«Αν κάποιος από τους Νεοέλληνες εστάθηκε δάσκαλός μου, αυτός βέβαια ήτανε ο Σολωμός, το λέω με δέος γιατί κάθε γειτνίαση μαζί του με συντρίβει... Ο Σολωμός ήτανε πολύ μεγάλος ποιητής, και πιστεύω ότι εάν οι ξένοι μπορούσαν να διαβάσουν ελληνικά θα τον είχαν κατατάξει μέσα στους πέντε δέκα κορυφαίους του κόσμου, όλων των αιώνων».
Οδυσσέας Ελύτης «Αυτοπροσωπογραφία σε λόγο προφορικό» (εκδόσεις Ύψιλον)
″Δεν έχουμε τίποτα να μάθουμε από τις χώρες των οποίων οι εθνικοί ύμνοι περιέχουν προσβλητικά και επιθετικά στοιχεία - ή από εκείνες που πρόσφατα αναγκάστηκαν να διαγράψουν τέτοια αποσπάσματα. Δεν έχει σημασία - θυμόμαστε!”, έγραψε το μεσημέρι της Πέμπτης 6 Οκτωβρίου2022 η τουρκική πρεσβεία στην Αθήνα, στον επίσημο λογαριασμό της στο Twitter. Λίγο πριν η Αγκυρα είχε ανακοινώσει ότι ο Τσαγατάι Ερτζιγές θα είναι ο νέος πρέσβης της Τουρκίας στην Αθήνα.
Για να μην κρυβόμαστε πίσω από τις λέξεις. Είναι σαφές σε ποιον εθνικό ύμνο αναφέρονται. Εμείς με πολύ σεβασμό λέμε πως αν μελετήσουν τον εθνικό μας ύμνο, τον Ύμνο εις την Ελευθερίαν, έχουν πολλά να μάθουν.
Ο Ύμνος εις την Ελευθερίαν ενοχλεί, αφού μιλά για ελευθερία χάρη στην οποία άνθισε η Δημοκρατία και μαζί οι τέχνες και οι επιστήμες.
Ελευθερία και Δημοκρατία - η βάση του Δυτικού πολιτισμού τότε και σήμερα.
Σε αντίθεση με τον ύμνο της γειτονικής μας χώρας, τον İstiklâl Marşı, που γράφτηκε στις 12 Μαρτίου του 1921 από τον ποιητή Μεχμέτ Ακίφ Ερσόι και μεταφράζεται ως το Εμβατήριο της Ανεξαρτησίας.
«Ποτέ μη φοβάσαι! Γιατί η κόκκινη σημαία που περήφανα κυματίζει κάθε χάραμα δε θα ξεθωριάσει ποτέ,
προτού καεί η τελευταία φλόγα που φουντώνει μες στο έθνος μου.
Γιατί είναι το αστέρι του έθνους μου και θα λάμπει για πάντα.
Είναι δικό μου κι ανήκει μονάχα στο ανδρείο μου έθνος».
Ποιο αστέρι του έθνους; Το βυζαντινό;
Το αστέρι και η ημισέληνος χρησιμοποιούταν από διάφορους λαούς τουλάχιστον από το 1.000 π. Χ. Οι Οθωμανοί Τούρκοι υιοθέτησαν το συγκεκριμένο σύμβολο από την Κωνσταντινούπολη.
Η ημισέληνος με το αστέρι σχετίζεται με το Βυζάντιο από το 300 π. Χ
Κατά την περίοδο της εξάπλωσης του Φιλίππου Β′, το Βυζάντιο υπέγραψε συνθήκη ειρήνης με τον μακεδόνα βασιλιά, ωστόσο εκείνος πολιόρκησε την πόλη, το 341 π.Χ, μετά από άρνηση των Βυζαντινών να στραφούν εναντίον της Αθήνας. Οι κάτοικοί της πόλης απέδωσαν τη σωτηρία της σε θαύμα της θεάς Εκάτης, όπως μαρτυράται από άγαλμα που έστησαν προς τιμή της, αλλά και σε παραστάσεις της σε νομίσματα της εποχής. Η ημισέληνος που απεικονίστηκε σε βυζαντινά νομίσματα έγινε σύμβολο της πόλεως [1].
Το σύμβολο λέγεται πως παρέμεινε και επί Μεγάλου Κωνσταντίνου. Απλά το αστέρι που συμβόλιζε την Εκάτη πλέον συμβόλιζε την Παρθένο Παναγία.
Όπως και να έχει εξακολουθεί να επιζεί έως σήμερα με την υιοθέτησή του στη σημαία της τουρκικής δημοκρατίας.
«Μη σκυθρωπιάζεις, ω σεμνή ημισέληνε, αλλά χαμογέλα απέναντι στην ηρωική γενιά μου! Προς τι ο θυμός κι η οργή;
Αλλιώς το αίμα μας, που χύσαμε για σένα, δε θα αξίζει.
Γιατί η ελευθερία είναι το απόλυτο δικαίωμα του θεοσεβούμενου έθνους μου.»
Ποια ελευθερία; Πότε ο τουρκικός λαός και πολύ περισσότερο οι μειονότητες είχαν πραγματική ελευθερία στην Τουρκία; Επί οθωμανικής αυτοκρατορίας; Επί νεότουρκων, επί Ατατούρκ, επί Ινονού, στα μεσοδιαστήματα των πολλών πραξικοπημάτων από το 1960 ή σήμερα;
Επίσης πως ορίζεται ένα θεοσεβούμενο έθνος;
«Ω δοξασμένε Θεέ, μόνη ευχή από την πονεμένη μου καρδιά είναι αυτή,
κανένα χέρι άπιστου να μην αγγίξει ποτέ τους κόλπους των ιερών μου ναών»
Ποιους ναούς εννοεί ο ποιητής, την Αγία Σοφία ή τις χιλιάδες εκκλησιές και μοναστήρια που χάθηκαν επειδή ήταν φτιαγμένα από τα χέρια των «απίστων»;
Και γιατί τόση εχθρότητα προς τους «απίστους» και τελικά ποιοι είναι αυτοί οι «άπιστοι»;
«Οι ορίζοντες της Δύσης μπορεί να είναι οπλισμένες με ατσάλινα τείχη,
αλλά τα σύνορα μου φυλάσσονται από τα γενναία στήθη των πιστών.
Αναγνώρισε το εσωτερικό σου σθένος, μην φοβάσαι! Και σκέψου πώς μπορεί να αφανιστεί αυτή η φλογερή πίστη
από αυτό το ρημαγμένο και ξεδοντιασμένο τέρας που λέγεται “πολιτισμός”».
Ο δικός μας εθνικός ύμνος είναι Ύμνος εις την Ελευθερία, που οδηγεί στην Δημοκρατία, μιλά για τις βάσεις του Δυτικού και του Ευρωπαϊκού Πολιτισμού, οι οποίες χτίστηκαν στις Θερμοπύλες, στη ναυμαχία της Σαλαμίνας και από αυτούς που διαχρονικά αντιστάθηκαν στην απολυταρχία της Ανατολής και ενάντια σε κάθε τύραννο.
Σε γνωρίζω από την κόψη Του σπαθιού την τρομερή, Σε γνωρίζω από την όψη, Που με βιά μετράει τη γη.
Απ’ τα κόκκαλα βγαλμένη Των Ελλήνων τα ιερά, Και σαν πρώτα ανδρειωμένη, Χαίρε, ω χαίρε, ελευθεριά!
1. Star and Crescent wikipedia