Η ανέλιξη των γυναικών σε διευθυντικές θέσεις -και γενικότερα ψηλά στην ιεραρχία μια επιχείρησης- στις ανεπτυγμένες χώρες της Δύσης δεν είναι καθόλου εύκολη υπόθεση. Και τα χαμηλά ποσοστά συμμετοχής τους σε αυτές αποτελεί θέμα συζήτησης που εγείρει θέματα ισότητας μεταξύ των φύλων στον εργασιακό κλάδο.
Οι εργαζόμενοι όμως στην Μπουρκίνα Φάσο και την Νιγηρία είναι στην κορυφή των χωρών με τις περισσότερες πιθανότητες να έχουν γυναίκα...αφεντικό, σύμφωνα με στοιχεία του ILO (Διεθνή Οργάνωση Εργασίας).
Τα τελευταία στοιχεία από το 2022 και το 2023 δείχνουν ότι σε αυτές τις δύο χώρες της Αφρικής στις καρέκλες των διευθυντών κατά ένα ποσοστό 67%-70% κάθονται γυναίκες.
Η Τζαμάικα, στην Καραϊβική και η Μποτσουάνα, επίσης στην Αφρική, είναι οι μόνες άλλες χώρες με διαθέσιμα πρόσφατα στοιχεία που καταγράφουν επίσης περισσότερες γυναίκες από άντρες σε διευθυντικές θέσεις σε ποσοστά 60% και 53% αντίστοιχα.
Άλλες χώρες που οι γυναίκες επίσης έχουν καταλάβει σε τέτοιες θέσεις οι Φιλιππίνες (Ασία) Φιλιππίνες, το νησιωτικό κράτος της Καραϊβικής, Αγία Λουκία, η Ιοδρανία στην Μέση Ανατολή και η αφρικανική Ζάμπια όπως φαίνεται και το γράφημα του Statista.
Η συμμετοχή των γυναικών στις επιχειρήσεις και την επιχειρηματικότητα είναι ισχυρή στην Αφρική, εξηγώντας γιατί η ήπειρος διαθέτει πολλές γυναίκες μάνατζερ.
Την ίδια στιγμή όμως στην Αφρική -και αλλού- οι γυναίκες περιορίζονται σε διευθυντικέ θέσεις, τομέων των επιχειρήσεων που θεωρούνται ”γυναικειοκεντρικοί”, όπως πχ ανθρώπινο δυναμικό, διοίκηση, οικονομικά, μάρκετινγκ ή δημόσιες σχέσεις. Τομείς δηλαδή που ο ΙLO χαρακτηρίζει ως υποστηρικτικούς σε μια επιχείρηση.
Η βιομηχανία εξωτερικής ανάθεσης (outsourcing) στις Φιλιππίνες για παράδειγμα, διατηρεί ένα πολύ υψηλό ποσοστό γυναικών διευθυντικών στελεχών.
Σε χώρες με λιγότερο ανεπτυγμένες επίσημες αγορές εργασίας, η ίδρυση και η λειτουργία της δικής τους εταιρείας είναι επίσης απαραίτητη για πολλές γυναίκες.
Ως εκ τούτου, συχνά διευθύνουν μικρότερες επιχειρήσεις και εκείνες που έχουν ιδρύσει οι ίδιες, αυξάνοντας τον αριθμό των γυναικών διευθυντικών στελεχών στις αναπτυσσόμενες χώρες.
Αυτός ο τύπος επιχειρηματικότητας βέβαια δεν σημαίνει πως θα δούμε σε αυτές τις χώρες περισσότερες γυναίκες σε θέσεις ανώτερων στελεχών μεγάλων εταιρειών, σε σημαντικές κυβερνητικές θέσεις κλπ.
Το μερίδιο των γυναικών διευθυντικών στελεχών είναι επίσης υψηλό στην Ανατολική Ευρώπη , 42% έως το 2022, στη Βόρεια Αμερική περίπου 40%, στην Νοτιοανατολική Ασία 39% και τη Βόρεια Ευρώπη περίπου 38%.
Στην Ελλάδα ήταν στο 30,6% βάσει των στοιχείων του 2023.
Σε χώρες της Μέσης Ανατολής και Βορείου Αφρικής συναντάμε το χαμηλότερο ποσοστό γυναικών σε διευθυντικές θέσεις, περίπου 15%. Εξαίρεση η Ιορδανία που όπως επισημάνθηκε ήδη είναι μεταξύ των χωρών με τις περισσότερες γυναίκες μάνατζερ.
You will find more infographics at StatistaΟ ΙLO αναφέρει πως οι γυναίκες της Ιορδανίας κυριαρχούν σε θέσεις στην εκπαίδευση ως διευθύντριες σχολείων και νηπιαγωγείων, αυξάνοντας το μερίδιο των γυναικών σε διευθυντικές θέσεις. Αλλιώς το ποσοστό θα ήταν μονοψήφιο.
Άλλες χώρες της ίδια περιοχής με χαμηλά ποσοστά γυναικών σε διευθυντικές θέσεις είναι το Μαρόκο (12,4%), το Κατάρ (13,8%) και η Αίγυπτος (14%).
Επίσης, μεταξύ των χωρών με τη χαμηλότερη κατάταξη είναι το Μπαγκλαντές (7,3%, η Ινδία (12,6%) και παραδόξως, η Ιαπωνία και η Νότια Κορέα (14,6% και 16,3% αντίστοιχα).
Όπως και στις χώρες της Μέση Ανατολής και Βορείου Αφρικής, έτσι και στις παραπάνω, ο εγκλωβισμός των γυναικών σε αντιλήψεις περί ”παραδοσιακών” ρόλων στην καθημερινή ζωή και στον χώρο εργασίας, εμποδίζουν την αναρρίχηση τους σε διευθυντικές θέσις τις γυναίκες.