Υπολογίζεται ότι ένα και πλέον εκατομμύρια άτομα παρατάχθηκαν στους δρόμους του Λονδίνου την Δευτέρα για την κηδεία της Βασίλισσας Ελισάβετ Β′ ενώ ένας απροσδιόριστος αριθμός πολιτών δεν κατάφεραν να φτάσει στο κέντρο της πόλης λόγω ακυρώσεων τρένων σε διάφορες γραμμές.
Η κηδεία της βασίλισσας όμως ήταν μόνο μία από τις τέσσερις που παρακολούθησαν περισσότερο από ένα εκατομμύριο άνθρωποι στο Ηνωμένο Βασίλειο από τον 19ο αιώνα.
Οι άλλες τρεις ήταν η κηδεία της λαίδη Νταϊάνα το 1997, αυτή της βασιλιομήτωρος (μητέρα της βασίλισσας Ελισάβετ) το 2002 και εκείνη του Δούκα του Ουέλιγκτον, Άρθουρ Γουέλσλι το μακρινό 1852.
Ο Γουέσλι ήταν στρατιωτικός και πολιτικός με το κόμμα των Συντηρητικών (Τορις) και μια από τις μεγαλύτερες στρατιωτικές και πολιτικές μορφές της Βρετανίας του 19ου αιώνα. Υπηρέτησε δύο φορές ως πρωθυπουργός και στέφθηκε νικητής στη μάχη του Βατερλώ κατά των στρατευμάτων του Ναπολέοντα.
Βέβαια δεν ήταν μόνο η δημοφιλία που οδήγησε στην συγκέντρωση τόσο μεγάλου πλήθους στην κηδεία του αλλά και το γεγονός πως τότε δεν υπήρχε η δυνατότητα απευθείας μετάδοσης στην τηλεόραση. Και πάλι όμως, σε μια εποχή με σημαντικές δυσκολίες στην μετακίνηση των πολιτών αφού τα ΜΜΜ δεν ήταν όπως σήμερα, η συγκέντρωση ενός πλήθους 1,5 εκατ. ανθρώπων, είναι αξιοσημείωτη.
Το μεγαλύτερο πλήθος όμως που έχει συγκεντρωθεί παγκοσμίως σε κηδεία τα τελευταία 200 χρόνια, εκτιμάται πως ήταν αυτό στην Ινδία.
Συγκεκριμένα, 15 εκατ. άνθρωποι εκτιμάται πως συγκεντρώθηκαν το 1969 για την κηδεία του Αναντουράι, γνωστού και ως Ανα, ο οποίος ήταν εξέχον Ταμίλ (εθνοτική ομάδα στην Ινδία) πολιτικός, δεινός ρήτορας και συγγραφέας. Υπηρέτησε ως ο τέταρτος και τελευταίος Πρωθυπουργός της Πολιτείας Μαντράς από το 1967 έως το 1969 και πρώτος Πρωθυπουργός του Ταμίλ Ναντού. Ήταν το πρώτο μέλος ενός Δραβιδικού κόμματος που κατείχε οποιαδήποτε δημόσιο αξίωμα.
Από άποψη συγκέντρωσης πλήθους υπάρχουν επίσης και άλλες κηδείας που συγκέντρωσαν μεγάλο αριθμό πενθούντων.
Στην κηδεία του Αγιατολάχ, Ρουχολάχ Μουσαβί Χομεϊνί το 1989, 10 εκατ. άνθρωποι συγκεντρώθηκαν στην Τεχεράνη για να αποχαιρετήσουν τον άνθρωπο που ταυτίστηκε με την Ιρανική Επανάσταση του 1979 και την εκδίωξη του Σάχη Μοχάμεντ Ρεζά Παχλαβί.
Στο Κάιρο της Αιγύπτου το 1970 συγκεντρώθηκαν 5 εκατ. για το ύστατο χαίρε στον δεύτερο πρόεδρο της χώρας, Γκαμάλ Άμπντελ Νάσσερ που ηγήθηκε της ανατροπής της μοναρχίας.
Επίσης, 3εκατ. άνθρωποι εκτιμάται πως κατέκλυσαν τους δρόμους του Μπουένος Άιρες στην Αργεντινή για την κηδεία, το 1952, της λαοφιλούς Εβίτα Περόν συζύγου του προέδρου της χώρας, Χουάν Ντομίνικο Περόν.
