Όταν δε συγχωρούμε αγκιστρώνουμε τον εαυτό μας με δεκανίκια στο έδαφος, ενώ ταυτόχρονα θέλουμε να πετάξουμε ψηλά. Η βραβευμένη συγγραφέας Τζιλ Δούκα υπογραμμίζει πόσο σημαντική είναι η συγχώρεση στην απελευθέρωσή μας.
Και αυτό είναι που μας προκαλεί το μίσος, η μνησικακία και ο θυμός: μας κρατά στο έδαφος, όπως ακριβώς αυτά τα δεκανίκια. Πλήθος ερευνών δείχνει τώρα πως ο θυμός και τα αρνητικά συναισθήματα μας σκοτώνουν. Στο βιβλίο του με τίτλο Anger ο δόκτωρ Ρέντφορντ Σαπόλσκι του Πανεπιστημίου του Duke μάς προειδοποιεί ότι τα αρνητικά συναισθήματα θεωρούνται πλέον βασικός παράγοντας για καρδιακές ασθένειες, τουλάχιστον ισοδύναμος με τους γνωστούς εχθρούς, όπως την υψηλή χοληστερίνη και την υψηλή αρτηριακή πίεση. Μια ολοκληρωμένη ζωή με το ταίρι σου δεν μπορεί να περιλαμβάνει μίσος, μνησικακία και θυμό. Συμφωνείς;
«Αλλά, Τζιλ, τα έχω αυτά τα συναισθήματα. Είναι σωστό να τα αγνοήσω;» ίσως έλεγε η Μαριάννα. Όχι, σίγουρα όχι. Το έκανα αυτό επί χρόνια, και το αποτέλεσμα ήταν πολύ μεγάλος πόνος όταν άρχισα να εξερευνώ τα συναισθήματά μου. Ακόμα και αν προσπαθήσεις να καταπιέσεις τα συναισθήματά σου μέσα σου, κάποια στιγμή θα αρχίσουν να ξεχειλίζουν, και τότε αρχίζει το γλέντι του πόνου.
Μαριάννα, δεν μπορούμε να γεμίσουμε ένα φλιτζάνι το οποίο είναι ήδη γεμάτο. Δεν μπορούμε να βάλουμε μέσα θαύματα αν δεν αδειάσουμε την κοπριά. Σε προσκαλώ λοιπόν τώρα να αφήσεις τα δεκανίκια και να ελευθερωθείς. Ένα από τα εργαλεία με τα οποία μπορούμε να το κάνουμε αυτό είναι η συγχώρεση. Έχει σημασία να ξεκαθαρίσουμε πως όταν συγχωρούμε, δε συμφωνούμε με αυτό που έχει κάνει ο άλλος. Επίσης, πρέπει να έχουμε κατά νου ότι κάθε άτομο σε κάποια δεδομένη στιγμή κάνει το καλύτερο που μπορεί με βάση τις γνώσεις, τις δεξιότητες και τις ικανότητες που έχει. Ο πόνος που προκαλεί επιστρέφει μέρος του πόνου που έχει βιώσει κάποια στιγμή στη ζωή του.
Και πάλι, δε θέλω να βρω δικαιολογίες, αλλά κανένας δεν ξυπνά το πρωί σκεπτόμενος Για να δούμε πώς μπορώ να βλάψω και να πονέσω τον/την… (Βάλε το όνομά σου.) Τους έχουν μάθει να συμπεριφέρονται έτσι, το θεωρούν φυσιολογικό και σωστό. Η Μαριάν Γουίλιαμσον λέει: «Κάθε επίδραση της αγάπης την ανταποδίδει ο Θεός». Το αφήνουμε να περάσει, και το σύμπαν έχει την τελευταία κουβέντα.
Η συγχώρεση είναι η σκόπιμη και εκούσια διαδικασία μέσα από την οποία υφίσταται αλλαγή στα συναισθήματα και στη στάση του θύματος σε σχέση με ένα αδίκημα, το θύμα παραιτείται από αρνητικά συναισθήματα, όπως είναι η εκδίκηση, και έχει αυξημένη ικανότητα να θέλει το καλό του παραβάτη.
Αυτό που κάνουμε με τη συγχώρεση είναι πως απελευθερώνουμε έναν δεσμό ενέργειας που έχουμε με αυτό το άτομο. Επίσης, απεκδυόμαστε από τη λογική του θύματος και παίρνουμε πίσω τη δύναμή μας. Αυτό που δίνουμε προς τα έξω είναι αυτό που παίρνουμε πίσω. Δεν μπορούμε να δημιουργήσουμε μια μοναδική ζωή αν εξακολουθήσουμε να αφήνουμε τον εαυτό μας να πίνει το δηλητήριο της μνησικακίας κάθε μέρα.
Η Κάθριν Γούντγουορντ Τόμας στο βιβλίο της Calling in the one λέει: «Τελικά, το να συγχωρείς κάποιον σημαίνει ότι παραγράφεις το χρέος του απέναντί σου». Η συγχώρεση είναι μια έμπρακτη ένδειξης αγάπης προς τον εαυτό μας που μας δίνει πίσω την αυτοεκτίμησή μας και μας βοηθά να ανέβουμε πάνω από τα μεγαλύτερα μαθήματα της ζωής, τα οποία στην αρχή είναι πολύ οδυνηρά. Ας αφήσουμε τον πόνο να φύγει και ας επιτρέψουμε να εισχωρήσουν μέσα μας μερικά θαύματα ενώ βελτιώνουμε την υγεία μας. Τι λες;
Τζιλ Δούκα MBA, PCC
Βραβευμένη συγγραφέας παγκόσμιου bestseller Αγάπη Τώρα και Ευ Ζην Τώρα, Ομιλήτρια διεθνούς φήμης
Περισότερα στο www.jillandnikolas.com