Ο Κώστας Σημίτης, καθ’ όλη τη διάρκεια των διαπραγματεύσεων της Χώρας μας με την τότε πΓΔΜ, εσιώπησε. Εσιώπησε και κατά την υπογραφή της Συμφωνίας των Πρεσπών. Εσιώπησε και κατά τις δύσκολες ψηφοφορίες επ’ αυτής. Και αποφάσισε να μιλήσει τώρα, σε κομματική εκδήλωση στη Θεσσαλονίκη. Δυο μήνες μετά την επικύρωση της συμφωνίας. Κι ενώ δεν είναι πλέον σε θέση να επηρεάσει στο ελάχιστο την πορεία των πραγμάτων. Αποφάσισε να μιλήσει τώρα. Για να πει πως η Συμφωνία των Πρεσπών είναι «μη ικανοποιητική». Ενώ είναι βέβαιο (έχει κατατεθεί από συνεργάτες του της εποχής) ότι προς την ίδια κατεύθυνση, προς την κατεύθυνση της συμφωνίας που εξασφάλισε ο Αλέξης Τσίπρας, εργαζόταν κι εκείνος. Δίχως να τα καταφέρει, ίσως όχι με δική του ευθύνη. Κι ενώ σχεδόν το σύνολο των προσωπικοτήτων (επιφανών διανοουμένων κατά κύριο λόγο) που στάθηκαν δίπλα του στα χρόνια της δικής του Πρωθυπουργίας, έχει ήδη εκφρασθεί ενθουσιωδώς γι αυτήν.
Έχει ενδιαφέρον ότι στο αιτιολογικό της εκτίμησης της Συμφωνίας των Πρεσπών ως «μη ικανοποιητικής», ο πρώην Πρωθυπουργός δεν αναφέρεται σε καμιά απολύτως από της ρήτρες και από τις πρόνοιές της. Περιορίζεται απλώς να πει ότι η Κυβέρνηση Τσίπρα «επέλεξε να μην είναι καρπός κοινής προσπάθειας, ώστε ν’ αποφευχθούν νέες αντιπαλότητες». Λες και δεν ξέρει ότι κάτι τέτοιο ήταν εντελώς αδύνατο. Δεδομένου ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης άλλαζε διαρκώς θέση, ότι επιχειρούσε να την σαμποτάρει δια μυστικών επαφών με τον Ζόραν Ζάεφ, για να καταλήξει στην άκρως εποικοδομητική(!) θέση «άστο για αργότερα». Επικαλούμενος στη συνέχεια τα περί «εθνικότητας και γλώσσας» όψιμα εφευρήματα. Αλλά και δεδομένου ότι η Φώφη Γεννηματά, το γεγονός και μόνο ότι επέβαλε πραξικοπηματικά (μειοψηφώντας με 5-1 ανάμεσα στα μέλη του καθοδηγητικού οργάνου του κόμματός της) την γραμμή της άρνησης, τα λέει όλα. Ως προς την όποια δυνατότητα συνεννόησης. Όσο για το ΚΚΕ εντάξει, με την λογική πως ό, τι θέλει το ΝΑΤΟ είναι από χέρι επιζήμιο, ανεξαρτήτως των όποιων συμφερόντων της Χώρας μας, είναι άραγε ποτέ δυνατόν να βρεθεί κοινός τόπος;
Μάλιστα, έτσι ακριβώς επέλεξε να πάρει θέση ο Κώστας Σημίτης επί ενός θέματος ύψιστης σημασίας για την εξωτερική πολιτική της Χώρας. Θέση την οποία ίσως θα καταλάβαινε κανείς, με συγκατάβαση βεβαίως, προκειμένου για ενεργό πολιτευόμενο, ο οποίος προτιμά να μην αποστεί από την επίσημη γραμμή του κόμματός του, για καθαρά ιδιοτελείς λόγους. Όχι όμως για έναν πρώην Πρωθυπουργό, με ό, τι αυτό σημαίνει για το κύρος αλλά και για τις ευθύνες του. Ναι, ο Κώστας Σημίτης θα μπορούσε να παίξει ευεργετικό ρόλο για τα συμφέροντα της Χώρας, αν μιλούσε εγκαίρως. Και αν έλεγε ό, τι του επέβαλαν τα πιστεύω του. Και η συνείδησή του…
Κατά τα λοιπά, στην ίδια εκδήλωση ο πρώην Πρωθυπουργός μίλησε και για την εν γένει πορεία της Χώρας. Για να πει, ανάμεσα στ’ άλλα, πως η Χώρα μας έχει το μεγαλύτερο δημόσιο χρέος. Σωστά. Παρέλειψε όμως να πει ποιος το δημιούργησε αυτό το θηριώδες χρέος. Αλλά κι ότι ετούτη η Κυβέρνηση, η σημερινή, πέτυχε την σημαντική ελάφρυνσή του. Είπε επίσης πως έχουμε υψηλότατη ανεργία. Σωστά. Παρέλειψε όμως να πει πως ο Τσίπρας παρέλαβε την ανεργία, από τον Σαμαρά και τον Βενιζέλο στο 28%, για να την μειώσει στο 18%, μέσα σε τέσσερα χρόνια. Είπε ακόμη πως είναι υπερβολικά υψηλά τα συμφωνηθέντα πρωτογενή πλεονάσματα του 3,5%. Σωστά. Παρέλειψε όμως να πει πως οι Σαμαράς- Βενιζέλος είχαν συμφωνήσει τα πλεονάσματα στο 4,5%. Και πως με πολύν διαπραγματευτικό μόχθο ο Τσίπρας τα κατέβασε στο 3,5%. Και είπε, επίσης ο Κώστας Σημίτης πως «η οικονομική πολιτική της Κυβέρνησης στοχεύει στο να εξασφαλίζει ποσά για να τα μοιράζει δεξιά κι αριστερά». Όπου το «δεξιά κι αριστερά» του Σημίτη είναι οι κοινωνικές εκείνες κατηγορίες συμπολιτών μας που δεν έχουν στον ήλιο μοίρα. Που χτυπήθηκαν, που τσαλαπατήθηκαν από την κρίση, που ρημάχτηκαν από τις μνημονιακές πολιτικές. Για να συμπληρώσει, τέλος, ο πρώην Πρωθυπουργός, πως η Κυβέρνηση «έχει χαμηλές επιδόσεις στα θέματα κοινωνικής δικαιοσύνης, της απονομής της Δικαιοσύνης και της διαφθοράς». Μάλιστα, έτσι ακριβώς. Όταν στα θέματα κοινωνικής δικαιοσύνης η σημερινή Κυβέρνηση κάνει, κυριολεκτικά, πρωταθλητισμό. Εγκαλείται μάλιστα από την αντιπολίτευση γι’ αυτό. Όταν έχει ήδη βελτιώσει θεαματικά τους ρυθμούς απόδοσης της Δικαιοσύνης, σε σχέση με ό, τι παρέλαβε. Όσο για την …χαμηλή επίδοση των σημερινών στα θέματα διαφθοράς, όσο κι αν φαίνεται απίστευτο, ο Κώστας Σημίτης θεωρεί εαυτόν κατάλληλο να μιλάει για διαφθορά. Και να ψέγει τους άλλους γι αυτήν. Επ’ αυτού κάθε σχόλιο περιττεύει…
Ναι, είναι κρίμα κ. Σημίτη, πολύ-πολύ κρίμα…