Το μέσο λίτρο εμφιαλωμένου νερού έχει σχεδόν ένα τέταρτο εκατομμύριο αόρατα κομματάκια από μικροσκοπικά νανοπλαστικά, τα οποία ανιχνεύθηκαν και κατηγοριοποιήθηκαν για πρώτη φορά με μικροσκόπιο χρησιμοποιώντας διπλά λέιζερ. Οι επιστήμονες υπολόγιζαν από καιρό ότι υπήρχαν πολλά από αυτά τα μικροσκοπικά πλαστικά κομματάκια, αλλά μέχρι που οι ερευνητές στην Κολούμπια και τα πανεπιστήμια Rutgers έκαναν τους υπολογισμούς τους, δεν ήξεραν ποτέ πόσα ή τι είδους.
Εξετάζοντας πέντε δείγματα το καθένα από τις τρεις κοινές μάρκες εμφιαλωμένου νερού, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι τα επίπεδα σωματιδίων (ανιχνεύσιμα πλαστικά θραύσματα) κυμαίνονταν από 110.000 έως 400.000 ανά λίτρο, φτάνοντας κατά μέσο όρο σε περίπου 240.000, σύμφωνα με μια έρευνα που δημοσιεύτηκε στο Proceedings of the National Academy of Sciences την περασμένη Δευτέρα.
Πρόκειται για σωματίδια που έχουν μέγεθος μικρότερο από ένα micron (micrometer / ένα εκατομμυριοστό του μέτρου). Υπάρχουν 25.400 microns. Μια ανθρώπινη τρίχα είναι 83 micron φαρδιά.
Προηγούμενες μελέτες εντόπισαν ελαφρώς μεγαλύτερα μικροπλαστικά που κυμαίνονται από τα ορατά 5 χιλιοστά (λιγότερο από ένα τέταρτο της ίντσας), έως ένα micron.
Περίπου 10 έως 100 φορές περισσότερα νανοπλαστικά από τα μικροπλαστικά ανακαλύφθηκαν στο εμφιαλωμένο νερό, σύμφωνα με τη μελέτη.
Μεγάλο μέρος του πλαστικού φαίνεται να προέρχεται από το ίδιο το μπουκάλι και το φίλτρο μεμβράνης αντίστροφης όσμωσης που χρησιμοποιείται για να κρατήσει μακριά άλλους ρύπους, δήλωσε ο επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης Ναϊξίν Κουιάν, φυσικοχημικός από το Κολούμπια. Δεν αποκάλυψε τις τρεις μάρκες...
Οι ερευνητές ακόμα δεν μπορούν να απαντήσουν στο μεγάλο ερώτημα: Aυτά τα νανοπλαστικά κομμάτια είναι επιβλαβή για την υγεία; «Αυτό είναι υπό εξέταση. Δεν ξέρουμε αν είναι επικίνδυνο ή πόσο επικίνδυνο», δήλωσε η συν-συγγραφέας της μελέτης Φοίβη Στάπλετον, τοξικολόγος στο Rutgers. «Γνωρίζουμε ότι εισέρχονται στους ιστούς (θηλαστικών, συμπεριλαμβανομένων των ανθρώπων)… και η τρέχουσα έρευνα εξετάζει τι κάνουν στα κύτταρα.
«Η Διεθνής Ένωση Εμφιαλωμένου Νερού ανέφερε σε δήλωση: «Αυτή τη στιγμή υπάρχει έλλειψη τυποποιημένων μεθόδων (μέτρησης) και καμία επιστημονική συναίνεση σχετικά με τις πιθανές επιπτώσεις στην υγεία των νανο- και μικροπλαστικών σωματιδίων. Ως εκ τούτου, οι αναφορές των μέσων ενημέρωσης σχετικά με αυτά τα σωματίδια στο πόσιμο νερό δεν κάνουν τίποτα περισσότερο από το να τρομάζουν άσκοπα τους καταναλωτές.
«Το Αμερικανικό Συμβούλιο Χημείας, το οποίο εκπροσωπεί τους κατασκευαστές πλαστικών, αρνήθηκε να σχολιάσει αμέσως. Ο κόσμος «πνίγεται κάτω από το βάρος της πλαστικής ρύπανσης, με περισσότερους από 430 εκατομμύρια τόνους πλαστικού να παράγονται ετησίως» και μικροπλαστικά βρίσκονται στους ωκεανούς, στα τρόφιμα, τα ποτά και το πόσιμο νερό με μερικά από αυτά να προέρχονται από ρούχα και φίλτρα τσιγάρων, σύμφωνα με το Περιβαλλοντικό Πρόγραμμα των Ηνωμένων Εθνών. Οι προσπάθειες για μια παγκόσμια συνθήκη για τα πλαστικά συνεχίζονται μετά το τέλμα των συνομιλιών τον Νοέμβριο.
Και οι τέσσερις συν-συγγραφείς που ρωτήθηκαν είπαν ότι μείωσαν τη χρήση του εμφιαλωμένου νερού μετά τη διεξαγωγή της μελέτης. Ο Γουέι Μιν, ο φυσικοχημικός της Κολούμπια ο οποίος πρωτοστάτησε στην τεχνολογία διπλού μικροσκοπίου λέιζερ, είπε ότι μείωσε τη χρήση του εμφιαλωμένου νερού στο μισό.
Η Στάπλετον είπε ότι τώρα βασίζεται περισσότερο στο φιλτραρισμένο νερό στο σπίτι της στο Νιου Τζέρσεϊ... Οι ειδικοί εκτός έρευνας που επαίνεσαν τη μελέτη, συμφώνησαν ότι υπάρχει μια γενική ανησυχία για τους κινδύνους των λεπτών πλαστικών σωματιδίων, αλλά είναι πολύ νωρίς για να πούμε κάτι με βεβαιότητα...
«Ο καθηγητής ιατρικής και διευθυντής της ομάδας συγκριτικής ογκολογίας του Πανεπιστημίου Duke, Τζέισον Σομαρέλι, ανέφερε είπε ότι η δική του μη δημοσιευμένη εργασία έχει βρει περισσότερες από 100 «γνωστές χημικές ουσίες που προκαλούν καρκίνο σε αυτά τα πλαστικά»...
Η Κάρα Λάβεντερ Λό, ωκεανογράφος στο Sea Education Association, είπε ότι «η εργασία μπορεί να αποτελεί μια σημαντική πρόοδο στην ανίχνευση νανοπλαστικών», αλλά συμπλήρωσε ότι θα ήθελε να δει άλλους χημικούς να αναπαράγουν αναλυτικά την τεχνική (που χρησιμοποιήθηκε) και (να εξάγουν) τα αποτελέσματά τους. Η Ντενίς Χάρντεστι, αυστραλή κυβερνητικός ωκεανογράφος που μελετά τα πλαστικά απόβλητα, είπε ότι χρειάζεται πλαίσιο...
Προηγούμενες μελέτες που αναζητούσαν μικροπλαστικά και μερικές πρώιμες δοκιμές δείχνουν ότι μπορεί να υπάρχει λιγότερο νανοπλαστικό στο νερό της βρύσης από το εμφιαλωμένο.
Ακόμη και με τα στοιχεία σχετικά με την ανθρώπινη υγεία να παραμένουν άγνωστα, ο Γιαν ανέφερε μια σύσταση για τους ανθρώπους που ανησυχούν: «Χρησιμοποιήστε επαναχρησιμοποιούμενα μπουκάλια αντί για πλαστικά μιας χρήσης».
ΠΗΓΗ: AP