Κατά τη διάρκεια αρχαιολογικών ανασκαφών που πραγματοποιήθηκαν στην αρχαία ελληνική πόλη Σίδη, στη νότια ακτή της Μικράς Ασίας, ανακαλύφθηκε ένα ψηφιδωτό δάπεδο του δεύτερου αιώνα π.Χ., που απεικονίζει τη Μούσα Καλλιόπη, η οποία ενέπνευσε θρύλους.
Η αρχαία πόλη Σίδη βρίσκεται 80 χιλιόμετρα ανατολικά της Αττάλειας. Ιδρύθηκε από Έλληνες αποίκους της Κύμης στην Αιολίδα κατά τον 7ο αιώνα π.Χ., και η προστάτιδα θεότητα της ήταν η Αθηνά. Ήταν χτισμένη σε μια χερσόνησο με μήκος περίπου ενός χλμ. και διάμετρο 400 μ. Ηταν η σημαντικότερη πόλη-λιμάνι της Παμφυλίας κατά την αρχαιότητα.
Η ονομασία της πόλης που χρονολογείται από τον 8ο αιώνα π.Χ σήμαινε «ρόδι» στην τοπική λουβική γλώσσα, ενός από τους αρχαιότερους λαούς της Ανατολίας. Σταδιακά φαίνεται πως οι κάτοικοι υιοθέτησαν τα ελληνικά και δεν συνέχισαν να χρησιμοποιούν την τοπική γλώσσα
Η Σίδη, από τον 7ο αιώνα π.Χ., πέρασε υπό την κυριαρχία των Λυδών, των Περσών, των Μακεδόνων και των ελληνιστικών βασιλείων, των Ρωμαίων, των Σελτζούκων και των Οθωμανών Τούρκων αντίστοιχα. Από τον 12ο αιώνα και μετά, οι κάτοικοι της πόλης εγκατέλειψαν την πόλη λόγω των λεηλασιών και των επιθέσεων των γειτονικών βασιλείων και μετανάστευσαν κυρίως στην Αττάλεια.
Παρόλο που οι αρχαιολογικές ανασκαφές διεξάγονται στην αρχαία πόλη από τη δεκαετία του 1940, υπάρχουν ακόμη διάφορα αρχαία τεχνουργήματα που βρίσκονται θαμμένα κάτω από το έδαφος.
Μετά το 2013, στο πλαίσιο του αστικού σχεδιασμού της Σίδης που εκπονήθηκε από τον Δήμο Mαναγκβάτ, έγινε κατεδάφιση παράνομων κτιρίων και παραρτημάτων στην αρχαία πόλη. Πλέον τα κτίσματα ανακατασκευάζονται σύμφωνα με την ιστορική υφή τους.
Σε πρόσφατες αρχαιολογικές εργασίες βρέθηκε ένα ψηφιδωτό του 2ου αιώνα π.Χ. που απεικονίζει την Καλλιόπη, τη μούσα της ελληνικής μυθολογίας, προστάτιδα της επικής ποίησης και της Ρητορικής, καθώς και όλων των καλών τεχνών.
Την Μούσα Καλλιόπη ιδιαίτερα την επικαλούνταν οι αοιδοί προκειμένου να τους βοηθήσει στην έμπνευση. Με την επίκλησή της ξεκινούν και τα Ομηρικά έπη.
Πηγή: Arkeonews