναι παραγωγικός; Φαίνεται σαν να είπαν «Κοιτάξτε πόσα άτομα σκότωσε, δεν είναι εντυπωσιακό;». Φαίνεται να ένιωσαν δέος για το «επίτευγμα» του φονιά.
Η εγκληματολόγος Κρίστι Παλάτσολο δηλώνει ότι «ο κύριος Λιτλ συνέχισε να δρα και να σκοτώνει μαύρες γυναίκες, επειδή πίστευε ότι κανένας δεν θα ασχοληθεί με τις ζωές τους».
Λαμβάνοντας υπόψη τον τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίστηκαν οι γυναίκες που κατάφεραν να του ξεφύγουν (κακοποιήθηκαν, βιάστηκαν, βασανίστηκαν), ίσως δεν προκαλεί έκπληξη το γεγονός ότι πολλοί από τους θανάτους των υπόλοιπων γυναικών αποδόθηκαν σε απροσδιόριστα αίτια ή υπερβολική δόση ναρκωτικών. Το γεγονός ότι σχεδόν όλα - αν όχι πραγματικά όλα - τα θύματά του παρουσιάζονται ως γυναίκες, αποτελεί μια σκοτεινή ένδειξη για την αξία των γυναικών στα δικαστικά και κοινωνικά συστήματα των ΗΠΑ. Το γεγονός ότι τα περισσότερα από τα θύματά του ήταν μαύρες γυναίκες ή ιερόδουλες, επιβεβαιώνει ακόμη και σήμερα ότι η κοινωνία βρίσκεται κάτω από ένα πέπλο ρατσισμού και πατριαρχίας, ακόμη και στις ΗΠΑ.
Πώς εξηγείται όμως αυτό; Αδιαμφησβήτητα, το σύστημα των ΗΠΑ, ιδρύθηκε μέσα από τα εγκλήματα της γενοκτονίας, της δουλείας, των βιασμών και των βασανιστηρίων και δεν έχει εξελιχθεί τόσο πολύ όσο κάποιοι θα ήθελαν να πιστεύουν. Για παράδειγμα, μια μελέτη του 2003 από το Πανεπιστήμιο του Μέριλαντ έδειξε ότι οι εισαγγελείς είναι πιο πιθανό να καταδικάσουν σε θανατική ποινή ένα μαύρο άτομο, παρά λευκό.
Σύμφωνα με την ACLU , αν τα θύματα είναι λευκά, το σύστημα είναι πολύ πιο πιθανό να φροντίσει για τη δικαίωσή τους.
Εν τω μεταξύ, οι μαύρες και αυτόχθονες γυναίκες είναι πολύ πιο πιθανό να δολοφονηθούν από λευκούς άνδρες. Σύμφωνα με το CDC , οι μαύρες γυναίκες σκοτώνονται με ρυθμό 4,4 ανά 100.000 άτομα, ενώ οι λευκές γυναίκες σκοτώνονται με ρυθμό 1,5 ανά 100.000 άτομα. Παρά τη διαφορά αυτή, οι μαύρες γυναίκες σπάνια θεωρούνται θύματα. Θεωρούνται ως άξιες της μοίρας τους για την κακοποίησή τους. Ως εκ τούτου, είναι λιγότερο πιθανό να ληφθούν σοβαρά υπόψη, εάν αναφέρουν την επίθεση.
Και όπως σχολιάζει και η αρθρογράφος του κειμένου, Ελέανορ Γκροφιλντ, που δημοσιεύτηκε στο RT, ο Σάμουελ Λιτλ είναι ακόμα ένα θύμα του ρατσιστικού και πατριαρχικού συστήματος των ΗΠΑ, το οποίο πρέπει να αλλάξει από μέσα, ώστε καμία άλλη γυναίκα (μαύρη, λευκή, τρανς κ.ο.κ) να μην χάσει τη ζωή της από κάποιο παράσιτο της κοινωνίας.,