Μέσα στον κυκεώνα των ειδήσεων που μονοπωλούν τις πρώτες σελίδες των εφημερίδων και τα πρώτα θέματα στις τηλεοπτικές ειδήσεις, χάνεται η αίσθηση του σημαντικού και του επείγοντος για ζητήματα που βρίσκονται σε άμεση συνάφεια με το μέλλον σημαντικών ζητημάτων, στην εξωτερική πολιτική.
Ένα από τα ζήτηματα αυτά είναι και ο εν εξελίξει διάλογος ανάμεσα στην Τουρκία και την Ευρωπαϊκή Ένωση που ξεκίνησε στα τέλη Νοεμβρίου με αιχμή του δόρατος την διαχείριση του διόλου ευκαταφρόνητου ποσού των 3 δισεκατομμυρίων ευρώ που δόθηκαν στην γειτονική μας χώρα για την διαχείριση του προσφυγικού ρεύματος από την Συρία. Ο αριθμός των Σύριων προσφύγων που βρίσκονται κάτω από την διαχειριστική ομπρέλα των Τούρκων υπολογίζεται σε 4 εκατομμύρια. Αξίζει να σημειωθεί ότι μέρος της συμφωνίας είναι και η παρεμπόδιση της παράνομης μετανάστευσης από την Τουρκία στα νησιά του Αιγαίου. Η ίδια η πραγματικότητα μπορεί να δώσει την πιο ηχηρή απάντηση στο αν έχει υπακούσει η Αγκυρα στην απαίτηση αυτή.
Σύμφωνα με Τούρκους αξιωματούχους που μίλησαν σε ΜΜΕ της γειτονικής χώρας, οι συζητήσεις με τις Βρυξέλλες σε αυτή τη φάση εστιάζονται στις πολιτικές ενσωμάτωσης των προσφύγων στις περιοχές που φιλοξενούνται με εστίαση στην εκπαίδευση και στις δομές κοινωνικής πρόνοιας.
Η ατζέντα των συζητήσεων μας φανερώνει δυο σημαντικά δεδομένα:
Αφενός μεν η διαχείριση του προσφυγικού ρεύματος σε αναφορά με την πατρίδα μας δεν είναι στο πρώτο πλάνο της διαπραγμάτευσης, ούτε για την Ευρωπαϊκή Ένωση, ούτε για την γειτονική μας χώρα. Αφετέρου, η συριακή κρίση θα συνεχίσει να απασχολεί τις διεθνείς εξελίξεις για αρκετό καιρό, κάτι που καθιστά έργο δυσχερές την επαναπροώθηση των Σύριων προσφύγων στην Ελλάδα για να ξεκινήσει οργανωμένα η διαδικασία ανοικοδόμησης.
Η εν εξελίξει αυτή διαπραγμάτευση καθιστά την σχέση ανάμεσα στην Τουρκία και την Ευρωπαϊκή Ενωση μια σχέση αλληλεξάρτησης που δύσκολα θα διαρραγεί ακόμη και αν περάσει από πολλές συμπληγάδες και αναποδιές. Η σχέση όμως αυτή θα πρέπει να κινητοποιήσει και την Αθήνα που έχει την χρυσή ευκαιρία να πιέσει και τις δυο πλευρές για να περάσει σημαντικά ζητήματα που άπτονται όχι μόνο θεμάτων εξωτερικής πολιτικης, αλλά και εθνικής ασφαλείας.