Οι παλιοί παλιάτσοι φεύγουν, νέοι παλιάτσοι τούς αντικαθιστούν. Ο Μπέος πάντως δεν καταψηφίστηκε αλλά πανηγυρίζει ξανά στο Βόλο σε αντίθεση π.χ με τον Καμμένο ή τον Λεβέντη. Ενώ ο Άδωνις βρήκε τον μάστορα του στο πρόσωπο του καλύτερου πωλητή Βελόπουλου. Ούτως ή άλλως η ήττα της Χρυσής Αυγής είναι κάτι πολύ παρήγορο. Όπως επίσης παρήγορη ήταν η νηφάλια, ενωτική δήλωση Μητσοτάκη σε αντίθεση με το άχρηστον εμφύλιο στον οποίο ποντάρει, ακόμη, ο μοιραίος, για την αριστερά, Αλέξης. Ακόμη και στην Μπιενάλε Βενετίας! Ηττήθηκε χτες, τέλος, η πολυδιασπασμένη αριστερά, του περιχαρακωμένου ΚΚΕ συμπεριλαμβανομένου. Σύντροφοι, ο λαός είναι αλλού!
Κατά τ′ άλλα ο τόπος δεν αντέχει ο ένας κομματικός στρατός να αντικατασταθεί από έναν άλλο. Πάλι. Ο Μητσοτάκης έχοντας εξαντλήσει τη συσπείρωση της Ν.Δ οφείλει τώρα ένα γενναίο άνοιγμα στην αξιοκρατία και τον πραγματικό, κεντρώο χώρο. Αν επιδιώκει την αυτονομία και όχι απλά την διαχείριση της εξουσίας. Αυτό θα είναι πραγματικά η ελπίδα.
Κατά τ′ άλλα το ΠΑΣΟΚ, εφτάψυχο παρά τις οβιδιακές του μεταμορφώσεις, αντέχει είτε ως Κινάλ είτε ως ΣΥΡΙΖΑ. 7% και 23,7 % δεν το λες και μικρή επίδοση. Απλώς την βαριά ήττα, την χρεώνεται αποκλειστικά και προσωπικά ο Αλέξης (όπως και η νίκη στον Κυριάκο)! Με τις επιλογές, τον καιροσκοπισμό, την αλαζονεία αλλά και την ανικανότητα του ο πρωθυπουργός να συνθέτει κι όχι να διχάζει. Για την προδοσία του απέναντι στην αριστερά, τις ιδέες και την αισθητική της. Την ιστορία και τους αγώνες της. Αντίθετα, ο Μητσοτάκης έπεισε ως όφειλε τους συκοφαντημένους, τους κυνηγημένους αστούς επιδεικνύοντας ο ίδιος αστικό ήθος.
Μικρή αλλά ενδεικτική λεπτομέρεια: Ο πρωθυπουργός δεν συνεχάρη τον χθεσινό νικητή κάτι που αποτελεί παράδοση για τα δημοκρατικά κόμματα.
Κατά τ′ άλλα οι επαγγελματίες αχθοφόροι της αριστερής ιδεολογίας πλήρωσαν τον Ρουβίκωνα, το συνεχιζόμενο μπάχαλο και την διαρκή βία στο κέντρο, τη συναλλαγή με τυχάρπαστους τύπους σαν τον Θεοφανόπουλο ή τον Τέρενς (!), την εγκατάλειψη των συνοικιών της Αθήνας, την ανασφάλεια που κατατρύχει όλη τη χώρα, την έλλειψη μεταναστευτικής πολιτικής, την πλήρη υποταγή στα αμερικανικά συμφέροντα, την προσβλητική εξαγορά των ψηφοφόρων λίγο πριν τις κάλπες αλλά και την παντελή έλλειψη πολιτικού οράματος και για το εσωτερικό και για το εξωτερικό. Για τα πρωτοφανή χάλια της παιδείας, για την κατάντια των πολιτιστικών, για τον χυδαίο λαϊκισμό κλπ.
Πίσω από τον νεφελώδη διεθνισμό και τον αχρείαστο πασιφισμό οι συριζαίοι άφησαν την πατρίδα ξαρμάτωτη απέναντι στη συνεχή ιταμότητα της Άγκυρας. Όπως είμαστε ξαρμάτωτοι και από πλευράς πολιτικής προστασίας εν όψει του θέρους και των πυρκαγιών του. Ο Αλέξης και οι συν αυτώ πλήρωσαν το Μάτι, τη Μόρια, τις Πρέσπες. Μόνο που εδώ δεν πρόκειται για άγνοια μόνο της γεωγραφίας αλλά πρωτίστως της πολιτικής.
ΥΓ. Υπήρξε σοφή η αποφυγή πανηγυρισμών και από πλευράς Ν. Δ και από τον Κώστα Μπακογιάννη παρά την συντριπτική ήττα των αντιπάλων τους. Τη στιγμή αυτή ο όποιος ρεβανσισμός θα ήταν ολέθριος για την συμφιλιωτική εικόνα της κεντροδεξιάς. Μην απατάσθε όμως.
Η νίκη πιστώνεται προσωπικά στον Μητσοτάκη με το κόμμα του το ίδιο να τού βάζει τρικλοποδιές.
Από την άλλη το κυβερνών κόμμα κέρδισε ένα σοβαρό στέλεχος, τον Νάσο Ηλιόπουλο. Σε αντίθεση με τις Δούρου, Νοτοπούλου κλπ. Και βέβαια έναν πιθανό διάδοχο του Αλέξη. Τον Βαρουφάκη!