Πρόσφατα έχει γίνει της μόδας η αναφορά στα Σχέδια Βιώσιμης Κινητικότητας. Τα ΣΒΑΚ θέτουν ως βασική προτεραιότητα τον πεζό, τα ΑΜΚ/ΑΜΕΑ, την προσβασιμότητα, τα ΜΜΜ, θέτοντας στην τελευταία ιεραρχική θέση την μετακίνηση με ΙΧ. Μάλιστα, υπάρχει χρηματοδότηση των Δήμων από το ΠΡΑΣΙΝΟ ΤΑΜΕΙΟ για την εκπόνησή τους. Αντίστοιχη πρόνοια υπάρχει και για τα κτίρια: Θα πρέπει να εξασφαλίζεται η προσβασιμότητα.
Το ενδιαφέρον λοιπόν είναι δεδομένο. Τόσο σε εθνικό επίπεδο, και πολλώ μάλλον σε Ευρωπαϊκό. Και μπράβο.
Τους θερινούς (και όχι μόνον) μήνες γίνονται συναυλίες, events, δρώμενα, παραστάσεις κλπ. Τόσο σε χώρους κλειστούς όσο και ανοικτούς. Έξω από το μέρος που γίνονται, παρατηρείται πολύ συχνά να γίνεται ο κακός χαμός: Παρκαρισμένα παντού. Πάνω σε πεζοδρόμια, σε ράμπες αναπήρων, πάνω στον δρόμο, πάνω σε γέφυρες, διπλοπαρκαρισμένα και ό,τι άλλο βάλει ο νους του καθενός, το βλέπουμε.
Βαθειά πράξη περιφρόνησης του δικαιώματος στην προσβασιμότητα, με επιπτώσεις όχι μόνον στους ανθρώπους που έχουν ανάγκη τις υποδομές των ΑΜΕΑ/ΑΜΚ αλλά και στους πεζούς και την υπόλοιπη κυκλοφορία.
Το τριτοκοσμικό φαινόμενο να βλέπουμε κεντρικές αρτηρίες να είναι σε συμφόρηση για ώρες λόγω ενός τέτοιου γεγονότος, να χάνονται χιλιάδες ώρες εργασίας, να καταναλώνονται χιλιάδες λίτρα καυσίμων, να επιβαρύνονται οι γύρω περιοχές με ρύπους, επειδή κάποιοι από εμάς πάμε να περάσουμε καλά και να παρκάρουμε όπου βρούμε, θα πρέπει να σταματήσει.
Η υποκρισία να έχουμε ράμπες αναπήρων εντός των κτιρίων, σταδίων κλπ, αλλά στην πράξη να μην τους επιτρέπουμε να φθάσουν εκεί πρέπει να σταματήσει.
Τι θα έπρεπε να γίνεται; Σε κάθε τέτοιου είδους εκδήλωση, ο διοργανωτής να υποχρεούται να προνοεί για τα παραπάνω: Να πληρώνει την τροχαία για να του διατίθεται η απαιτούμενη τροχονομική δύναμη προκειμένου όχι μόνο να διευθετεί την κυκλοφορία, αλλά και να βεβαιώνει παραβάσεις του ΚΟΚ (κυρίως για παράνομη/αντικοινωνική στάθμευση) στην επηρρεαζόμενη περιοχή. Μα μπορεί να γίνει αυτό; Ναι. Υπάρχει νομοθετικό πλαίσιο σε ισχύ (ΦΕΚ 888Β/2012). Όπως συμβαίνει και στις πολιτισμένες χώρες. Εάν γίνεται αυτό και σήμερα, τότε θα πρέπει να γίνεται καλύτερα. Εάν πάλι χρειάζεται νομοθετική ρύθμιση, ας γίνει.
Έρχεται αμέσως η ερώτηση: Μα και πού θα παρκάρω; Αφού το parking είναι γεμάτο. Η απάντηση είναι μην πάρεις το αυτοκίνητο. Χρησιμοποίησε ΜΜΜ, πόδια, ποδήλατο, ΤΑΧΙ. Μα να ταλαιπωρηθώ; Δεν έχει ΜΕΤΡΟ εκεί κοντά. Σωστά. Καλύτερα να ταλαιπωρηθούν οι άλλοι... Για όσους νοιάζονται...