«Τσουχτερός» ο λογαριασμός της ενεργειακής κρίσης για την Ευρώπη, καθώς οι κυβερνήσεις της έχουν ήδη δαπανήσει 500 δισεκατομμύρια ευρώ για να αμβλύνουν τις επιπτώσεις των υψηλών τιμών.
Σύμφωνα με μελέτη του think-tank Bruegel τα 27 κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης έχουν διαθέσει μέχρι στιγμής 314 δισεκατομμύρια ευρώ για να μετριάσουν τον αντίκτυπο της ενεργειακής κρίσης στους καταναλωτές και τις επιχειρήσεις, ενώ το Ηνωμένο Βασίλειο έχει διαθέσει 178 δισεκατομμύρια ευρώ.
Η έρευνα, που δημοσιεύει το Bloomberg, δείχνει ότι η αυξανόμενη δημοσιονομική επιβάρυνση ―οι δαπάνες της ΕΕ αντιστοιχούν στο 1,7% του ακαθάριστου εγχώριου προϊόντος ― έρχεται εν μέσω σκληρού πληθωρισμού που σπάει ρεκόρ δεκαετιών σε όλα τα ευρωπαϊκά κράτη.
Η ΕΕ σκοπεύει να καλύψει τα ποσά αυτά που έχουν δοθεί ως επιχορηγήσεις σε νοικοκυριά και επιχειρήσεις, από την φορολόγηση στα υπερκέδρη των εταιρειών ενέργειας.
«Τα μέτρα που έχει λάβει η ΕΕ είναι μια προσωρινή απάντηση σε αυτό που αρχικά είχαμε εκτιμήσει ως ένα προσωρινό πρόβλημα», δήλωσε η Σιμόνε Ταλιαπιέτρα, ερευνήτρια στο Bruegel.
Όπως υποστήριξε «το ποσό που τελικά θα δαπανήσει η Ευρώπη για την ενέργεια θα είναι πολύ μεγαλύτερο καθώς οι τιμές της ενέργειας παραμένουν υψηλές. Αυτό σαφώς δεν είναι βιώσιμο από την άποψη των δημοσίων οικονομικών».
Ενώ οι εκτιμήσεις του Bruegel περιλαμβάνουν μέτρα όπως χαμηλότερους συντελεστές φόρου προστιθέμενης αξίας στην ηλεκτρική ενέργεια, επιδοτήσεις για θέρμανση και μέτρα για την διάσωση εταιρειών ενέργειας, δεν αντικατοπτρίζουν πλήρως την κλίμακα στήριξης ρευστότητας σε όλη την Ευρώπη.
Οι ανισότητες θα οδηγήσουν σε διχασμό
Στη Γερμανία για παράδειγμα, η κρατικοποίηση της Uniper SE, θα κοστίσει 8 δισ ευρώ στην κυβέρνηση για την στήριξη της εταιρείας και την αγορά του πλειοψηφικού μεριδίου που κατέχει η φινλανδική εταιρεία κοινής ωφελείας Fortum Oyj.
«Πολύ σύντομα θα διαπιστώσουμε ότι το αυξανόμενο κόστος της ενεργειακής κρίσης θα βαθύνει τις οικονομικές αποκλίσεις μεταξύ των κρατών μελών της ΕΕ» αναφέρει η Ταλιαπιέτρα.
«Αυτό το επίπεδο παρέμβασης ενέχει τον κίνδυνο κατακερματισμού σε ολόκληρη την Ευρώπη: οι κυβερνήσεις με περισσότερο δημοσιονομικό χώρο θα διαχειριστούν αναπόφευκτα καλύτερα την ενεργειακή κρίση. Ένας άνισος ανταγωνισμός μεταξύ ευρωπαϊκών χωρών που θα έχουν περιορισμένους ενεργειακούς πόρους κατά τους χειμερινούς μήνες» υπογραμμίζει η Ταλιαπιέτρα.
Και καταλήγει λέγοντας οτι «είναι σημαντικό να σχεδιαστούν πολιτικές που θα μπορούν να διασφαλίσουν τη δημοσιονομική βιωσιμότητα μεταξύ των χωρών της ΕΕ».