Ο Βλαντιμίρ Πούτιν θυμίζει τον Αυτοκράτορα της Ανατολικής Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας τον Φλάβιο Ιουστινιανό (Μέγας Ιουστινιανός). Κατά τον 6ο αι, όπως ήδη γνωρίζουμε, ο Ιουστινιανός ξόδεψε χρυσό εκατομμυρίων για την ανακατάκτησή της Ιταλίας και των πρώην τμημάτων της εν αχρησία Δυτικής Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας εναντίον των βαρβάρων Οστρογότθων (και κατά των Βανδάλων στη Βόρεια Αφρική) (αφού κατά την ανατολική Ρωμαϊκή άποψη, η Ιταλία ήταν πάντα μέρος του Imperium Romanum, το ίδιο ισχύει και για τα χαμένα εδάφη της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, συμπεριλαμβανομένων των Βρετανικών Νήσων, της Βόρειας Αφρικής και της Ισπανίας πίσω στην αυτοκρατορία. Το Imperium Romanum, η αδιαίρετη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία δηλαδή από τη Βρετανία μέχρι το Ιράκ ).
Ωστόσο, τα πράγματα δεν πήγαν καλά για τον Ιουστινιανό. Παρόλο που ο Ιουστινιανός νίκησε τους Γότθους και ανέλαβε την Ιταλία, η περιοχή χάθηκε από τους εισβολείς Λομβαρδούς, έναν άλλο γερμανικό λαό, (η βόρεια Ιταλία παρέμεινε υπό τους Λομβαρδούς, ενώ η νότια Ιταλία παρέμεινε υπό τον έλεγχο των Ρωμαίων).
Η ανακατάκτηση της Ιταλίας ήταν τόσο δαπανηρή που σχεδόν χρεοκόπησε την Ανατολική Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία (μαζί με την πανώλη του 536 μ.Χ. που εξαφάνισε το μισό πληθυσμό της Κωνσταντινούπολης και της Μικράς Ασίας. Ο ίδιος ο Ιουστινιανός ήρθε σε επαφή με την πανούκλα και μετά βίας επέζησε, όπως η σημερινή κρίση Covid). Εξαιτίας του ακριβού πολέμου της ανακατάκτησης της δύσης, οι Ρωμαίοι δεν μπόρεσαν να ενισχύσουν τον στρατό τους κατά τη μετανάστευση και τις επιθέσεις των σλαβικών φυλών στα Βαλκάνια και τελικά έχασαν τις αναφερόμενες περιοχές από τους Σλάβους και τους Αβάρους)
Επιστρέφοντας στο σήμερα, ο Πούτιν βρίσκεται σε μια αποστολή που πιστεύει ότι πρόκειται για την ανάκτηση των πρώην εδαφών της Ρωσικής Αυτοκρατορίας και της Σοβιετικής Ένωσης και αυτό περιλαμβάνει, την Ουκρανία, τη Μολδαβία και τα τρία κράτη της Βαλτικής στην Ευρώπη. Ο Πούτιν θα επικεντρωθεί στο πρώην Σύμφωνο της Βαρσοβίας και την Κεντρική Ασία αργότερα). Όπως ακριβώς η Ανατολική Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία θεωρούσε την Ιταλία, την Ισπανία και τη Βόρεια Αφρική ως μέρος του “Imperium Romanum” (το οποίο χάθηκε από τους βαρβάρους μετά την πτώση της Ρώμης), με τον ίδιο τρόπο η Ρωσία βλέπει τα έθνη της Ανατολικής Ευρώπης, ως μέρος της «Ευρασίας», και η Ρωσία ως η μόνη ευρασιατική δύναμη και υπερασπιστής του «παραδοσιακού» ενάντια στις νεοφιλελεύθερες υπερατλαντικές δυνάμεις, θεωρεί τον εαυτό της ως νόμιμο κληρονόμο αυτών των εθνών που κήρυξε την ανεξαρτησία μετά την πτώση της Σοβιετικής Ένωσης.
Θα σταματήσει η Ρωσία μετά την κατάληψη της Ουκρανίας;
Σύντομη απάντηση: Θεωρώ ότι όχι δεν θα σταματήσει.
