Περίπου το 20% του πληθυσμού του Ηνωμένου Βασιλείου παλεύει με «σοβαρή» γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση σύμφωνα με το NHS University Hospital Southampton Foundation Trust.
«Περίπου το 3% όλων των επισκέψεων στο γιατρό αφορούν συμπτώματα που σχετίζονται με παλινδρόμηση», προσθέτει το King Edward VII’s Hospital.
Δεν είναι, λοιπόν, περίεργο που αναζητούμε συχνά συμβουλές για να αποτρέψουμε το οδυνηρό «κάψιμο» στο στομάχι.
Ενώ ορισμένες συμβουλές - αποφυγή εσπεριδοειδών, ντομάτας ή πικάντικων φαγητών, απομάκρυνση από τα τηγανητά και ύπνος στην αριστερή πλευρά - είναι αρκετά διαδεδομένες, ο γαστρεντερολόγος δρ Βιλ Μπούλσιεβιτζ αναφέρει στο podcast για την υγεία του εντέρου ZOE ότι υπάρχει ένα άλλο απλό κόλπο.
Σημασία έχει πραγματικά πόσο χρόνο αφήνουμε από το βραδινό μέχρι να πέσουμε για ύπνο, λέει.
Λοιπόν, πόσο;
«Ιδανικά, καλό είναι να πάμε για ύπνο με άδειο στομάχι, οπότε όταν ξαπλώνουμε επίπεδα, η βαρύτητα σταματά να μας βοηθά επειδή είμαστε ξαπλωμένοι και έτσι ο,τιδήποτε βρίσκεται στο στομάχι μας θα μπορούσε να αρχίσει να (κάνει πορεία) αντιστροφής προς τα πάνω στον οισοφάγο μας προς το στήθος ενώ είμαστε σε αυτή τη στάση», λέει ο γιατρός.
Ετσι λοιπόν, για να διασφαλίσουμε ότι το στομάχι μας δεν είναι ξέχειλο με χυμούς που μας ταλανίζουν, θα πρέπει να δειπνήσουμε «τρεις ή ακόμα τέσσερις ώρες πριν πέσουμε για ύπνο διότι αυτό είναι το χρονικό διάστημα που χρειάζεται το φαγητό για να εξέλθει από το στομάχι μας».
Οσο περισσότερος χρόνος περνά, τόσο μεγαλύτερες πιθανότητες υπάρχουν ώστε το στομάχι μας να είναι άδειο.
Κι όταν ξαπλώσουμε είναι καλύτερο, όπως σημειώσαμε και πιο πάνω, να πάρουμε έναν υπνάκο στην αριστερή μας πλευρά.
Αυτό διότι μια καμπύλη στο πεπτικό μας σύστημα κρατά τα στομαχικά οξέα μακριά προσθέτοντας ένα ιδιαίτερα σημαντικό βήμα προτού ό,τι υπάρχει στο στομάχι εξέλθει από το φυσικό του περιβάλλον και πάρει το δρόμο προς τον οισοφάγο.
Παρεπιπτόντως, η παλινδρόμηση δεν προκαλείται από την περίσσεια οξέος
Με έκπληξη πληροφορήθηκα ότι όχι, η «καούρα» αργά το βράδυ πιθανότατα δεν προκαλείται από υπερβολικό οξύ στο στομάχι.
Αλλά ο δρ. Μπούλσιεβιτζ αναφέρει ότι αυτή είναι μια κοινή παρανόηση.
Αντίθετα, το πρόβλημα είναι διπλό: «Το πρώτο έχει να κάνει με ”συμβιβασμό” ή αδυναμία της βαλβίδας που διαχωρίζει τον οισοφάγο από το στομάχι», λέει.
Το δεύτερο, το στομάχι κι ο οισοφάγος έχουν φτιαχτεί για να λειτουργούν παράλληλα ως μέρος μιας διαδικασίας που λέγεται «κινητικότητα». Αλλά όταν διαταράσσουμε αυτό το ρυθμό, τελικά έχουμε λανθασμένη ροή προς τα πίσω στο στομάχι.
Γι′ αυτό οι αναστολείς της αντλίας πρωτονίων, συνηθισμένοι στα περισσότερα φάρμακα OTC (χωρίς ιατρική συνταγή) αντιμετωπίζουν μόνο το σύμπτωμα κι όχι το πρόβλημα.
Ο γαστρεντερολόγος μάλιστα φτάνει στο σημείο να πει ότι ακριβώς επειδή το οξύ του στομάχου αποτελεί μέρος της διαδικασίας πέψης, «εκείνοι που καταναλώνουν σε συστηματική βάση φάρμακα για την παλινδρόμηση είναι πιθανόν να έχουν έλλειψη σε βιταμίνη b12, ασβέστιο και σίδηρο, απλά για να κατονομάσουμε μερικά από αυτά».
Συμπληρώνει, δε, ότι μακροπρόθεσμα, το να παρακολουθούμε τι τρώμε είναι μια πολύ καλύτερη προσέγγιση.
(Αλλά αν αυτό δεν μπορούμε να το καταφέρουμε), αν μη τι άλλο, τουλάχιστον, ας βλέπουμε το ρολόι μετά το δείπνο.