Πλησιάζουν οι εκλογές και μπορεί να πει κανείς ότι η διασταύρωση που στέκεται αμήχανος ο Ελληνικός λαός δεν έχει μόνο τέσσερις δρόμους.
Στασιμότητα, οπισθοδρόμηση, δεξιά, αριστερά, ευθεία και μάλιστα με πολλές παραλλαγές και πολυχρωμίες, σε μια εποχή που δεν φημίζεται και για το πιο ξεκάθαρο πολιτικοκοινωνικοοικονομικό τοπίο.
Με τα μέχρι σήμερα φαινόμενα και λέω φαινόμενα γιατί δεν μπορούμε να μιλήσουμε με δεδομένα σε ένα τόσο ρευστό πεδίο, όπου αμέτρητοι αστάθμητοι παράγοντες μπορούν να ανατρέψουν καταστάσεις, πρόσωπα κλπ ( εθνικά θέματα, σκελετοί στις διάφορες ντουλάπες του παρελθόντος και του παρόντος), οι προσεχείς εκλογικές αναμετρήσεις θα είναι πολύ κρίσιμες για το μέλλον της χώρας.
Πέραν των ανωτέρω υφίστανται κάποιες σταθερές, τις οποίες θα πρέπει κανείς να τις λαμβάνει υπόψη του για να εξηγήσει την παρούσα κατάσταση.
- Η σημερινή κυβέρνηση παρ όλες τις φραστικές της εξαγγελίες είναι η πιο αντιμεταρρυθμιστική κυβέρνηση, τουλάχιστον της Μεταπολίτευσης. Αγκυλωμένη στο κακό παρελθόν της συνεχίζει αταλάντευτα τη λογική του πελατειακού κράτους σε κάθε επίπεδο ( Γενικοί Γραμματείς, χιλιάδες μετακλητοί, απευθείας αναθέσεις στους ημετέρους κλπ). Η πραξικοπηματική δε αλλαγή με νομικίστικη επίφαση στην αλλαγή των συσχετισμών στους ΟΤΑ ( κάτι που πρόσφατα κρίθηκε Αντισυνταγματικό από το ΣτΕ), καταδεικνύει περίτρανα το πώς βλέπει τη Δημοκρατία και τους θεσμούς της η παλαιοσυντηρητική παράταξη.
- Η Μείζονα αντιπολίτευση από την άλλη, από ότι φαίνεται, δεν έχει πείσει κυρίως τους προοδευτικούς πολίτες ότι μπορεί να αποτελέσει την εναλλακτική πρόταση εξουσίας. Παλινδρομήσεις, εμμονές, έλλειψη προτάσεων και μάλιστα απέναντι σε μία πολιτική που έχει φέρει σε αδιέξοδο αγορά και νοικοκυριά ( ακρίβεια, πληθωρισμός, επιτόκια, ενεργειακή κρίση κλπ), κρατάει τον ( πολύ) κόσμο σε μια στάση αναμονής.
- Η ελάσσονα αντιπολίτευση και ιδιαίτερα το ΠΑΣΟΚ/ΚΙΝΑΛ ξεκίνησε ελπιδοφόρα τη νέα εποχή και έδωσε ένα θετικό στίγμα για την επόμενη μέρα. Κάποιες σκιές του παρελθόντος φαίνεται πως θα αφήσουν μια κηλίδα, αλλά ίσως δεν θα επηρεάσουν την ανοδική πορεία του. Η προσδοκία ενός σημαντικού μέρους των προοδευτικών πολιτών είναι να ακούσει κάτι καινούργιο με συγκεκριμένες λύσεις που θα του δώσει διέξοδο στα ανυπέρβλητα προβλήματά του.
- Στα δεξιά της Νέας Δημοκρατίας υπάρχει έντονη κινητικότητα από ακροδεξιά έως νεοναζιστικά μορφώματα που συνολικά, τουλάχιστον στις εκλογές με απλή αναλογική, είναι πιθανό να ξεπεράσουν το διψήφιο ποσοστό.
Αν λάβουμε υπόψη τις ανωτέρω παραδοχές σε συνδυασμό με το κλίμα που έχει διαμορφωθεί την τελευταία δεκαετία ( ένα σταθερό αντισύριζα μέτωπο και ένα χλιαρό ή ποσοστιαία αδύναμο αντιδεξιό μέτωπο), τα πράγματα συνολικά για τις δυνάμεις που θέλουν να αυτοπροσδιορίζονται ως προοδευτικές, δεν είναι όσο καλά θα περίμενε ή θα ήθελε κανείς.
Ανεξαρτήτως ποιο κόμμα θα είναι πρώτο στις επικείμενες εκλογές, με ποσοστά από ότι δείχνουν όλες οι μετρήσεις κοντά στο 30 % ( συν-πλην) δεν μπορούν να δώσουν κυβερνητικές λύσεις.
Κατά συνέπεια το κρίσιμο μέγεθος για το καλό της Χώρας στις πρώτες αλλά και όσες εκλογικές αναμετρήσεις ακολουθήσουν, είναι το ποσοστό του ΠΑΣΟΚ/ΚΙΝΑΛ. Αυτό μόνο μπορεί να δώσει ρεαλιστικές λύσεις ανατροπής της σημερινής όζουσας κατάστασης και γι αυτό έχει μεγαλύτερη σημασία η καθαρή εκλογική του ενίσχυση από τις συμβολικές πρωτιές ή άλλες αδιέξοδες ενισχύσεις.
Απόψεις και άλλες δηλώσεις που εκφράζονται από χρήστες και τρίτα μέρη (π.χ., bloggers) είναι αποκλειστικά δικές τους και δεν αποτελούν απόψεις της HuffPost Greece. Την ευθύνη για περιεχόμενο που δημιουργείται από τρίτα μέρη φέρουν αποκλειστικά τα μέρη αυτά.