Σύμφωνα με το τελεσίγραφο που εξέδωσε ο πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν στις Ηνωμένες Πολιτείες και το ΝΑΤΟ ενόψει της εισβολής στην Ουκρανία, η Ρωσία δεν θα σταματήσει έως ότου εξαλειφθεί πλήρως η αντιληπτή απειλή για τη Ρωσική Ομοσπονδία από το ΝΑΤΟ.
Αντί να δώσουν στους Ρώσους ένα χέρι βοήθειας μετά το τέλος της κομμουνιστικής κυριαρχίας, διεφθαρμένοι δυτικοί επενδυτές το εκμεταλλεύτηκαν και απέκτησαν πολλά κέρδη με παράνομους τρόπους σε βάρος μιας αδύναμης Ρωσίας. Όταν τα πράγματα πήγαν πολύ μακριά, οι Ρώσοι ήταν στην πραγματικότητα πρόθυμοι να ψηφίσουν για το Κομμουνιστικό Κόμμα και πάλι στην εξουσία στις εκλογές του 1996 για να απαλλαγούν από τον αντιδημοφιλή Μπόρις Γέλτσιν (ο πρώτος Δημοκρατικά εκλεγμένος Πρόεδρος της Ρωσίας μετά την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης).
Ωστόσο, η κόρη του Γέλτσιν (πιστεύω ότι λεγόταν Τατιάνα Γιουμάσεβα) προσέλαβε Αμερικανούς πολιτικούς αναλυτές και με τη βοήθειά τους βοήθησε τον πατέρα της να κερδίσει τις εκλογές. Αυτό εξόργισε πολλούς βετεράνους της KGB (σοβιετικής μυστικής αστυνομίας) και ήταν ένας από τους λόγους για τους οποίους οι «τσεκιστές» (αργότερα γνωστοί ως «οι Siloviki» ή «άνθρωποι της εξουσίας», οι σημερινές ελίτ της Ρωσίας) ανέλαβαν την εξουσία το 1999 και τοποθέτησαν ένα από τα μέλη τους, τον Βλαντιμίρ Πούτιν, πρώην αξιωματικό της KGB στο Κρεμλίνο.
Οι ΗΠΑ είχαν έμμεσο ρόλο στην άνοδο του Πούτιν στην εξουσία. Εάν οι ΗΠΑ ήταν σοβαρές και βοηθούσαν ειλικρινά τον ρωσικό λαό, τότε ο Πούτιν ή οι όμοιοί του δεν θα είχαν έρθει στην εξουσία. Φυσικά στην πολιτική δεν υπάρχει ειλικρίνεια, μόνο συμφέροντα. Οι Ηνωμένες Πολιτείες δημιούργησαν τον Βλαντιμίρ Πούτιν και τώρα αντιμετωπίζουμε τις συνέπειες.
Φυσικά, από την πλευρά της Ουάσιγκτον/Βρυξελλών και του ΝΑΤΟ, αυτό είναι απαράδεκτο και εξ ου και ο νέος Ψυχρός Πόλεμος. Και η Ρωσία χρηματοδοτεί τους πολέμους της μέσω των εσόδων της από το πετρέλαιο και αυτό ακριβώς επιχειρεί να κάνει το Πεντάγωνο, να στερήσει από τους Ρώσους την κύρια πηγή εσόδων τους. Η Αμερική μπορεί να επιβιώσει χωρίς ρωσικό πετρέλαιο, αλλά μπορεί η ΕΕ; Αν ναι, πώς και πότε; Η Γερμανία έχει σχέδια να χρησιμοποιήσει το Αζερμπαϊτζάν ως εναλλακτική λύση, αλλά το πόσο είναι εφικτό είναι ένα ανοιχτό ερώτημα.
