Καθώς το άγχος της επιβίωσης αυξάνεται, τόσο δυσκολευόμαστε πλέον να ανιχνεύσουμε γύρω μας πομπούς και πολλαπλασιαστές θετικότητας. Κάθε άνθρωπος είναι σε διαρκή διάδραση με τους άλλους ανθρώπους και με το περιβάλλον του, ακόμα και αν δεν υπάρχει προσωπική επαφή. Από τον γείτονα που δεν λέει ούτε μια καλημέρα, μέχρι τον οδηγό που δεν λέει ένα ευχαριστώ όταν του παραχωρείς προτεραιότητα, πυκνώνουν οι αντικοινωνικές συμπεριφορές και η έλλειψη ευγνωμοσύνης δείχνει μια σκληρότητα επικίνδυνη για την ίδια την ανθρωπιά μας.
Θεωρώντας τα πάντα αυτονόητα, πολλές φορές ξεχνάμε να χρησιμοποιούμε τις πιο μικρές, απλές αλλά και πιο σημαντικές λέξεις της γλώσσας μας. Ένα ευχαριστώ, ένα παρακαλώ, ένα συγγνώμη, ένα καλημέρα, αποτελούν εκφράσεις με μεγάλο συναισθηματικό αντίκτυπο και έρευνες έχουν δείξει πως η θετική τους επίδραση στην ψυχολογία είναι καταλυτική. Όσο, όμως, σκληραίνουν η καρδιά μας και τα συναισθηματικά αντανακλαστικά μας, τόσο πιο εύκολα τις διαγράφουμε από το καθημερινό μας λεξιλόγιο. Και φυσικά δεν εγείρεται μονάχα ζήτημα παιδείας, αλλά και ζήτημα θετικής αντανάκλασης σε όσα μας περιτριγυρίζουν.
Παίρνουμε ό,τι δίνουμε και μοιραία η αγένεια, η αδιαφορία, η κακία, όπως αντίστοιχα η άμιλλα, η ευγένεια, η ανιδιοτέλεια, η αγάπη, η καλοσύνη επιστρέφουν σε εμάς. Κι αν δεν μπορούμε να ελέγξουμε την ενέργεια των άλλων, ας αρχίσουμε από το μοναδικό πάνω στο οποίο έχουμε την απόλυτη εξουσία: τον εαυτό μας! Την επόμενη φορά που θα γίνεις πομπός ή δέκτης μιας ανώτερης πράξης, μοιράσου τη θετική ενέργεια, γιατί η ευγνωμοσύνη, η καλοσύνη, η ευγένεια, η ανωτερότητα ποτέ δεν πέφτουν στο κενό. Ποτέ δεν πέφτουν κάτω. Επιστρέφουν και λυτρώνουν πάντα αυτόν που έχει ανοίξει σε αυτές την καρδιά του.
Σε έναν κόσμο που τα αποτιμά όλα σε χρόνο και σε χρήμα, το να είσαι ευγενικός και αβρός με τον συνάνθρωπό σου είναι μια ιδιότητα που δεν στοιχίζει τίποτα αλλά είναι ανεκτίμητης αξίας!
Περισσότερα στο www.jillandnikolas.com