Αυτό έχουν στο μυαλό τους οι ελίτ του Κρεμλίνου: Την αναβίωση της δόξας της Ρωσίας όπως στα τέλη του 19ου αιώνα και μετά τον Β′ Παγκόσμιο Πόλεμο. Μια ιδέα της «μεγάλης Ρωσίας», δηλαδή να προωθήσουν δυτικά μέχρι τη Γερμανία (Πολωνία, τρεις Βαλτικές, Φινλανδία, Ουκρανία, Μολδαβία κ.λπ. για να είναι μέρος της Ρωσίας, αυτή τη φορά την αποκαλούν «Ευρασιατική Αυτοκρατορία»). Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο οι Ρώσοι εθνικιστές θαυμάζουν και θέλουν την επιστροφή του λευκού, του χρυσού και του μαύρου πανό, επειδή τα ρωσικά στρατεύματα έφθασαν στο ζενίθ της επέκτασής τους κατά την εποχή του Τσάρου Αλέξανδρου Β′ και Γ′
Η Τουρκία, από την πλευρά της, έχει σημαντική επιρροή στο Κίεβο μέσω του Πατριάρχη Βαρθολομαίου Α′ της Κωνσταντινούπολης και υπό τη δικαιοδοσία του βρίσκεται η Ουκρανική Ορθόδοξη Εκκλησία (που πρόσφατα χωρίστηκε από το Πατριαρχείο της Μόσχας). Ο πατριάρχης Βαρθολομαίος υποστήριξε την απόσχιση του Πατριαρχείου Κιέβου από τη Ρωσική Ορθόδοξη Εκκλησία. Επίσης, η Τουρκία πουλά τα όπλα της ειδικά τα drones στον ουκρανικό στρατό που πολεμά τους Ρώσους. και οι Τάταροι της Κριμαίας χρησιμοποιούνται επίσης για να ασκήσουν πίεση κατά των Ρώσων, όπως η Ρωσία κατασκευάζει πυρηνικούς αντιδραστήρες στην Τουρκία και όμως πολεμά τους φιλότουρκους ισλαμιστές στη Συρία. Ρωσία και Τουρκία παίζουν διπλά παιχνίδια μεταξύ τους.
Η Τουρκία χρησιμοποιεί τη Ρωσία ως μοχλό κατά των Ηνωμένων Πολιτειών, ενώ η Ρωσία χρησιμοποιεί την Τουρκία ως μοχλό κατά του ΝΑΤΟ. Και οι δύο βοηθούν ο ένας τον άλλον όταν πρόκειται να κρατήσουν μακριά τους Αμερικανούς, ωστόσο, φυσικούς εχθρούς. Η Τουρκία και η Ρωσία είναι οι καλύτεροι φίλοι και οι χειρότεροι εχθροί.
Η Αμερική και η Τουρκία είναι σύμμαχοι, ωστόσο τα συμφέροντά τους έρχονται σε αντίθεση μεταξύ τους στη Συρία, αφού οι ΗΠΑ υποστηρίζουν τους Κούρδους, ενώ η Τουρκία σχεδιάζει να εξαφανίσει τους Κούρδους.
Το 2023 θα σηματοδοτήσει την 100ή επέτειο από την εκκαθάριση του Οθωμανικού Χαλιφάτου και ο Ερντογάν επιθυμεί να αναβιώσει την Οθωμανική Αυτοκρατορία. Αν η Ρωσία θέλει να αναβιώσει την αυτοκρατορία της επιτιθέμενη στην Ουκρανία, τότε η Τουρκία κάνει το ίδιο με τη Συρία και το Ιράκ και σύντομα θα πράξει με τα Βαλκάνια και την Ελλάδα.
Ο Σέιχ Ναζίμ επηρεάσθηκε από τον Σαΐντ Νουρσί, ο οποίος έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην αναβίωση του Ισλάμ υπό τον κεμαλικό ανεξιθρησκισμό. Οι κεμαλιστές είναι φανατικοί εθνικιστές (παντουρκική υπεροχή) και οι ισλαμιστές σαν τον Σέιχ Ναζίμ (ισλαμιστές φονταμενταλιστές). Η παρακμή του κεμαλισμού θα οδηγούσε μόνο στην άνοδο του ισλαμικού φασισμού στην Τουρκία.
Αυτό έχει στο μυαλό του ο Ερντογάν. Ο Οθωμανός Σουλτάνος Σελίμ Α′ νίκησε τους Αιγύπτιους Μαμελούκους το 1517 και διεκδίκησε το Χαλιφάτο για την Οθωμανική Αυτοκρατορία. Και αυτό επιδιώκει να γίνει ο Ερντογάν: Να γίνει ο χαλίφης της νεο-οθωμανικής Τουρκίας.